Tüylerden kurtulmanın tarihinde, güzellik, zenginlik, soyluluk her şey yatıyor. Her yöntemin anlamı dönemlere göre değişirken insanlar tüylerinden nasıl ve neden kurtulmak istiyorlardı?
Tüylerden kurtulmanın tarihinde, güzellik, zenginlik, soyluluk her şey yatıyor. Her yöntemin anlamı dönemlere göre değişirken insanlar tüylerinden nasıl ve neden kurtulmak istiyorlardı?
Şimdiki ağdaya en çok benzeyen karışımı Kleopatra'nın kullandığı rivayet ediliyor. Eski Mısır'da kadınların tüylerden kurtulmaya oldukça meraklı olduğu söylenir. Taşlar, deniz süngerleri, midye kabukları ve arı bal peteği gibi birbirinden farklı yöntemler, Mısırlıların güzellik algısında kullanılan ürünlerden.
Roma İmparatorluğu'nda ise kadınların vücudunda az tüy olması üst sınıf göstergelerinden biriydi. Tabii sadece kadınlar değil, zengin sınıfa ait erkekler de vücutlarındaki tüyleri alarak zengin olduklarını gösterme çabası içindeydi. Özellikle kasık kıllarına sahip olanlar, 'medeni' olmamakla itham ediliyordu.
Orta Çağ'da ise Kleopatra gibi Kraliçe Elizabeth de yaptıklarıyla kitleleri arkasından sürükleyecek güce sahipti. Kraliçe bu dönemde kadınlara tüylerini alma konusunda öncülük etti fakat vücut değil yüz tüylerini. Özellikle kaşlarını almak hatta yok etmek bu dönemde moda oldu. Yüzdeki tüyleri almak için sirke ve ceviz yağı içeren karışımlar kullanılıyordu.
18. yüzyılda ise tüy alma konusu, kadınların pek de önceliği sayılmazdı. Bu dönemde tüy almak için bulunan yöntemler gelişmeye başladı fakat bunların alıcısı daha çok erkeklerdi. Bu dönemde usturayla tıraş yöntemi keşfedildi; bazı kadınlar da tüylerini almak için bu yöntemi denemeye başladı.
19. yüzyıl ise yepyeni bir yönteme sahne oldu: Tüy dökücü krem. Tabii günümüzdeki halinden oldukça farklı. Dünyanın ilk jilet markası da bu dönemde doğdu.
1900'lü yıllar tüm hızıyla geliyordu; kadınlar için jilet kavramı bu dönemde ortaya çıktı. Kadınların jilet kullanımı hızla artarken, tüy dökücü kremlerde kitlelere yayılmaya başladı. Bu kremlerin istenmeyen tüyleri tamamen yok etme vaatleri de yöne bu döneme denk geliyor. Bu kremler, kadınlar tarafından özellikle ense, yüz ve kollar için kullanılmaya başlandı.
1940'lara gelindiğinde ise devrim niteliğinde bir şey olmuştu: Elektrikli tıraş aletleri piyasa sürüldü. Hem kadın hem erkekler için versiyonlarıyla insanların da artan zaman ihtiyaçlarına ilaç gibi geldi.
1950'lere gelindiğinde artık tüyleri almak, bütün toplumlar tarafından kabul alan bir hale geldi. Kimse bunu garipsemiyor ve saklanacak bir şey olduğunu düşünmüyordu; tabii bu genellikle Batı toplumları için geçerli :)
1960'larda ise günümüzün en çok kullanılan yöntemlerinden biri ağda bantları keşfedildi. Özellikle kadınların kol ve bacakları için kullanılmaya başlayan bu yöntem hızla yükseldi. Ve 60'ların ortalarından sonra bir kahraman daha sahneye çıktı: Lazer epilasyon.
Fakat bu dönemde kullanılan lazer epilasyon, insanların tenlerinde oldukça hasar bıraktı.
Lazer epilasyon yöntemi sürekli geliştirilerek daha temkinli bir yöntem haline gelmeye başladı. Özellikle 1970'lerde çeşitli ekipmanlar geliştirilen lazer epilasyon artık bikini bölgesi kullanımı için de uygun hale gelmişti.
1970'lerden günümüze kadar tüy alma yöntemleri gelişmeye devam etti. Sir ağda yöntemleri, ağda bantları, lazer epilasyon türleri derken artık sadece tüyleri almak için çalışan merkezler açılmaya başladı. Kuaförlerde birçok yöntem kullanılırken, özel lazer epilasyon merkezlerinin sayısı da artmaya başladı. Deriye zarar veren yöntemler oldukça geriletildi ve güzellik algısında 'tüysüz' olmak öneminden pek bir şey kaybetmedi. Son dönemde moda olan renkli koltuk altı tüyleri hariç :)