Kendi memleketimizde bile yabancı gibi hissettiğimiz o kadar çok an var ki... Twitter'daki takipçilerimizde o anlarını bizlerle paylaştılar, doğduğundan beri öyle hisseden de var, anlık bir aydınlanma yaşayan da. Bakalım ülkelerine yabancı gibi hissetmelerine ne neden olmuş?
Atanmadığım için ücretli öğretmenlik yapıyorum. Şimdiki görevim, Yabancılara Türkçe Öğretimi... Öğrencilerim Suriyeli, kursu başarıyla tamamladıklarında eylül ayında bir imza ile milli eğitimde kadrolu olacaklar ve ben hala atanmamış olacağım.
Devran döndüğünde mutlaka bunda bir el atılması lazım. Fransa'da asla böyle bir rezillik göremezsin, Fransızca olmayan tabela yoktur. Fransızların kendisi asla Fransızcadan başka dil konuşmaz, hele arapça asla. İngilizce bile değil. Kendi milletini daha kibar davranır.
Şu an ailemle oturduğum eve 20 sene önce taşınmıştık. İlk taşındığımız zamanlar mahalle, adı gibi kültürlü insanların ikamet yeriydi. Suriyeliler gelince önce ev sahipleri Suriyelilere ev vermeye başladı, ardından dükkan verdiler ve 10 senede mahallede Türk'ten çok Suriyeli olmaya başladı. Her yerde berbat kokular yayan Suriyeli restoranlar var. 20 esnaf varsa, abartısız 17si Suriyeli. Sokakta yürürken yanımdan geçenler Suriyeli. Parka hava almak için gittiğimde oyun oynayan çocuklar Suriyeli. Büyüdüğüm mahallede yabancı gibiyim.