Oğuz Atay babanın da dediği gibi: 'İnsan seviyorsa kaybetmekten korkar... Kıskançlık da bir kaybetme korkusudur; Kıskanmıyorsa eğer, yeterince sevmiyordur.' Fakat önemli olan sahip olduğunuz kıskançlığın ne boyutta olduğudur. Eğer durum şu tarz ekstrem boyutlara ulaştıysa dikkat etmekte ve bu hissi dizginlemeye çalışmakta fayda var:
Gerçek şu ki hepimiz zaman zaman insanları sosyal medya üzerinden takip ediyoruz; ne yapıp ne ettiklerini, nerede okuduklarını ya da çalıştıklarını, sevgilileri olup olmadığını merak ediyoruz. Fakat takip ettiğiniz kişiler sevgilinizin eski sevgilileri, okuldan arkadaşları ya da ilişkinize bir tehdit olarak algıladığınız herhangi biri ise ve bunu ayda yılda bir değil de belirli aralıklarla yapmaya başladıysanız gereksiz kaygılara ve takıntılara sürüklenmeye, hem kendinizi hem de sevgilinizi üzmeye başlıyorsunuz demektir sevgili dostlar. Daha ekstrem bazı durumlarda ise olay, tehdit unsuru olan kişilerin nerede etiketlendiğini takip etmeye ve sevgilinize yakın olup olmadıklarını kontrol etmeye kadar gidebiliyor. Dikkat etmek lazım...
O uyurken ya da banyodayken telefonunu ele geçirip tüm mesajlarını ve arama kaydını kurcalama ihtiyacı duyuyorsanız sağlıksız bir yoldasınız demektir. Çünkü bu durum yalnızca kıskançlığa değil, aynı zamanda güven problemine işaret eder. Telefonuna bakarsınız çünkü kendisine sormak sizi hiçbir zaman tatmin etmez; yalan söylediğini ve arkanızdan iş çevirebileceğini düşünürsünüz. Bunu düşündüğünüzü bilmeseniz bile altta yatan sebep bundan başka bir şey olamaz sevgili dostlar.
Arkadaşları olmasın, ailesi olmasın, sadece sizin olsun, sadece sizinle iletişim kursun istiyorsunuz fakat bu elbette mümkün değil. Yanınızda olmadığında devamlı kontrol ediyorsunuz çünkü tehlikeli insanlarla iletişim kurmadığından, tehlikeli yerlere gitmediğinden, en önemlisi de sizinle birlikte değilken çok fazla eğlenmediğinden emin olmak istiyorsunuz. Alan tanıyın birazcık; hem kendinize hem de ona...
Bu seçimi de elbette o insanları kendinizle karşılaştırmak suretiyle yapıyorsunuz. Sizden daha güzel, daha akıllı, daha sempatik olduğunu düşündüğünüz insanlarla görüşmesini istemiyorsunuz çünkü onların bir sevgili olarak daha iyi bir tercih olduklarına inanıyorsunuz. İnsanın kendine ettiğini başka kimse ona etmez sevgili dostlar; siz olduğunuz gibi mükemmel ve benzersizsiniz. Hem insanların özgür iradesini nasıl engelleyebilirsiniz ki...
Ne arıyorsunuz o kağıtlarda? Büyük ihtimalle bir otele ödenmiş oda ücreti ya da arkadaşlarıyla dışarı çıktığını söylediği bir gece hesaptan çekilen büyük bir meblağ filan... Tüm bunların hiç mantıklı olmadığını biliyorsunuz ve yine de kendinize engel olamıyorsunuz. Aptal yerine konmaktan korkuyorsunuz ve kendi kendinizi hırpalıyorsunuz...
Eve geç geldiğine göre sizi aldatmış olma ihtimali yüksek... Bu yüzden yapmanız gereken o gelene kadar sakince bekleyip o eve girdiği anda tüm öfkenizi üstüne kusmak. Eğer aldattıysa ve bunu sizden gizliyorsa bile o anın yoğunluğuyla ağzından kaçıracaktır. Eğer aldatmadıysa da geçirdiğiniz öfke nöbetini görünce, olur da aldatırsa nasıl bir tepkiyle karşılaşacağının bir önizlemesini yaşayacaktır. Yani her halükarda ona bağırıp çağırmanız mantıklıdır; onu kendinizden soğutabileceğiniz gerçeği dışında...
Yani madem ne kendinize ne de sevgilinize güveniyorsunuz, bir ilişki içinde olmanın anlamı nedir? Siz birlikte iyi vakit geçirmek için mi, yoksa durmadan birbirinize ait olduğunuzdan emin olmak için mi ilişki yaşıyorsunuz? Bu tavırlarla devamlı gergin bir ilişki içinde bulunmanız ve nihayetinde ilişkinizi mahvetmeniz maalesef kaçınılmazdır sevgili dostlar...
Eğer bazı insanlar sebebiyle ilişkinizin tehlike altında olduğunu düşünüyorsanız, bir süre sonra gerçekleri çarpıtmaya ve kıskandığınız o insanları kötülemeye başlamanız kaçınılmazdır dostlar. Eğer denediyseniz ve sevgilinizi kontrol etmeyi başaramadıysanız sıra olayları ve insanları değişik bir biçimde yansıtmaya gelir ve yalanlar söyleyerek kendi değerinizi sevgilinizin gözünde artırmaya çalışırsınız. Bu davranış kısa süreli olarak maçı kazandığınız illüzyonu yaratsa da uzun vadede kimin kaybedeceği çok açıktır...
Bir ilişki yaşamaya başladığınız anda adeta Sherlock Holmes'a dönersiniz ve kendi hayatınızı bırakıp onun hayatını yaşamaya başlarsınız. Artık tek önemli olan ona sahip olmaktır ve geriye kalan her şey beşinci plandadır. Fakat işin kötü yanı da ona tamamen sahip olduğunuzu hiçbir zaman hissedemeyecek olmanızdır. Şüphenin sonu yok sevgili dostlar, sonu olmayan bir çırpınma içindesiniz...
Birilerini suçlamak zorundasınızdır çünkü hissettiğiniz kıskançlığın kabul edilebilir bir seviyede olduğunu hem kendinize hem de sevgilinize ispatlamanız gerekmektedir. Böylelikle yaşadığınız kıskançlığın sorumluluğunu kendi üzerinizden alır, sevgilinize yüklersiniz. Kıskanıyorsunuzdur çünkü sevgiliniz güvenilmezdir, gözü dışarıdadır. Ve uygun bir günah keçisi bulunduğu anda artık kendi davranışlarınızı ve yanlışlarınızı sorgulamanız gereksizdir; siz doğrusunuzdur fakat karşınıza hep yanlış ve kötü insanlar çıkmıştır. Sorumluluğu üstümüze alalım ve kendimize yaptığımız bu eziyete bir son verelim a dostlar...
Aaa ben :)