Sahip oldukları aşk insanlar tarafından sürekli konuşulur, gıptayla bakılır onlara.
Bir gün Daksha amansız bir hastalığa yakalanır, kurtulamaz ve ölür.
Sati’nin eşi Daksha hayatta iken, başka bir erkekle birlikte olduğu ve kocasının da bunu öğrendikten sonra hastalanarak öldüğü söylenmeye başlar.
Yani, Hintli Daksha’nın eşi Satı, kocası öldükten sonra ateşin üstünde yürüyerek ve yanarak intihar eder.
3 kez yasaklanmasına rağmen Hindistan’da bazı bölgelerde halen bu gelenek sürdürülür.
Sati geleneği, görünüş itibariyle kocası ölen kadının namusunu korumak üzere, kocasının yakılma töreninde kendisini de ateşe atarak intihar etmesidir.
Kadın yarı yatar pozisyonda kulübenin ortasında durur. Başı tahtaya dayalı, sırtı demire bağlı, kulübenin ortasına oturtulan kadının dizlerine kocasının bedeni yaslanır.
Ve sonra da kocasıyla birlikte yakılır…
Pek çoğumuz yanarak ölmenin en zor ölümlerden olduğunu sanırız lakin, bir noktasından sonra beyin bu şekildeki ölümün kaçınılmaz olduğunu anlarsa bilinci kapatır.
Örneğin Hindistan’ın Rajasthan bölgesinde çok defa hatta bazen toplu bir şekilde, kocasını kaybeden kadınlar tarafından intiharlar gerçekleştirilmiştir.
Bu intiharları gerçekleştiren kadınlar, ölüme gitmeden önce, daha sonra kutsal sayılacak bir kapıya veya duvara ellerinin izlerini bırakırlarmış.
Gelenekle alakalı bir başka iddiaya göre, fakir Hint toplumunda dul kadına kimsenin bakmak istememesinden ötürü, dul kalan kadınların intihar ettikleri düşünülür.
Çünkü, ateşin her zaman ruhani bir yanı vardı.
Cezası da ilahi oldu, mükafatı da! Ve belki de kurbanlar her daim bu kadim cezanın mağrurluğunu göğüsledi.
Belki Anka gibi 'yeniden doğma' cüretiyle 'ikinci bir şans' ümidi oldu, kimi mağlup olmuşların gözünde.
bunun andı intihar değil ki, çevre baskısı ile ölüme sürüklemek o.O
Hindistan renkli bir ülke gibi görünse de çok acımasız gelenekleri ve binlerce çeşit inancın yönlendirdiği davranış biçimleri var. 7-8 yaşlarındaki kız çocuklarının fuhuş sektöründe olduğu, kast sisteminin ağır koşullarının sürdüğü bir yer. O kadınlar kendini yakmak zorunda çünkü sağ kalırlarsa yaşama şansları yok; dışlanacaklar, fahişe olacaklar. İngiliz sömürgesi iken yasaklanmış ama sonra yine devam etmiş. "Water-Kanlı Su" filminde izlemiştim. 8 yaşında evlenen ve yaşlı kocası ölünce dul kalan küçük kızın (ömür boyu kalmak üzere) dullar evine yollanması ve daha sonra zengin müşterilere peşkeş çekilmesi, Gandhi'nin bile buna engel olamamasını işliyordu. Kısacası kadınların, çocukların ve masumların istismarının önünü açan hiçbir inanca ve geleneğe saygı duymuyorum.
Kocaları da ölen karılarının arkasından yaksalardı ya!!! Zaten nerede bir işkence var hep kadınlar çekiyor..