Peki bir insan kendisini nasıl bedeninden ve düşüncelerinden kopuk hissedebilir? Depersonalizasyon yaşayan kişiler bu hissi genellikle kendilerini dışarıdan bir gözle izlemeye ya da bir rüyanın içinde yaşamaya benzetirler. Kişi kendisini bedeninin dışında hisseder ve hem dış hem de iç dünyasını sanki kendisine değil, başka bir insana aitmiş gibi izlemeye başlar.
Depersonalizasyon yaşayan insanlar genellikle şu hislere sahiptir:
Bedenimin bulunduğu yerde değilim.
Kendimi artık 'ben' gibi hissetmiyorum.
Dünyayla olan ilişkim koptu ve bunların hiçbiri gerçek değil.
Bir rüyada yaşıyor olmalıyım.
Dünyadan tamamen izole olmuş, yalnız bir hâldeyim.
Yaşanan yoğun depresyon ve anksiyete durumlarında zihniniz o kadar aktif bir hâldedir ki, bir süre sonra adeta yorgun düşerek kendisini bu yoğun ve can sıkıcı hislerden uzaklaştırma yoluna gider. Siz de bu durumda sahip olduğunuz kaygı hissinden uzaklaşarak onları size değil, başkasına aitmiş gibi yaşamaya başlarsınız. Ancak bu kopuş ve yaşanan yeni durum, kişinin rahatlamasına değil, kendi akıl sağlığından daha çok şüphelenmesine sebep olur.
Depersonalizasyon, depresyon ve anskiyetenin yanında başka rahatsızlıklar ya da durumlar sebebiyle de ortaya çıkabilir. Bunlar arasında madde kullanımı, belirli kişilik bozuklukları, epilepsi ve çeşitli beyin hastalıkları bulunmaktadır. Bu durum aynı zamanda kişinin hafıza, bilinç, farkındalık, kimlik ve algısında parçalanmalar yaşadığı dissosiyatif bozukluklar arasında yer almaktadır.
Araştırmacılara göre yetişkin insanların %50'lik kısmı yaşamlarında en az bir kez depersonalizasyon durumuyla karşılaşıyorlar. Bu durumun psikiyatrik bir rahatsızlık hâline geldiği durumlar ise toplumun %3'lük bir kısmını etkiliyor.
Biyolojik, psikolojik ve çevresel faktörler sebebiyle ortaya çıkan rahatsızlık, diğer dissosiyatif bozukluklar gibi yoğun stres hissi veya kişinin maruz kaldığı ya da şahit olduğu savaş, taciz, kazalar, felaketler ve aşırı şiddet gibi travmatik olaylar neticesinde tetiklenebilmektedir. Rahatsızlığın ciddi boyutlara ulaştığı durumlarda kişinin kendisine zarar verme ihtimali ortaya çıkabilmektedir.
Bildiğiniz gibi meditasyonun amacı direkt olarak düşünce ve duygularla bağı kopararak onları dışarıdan bie gözle izleyebilmektir. Bu davranışın çok sık tekrarlanması da kişide geçici bir depersonalizasyona sebep olabilmekte, bu durum meditasyonla uğraşan insanlar tarafından aydınlanmanın bir adımı olarak görülmektedir.
Neyse ki çoğu depersonalizasyon vakası terapi ve ilaçlarla tedavi edilebilmektedir. Semptomlar genellikle depresyon, anksiyete ya da depersonalizasyona sebep olan diğer durumlarla birlikte ortadan kalkmaktadır. Aynı şekilde ileri vakalarda karşılaşılan ve kişinin aslında kendi uyuşukluk ve hissizliğini cezalandırdığı kendine zarar verme eğilimi de diğer semptomlarla beraber yok olmakta, kişi yaşamına tamamen sağlıklı bir biçimde devam edebilmektedir.
Neyse ki çoğu depersonalizasyon vakası terapi ve ilaçlarla tedavi edilebilmektedir. YANLIŞ. Tedavisi az. Daha psikoloji okuyanlara depersonalizasyon oğretilmiyormuş. Ne tedavisi kardeşim?
Bu boktan hayatın içinde kendimi kötü hissetmeyeyim de ne yapayım? Her zaman kendime sorarım neden geldin dünya'ya ne amaç için ne uğruna gelebildin? diye
bazen çıkar aynanın karşısına 1 2 3 saat kendime bakarım ve aynadaki yansımama sen kimsin diye sorarım :d sebebi buymus he :)