Kendi kendine konuşmak birçok insanın deneyimlediği bir davranıştır. Bu davranış, düşünceleri ifade etmek, duygusal deneyimleri düzenlemek, öğrenme süreçlerini hızlandırmak ve sosyal becerileri geliştirmek gibi bir dizi amaç için kullanılabilir. Biz de bu içerikte sizlere kendi kendine konuşmanın psikolojik açıdan yararlı olup olmadığını açıklayacağız.
Bu ihtiyacımızın bir yansıması olarak kendi kendimize konuşma davranışı oldukça yaygındır. Kendi kendine konuşmak, bazen iç monologlar şeklinde gerçekleşirken bazen de daha açık bir şekilde konuşarak ifade edilir. Psikolojik açıdan incelendiğinde, kendi kendine konuşma normal ve hatta faydalı bir davranış olarak kabul edilebilir. Peki kendi kendine konuşmak psikolojik bağlamda normal midir?
Kendi kendine konuşma, içsel düşünceleri ifade etmenin bir yolu olarak görülebilir. Zihnimizdeki farklı düşünceleri organize etmek ve düşünce süreçlerini netleştirmek için bu tür bir konuşma aracı olarak kullanabiliriz.
Kendi kendine konuşmak, stresli veya duygusal anlarda duygusal düzenleme sağlayabilir. İçsel monologlar, duygusal deneyimleri anlamlandırmamıza ve daha iyi başa çıkmamıza yardımcı olabilir.
Bir konu üzerine düşünürken veya yeni bilgi edinirken kendi kendimize konuşma, öğrenme ve bilgi işleme süreçlerini hızlandırabilir. Bilgileri tekrarlayarak anlamak ve hatırlamak daha etkili hale gelir.
Kendi kendine konuşma, karar verme süreçlerini destekleyebilir. Farklı seçenekleri değerlendirirken, bu tür konuşmalar zihinsel tartışma platformu sağlayarak daha iyi kararlar almamıza yardımcı olabilir.
Kendi kendine olumlu ifadeler kullanmak, özgüveni artırabilir. Ayrıca, kendi duygusal deneyimlerimizi daha iyi anlamamıza ve başkalarının duygusal deneyimlerine daha iyi empati kurmamıza yardımcı olabilir.
Kendi kendine konuşma, sosyal becerileri geliştirmeye yardımcı olabilir. Sosyal etkileşimlerde kullanılabilecek ifadeleri, tepkileri ve konuşma örüntülerini içselleştirmemize yardımcı olabilir.
Kendi kendine konuşma, beynin farklı bölgeleri arasında etkileşimi artırabilir. Bu tür iç monologlar, beyin aktivitesini teşvik edebilir ve farklı bölümler arasındaki işbirliğini güçlendirebilir.
Kendi kendine konuşma, sakinleştirici bir etkiye sahip olabilir. İçsel monologlar, endişe veya stres anlarında kendimize olumlu ifadelerle yaklaşmamıza ve içsel huzur sağlamamıza yardımcı olabilir.
Kendi kendine konuşma, problem çözme süreçlerini geliştirebilir. Problemi analiz ederken veya çözüm yollarını değerlendirirken içsel monologlar, farklı açılardan bakma yeteneğini artırabilir.
Gayet normaldir kendinizle kavga etmediğiniz sürece hatta dümdüz konuşmak yerine bi sahne yaratıp istediğin kişi/kişilerin karşısında ortamda konuşup hatta o kişileri canlandırarak konuşmak hayal gücünüzü geliştirip farklı açıdan düşünmenizi sağlar empati yeteneğiniz bile arttırır… Sadece toplum içinde yapmayın yeter 😅😅
Kendinle konuşurken laf lafı açar da uzar gider ya hani, işte öyle bir şey…