Konya'da Safiye Gürsel'in yaklaşık 4,5 yıldır beslediği 'Şanslı' adlı köpeği için, apartmanda yaşayanlar dava açtı. 1'inci Sulh Hukuk Mahkemesi açılan dava sonucunda köpeğin evden tahliye edilmesine karar verdi. Kararın ardından evini satışa çıkaran Safiye Gürsel, ''Onu evden göndermemi istiyorlar. Benden ayrılırsa 3-4 gün sonra üzüntüsünden ölür. Onu benden ayıramazlar' dedi.
DHA'nın haberine göre, Safiye Gürsel ve eşi, 2 yıl önce Selçuklu ilçesi Kılıçarslan Mahallesi'ndeki siteden ev satın alıp taşındı. Bir süre sonra site sakinleri, 1 çocuk annesi Gürsel'in yaklaşık 4,5 yıl önce sahiplendiği Golden Retriever cinsi 'Şanslı' adını verdiği köpeğinden rahatsız olduklarını bildirdi. Komşular site protokolünü gerekçe gösterip, Safiye Gürsel'in evde köpek besleyemeyeceğini belirterek dava açtı.
1'inci Sulh Hukuk Mahkemesi geçen 13 Eylül'de, köpeğin evden tahliye edilmesi yönünde karar aldı. Gürsel karara itirazda bulundu. İtirazı görüşen bir üst mahkeme Bölge Adliye Mahkemesi geçen 5 Mart'ta yerel mahkemenin kararını onadı.
Bölge Adliye Mahkemesinin kararı üzerine büyük üzüntü yaşayan Safiye Gürsel, ''Şanslı bizi annesi babası gibi bilir. Kimseye bir zararı olmaz. Bir kapı zili çaldığı zaman, bir de sevdiği biri geldiği zaman havlar. Hiç kimseyi rahatsız etmez'' dedi.
Mahkeme kararı nedeniyle köpeği evden tahliye etmesi gerektiğini ifade eden Gürsel, ''Buna köpek diyorlar; ama ben ona 'oğlum' diyorum. Köpek demeyi bile ona yakıştıramıyorum. Ben bu havyanın günahına nasıl gireyim. Verdiğim yer iyi bakacak mı? Sokağa mı salayım, nasıl vicdan azabıyla yaşayayım. Ben bu hayvanı nasıl bırakayım. Onlar olsa yavrularını nasıl bırakabilir' diye konuştu.
Bahçeli ev satın alıp orada 'Şanslı'ya bakmak istediğini ifade eden Gürsel şöyle konuştu:
'Evimden vazgeçtim. Evimi satılığa çıkardım. Onun uğruna evimi satacağım. Ben 70 yaşımdan sonra ev aldım. 2 sene beni evimde rahat oturtmadılar. Bu ayıp değil mi, günah değil mi. Bu zulüm değil mi. Ben 74 yaşındayım. Hem bana hem de hayvana zulümdür. Geçici olarak birisinin bakmasını istiyorum. Veterinerler, 'Nereye verirseniz verin 3 gün yaşar, 4'üncü gün ölür. Çünkü sizinle çok güzel diyalog kurdu' diyorlar. Bizi, anne baba gibi gördüğü için üzüntüsünden yiyip içmez ve ölür. Ben tekrar ev taşıyacağım. Ben bunu neden isteyeyim. Komşularıma zarar verse ben onlara düşman mıyım ki bunu evimde besleyeyim. Ama ne olursa olsun ondan ayrılmayacağım. O benim her şeyim. Onun için her şeyi yapacağım.'
Yine Konya, yine hayvan düşmanlığı! Camiler başınıza yıkılsın!
Harbi bu şikayet edenler o evde karısını döven bir kocanın sesi olsaydı aynı şekilde tepki verirler miydi yoksa aile içi olur deyip sinerler miydi?
Şu apratman sakinleri istemiyor diye hayvanları evden çıkarılması kuralını kim koyduysa bir taraflarına girsin.Ama illa yapılacaksa aynı şeyi saat farketmeksizin ağlayan veletler yada böğürerek konuşan insan azmanları içinde yapılmalı.İnsanlar şu garibanlardan daha fazla ses ve gürültü yapıyor.O şikayette bulunanlar da umarım birgün evlerinden atılır, nasıl bir şey yaşayarak öğrenirler.