Biraz kendimizi frenlemeliyiz.
Konuştuğumuz Anda Karşımızdaki İnsanı Rahatsız Edecek Üzerine Yorum Yapmamamız Gereken Bazı Konular
14
Eğri oturup biraz doğru konuşalım... Toplum olarak dedikodu yapmayı, birileri hakkında sıra sıra yorum yapmayı çok seviyoruz. Lütfen bana kızmayın ama bu bir gerçek.
'El âlem ne der?' diye bir sözümüz bile var. Çoğu insan da el âleme göre hareketlerini, davranışlarını yaşamını şekillendirmek zorunda kalıyor. Adeta el âlem insanlara otosansür uygular hale geldi. Bu dipsiz kuyudan da bir türlü çıkamıyoruz.
Yorum yaparken de bazen ağzımızdan çıkanı kulaklarımız duymuyor maalesef. Her konuda yorum yapma hakkını kendimizde buluyoruz.
Her ne kadar durum böyle olsa da üzerine konuşmamamız, kendimizi frenlememiz gereken bazı öncelikli konular var. Biz de bunlardan bazılarını paylaşım istedik sizinle.
Birinin zayıf ya da kilolu olduğuyla ilgili farkında olmadan karşı tarafı rencide edecek, rahatsız olmasına neden olacak yorumlar yapabiliriz. Bu nedenle siz en iyisi herhangi birinin kilosu hakkında yorum yapmayın.
Yara izine sahip olan kişi konuyu açmadıkça yara izinin oluşma hikayesini, rahatsız olup olmadığını ya da ameliyat olup olmayacağını sormayın. Vücudunda yara izi olan biri olarak söylüyorum. Ben sorulmasından hiç hoşlanmıyorum.
Birinin çok ya da az yemesi hakkında da suskunluğunuzu koruyun. Kimisi az yemekle doyar kimisi de çok yemekle. Peki bizi ilgilendiren bir durum var mı burada? Tabii ki de yok!
Yakınları vefat eden kişiler bir süre toplum tarafından gözlemlenir. Evinde televizyon açıp dizi izlemesi ya da dışarı çıkıp dolanmak istemesi hemen dedikodu kazanını kaynatır. Diyeceğim o ki; kişilerin yas tutma döneminde neler yaptığıyla ilgili yorum da yapmayın. Bizi hiçbir şekilde ilgilendirmez.
Birinin mental sağlık sorunlarının gerçek olup olmadığı konusu da çok hassas. Bu nedenle ağzınızdan yanlış yorumlar çıkabilir. En iyisi susmayı deneyin.
Tanıdığımız biri olsun ya da olmasın karşımızdaki kişinin evlenip evlenmemesi kimseyi ilgilendirmez. Bu konuyu da bu nedenle yorumsuz bırakmalıyız.
Birinin çocuk sahibi olmaması hakkında da suskunluğumuzu bir zahmet koruyalım. Sağlık problemlerinden ya da cinsel sorunlardan dolayı çocuk sahibi olmuyordur. Bunu bilemeyiz değil mi? Susmak en iyisi...
Başka örnekleriniz varsa yorumlara yazabilirsiniz.
İçeriği okurken en çok şunu dedim: "Hepsinin yapıldığına çevremde şahit oldum." Gerçekten duygusuz muyuz empati mi yapamıyoruz bilmiyorum ama içerikteki her maddenin yapılışına çevremden örnek verebilecek durumdayım ne yazık ki.
15 yaşımdan beri hep bir evlilik konusu yaş oldu 27 daha bitmedi. Allahını seven sussun. Yok kriterin şöyle yok seçici olunur. Arkadaşım da kilolu yıllardır kıza yapmadıkları zorbalık kalmadı. Bu maddelerin hepsine şahit oldum malesef ya. Malesef çocuk istiyor o da olmuyor kızın psikolojisi pert şu çevre yüzünden. Sonra da biz sizin iyiliğiniz için diyoruz demezler mi. İyilikleri batsın.
Çünkü insanlar kendi hayatıyla ilgilenmek yerine başkasının hayatına karışmayı daha çok sever.