Kendi evine çıkmak oldukça güzel olsa da zaman zaman aile evini özleriz... Öyle anlar var ki aile evinin değerini anlıyoruz. Temizliğinden yemeğine aile evinin de mükemmel olduğu o anları şöyle bir hatırlamaya ne dersiniz?
Kendi evine çıkmak oldukça güzel olsa da zaman zaman aile evini özleriz... Öyle anlar var ki aile evinin değerini anlıyoruz. Temizliğinden yemeğine aile evinin de mükemmel olduğu o anları şöyle bir hatırlamaya ne dersiniz?
Kapağını açtığında hep bir şeylerin eksik olduğunu fark edersin. Aile evindeki o kendiliğinden yenilenen dolap aslında büyük bir lüksmüş. Bir anda alışveriş sorumlusu oluyorsun resmen.
Makine bittiğinde çamaşırların kendiliğinden asılmadığını görürsün. O an annenin her yıkamayı nasıl ritme bağladığını daha iyi anlarsın. Çamaşır askılığıyla resmen bağ kuruyoruz...
Halıyı süpürdükçe bitmeyen tozla tanışırsın. Aile evindeki o pırıl pırıl düzenin aslında görünmez bir emeğin sonucu olduğunu fark edersin. Temizliğin gerçekten yorucu bir spor olduğunu o gün öğreniyoruz resmen...
Duştan sonra camda kalan izleri fark ettiğinde şaşırırsın. Aile evinde böyle şeyleri kim temizliyordu gerçekten? Bu küçük detayların bile bir emek olduğunu o an idrak edersin.
Çöp adam gibi tek kalan çoraplar seni selamlar. Aile evinde nasıl hep ikili kaldıklarını çözemediğin bir sırdır. Kayıp çoraplar evrenin küçük bir şakası gibidir.
Liste yaparsın, alırsın, yine bir şey eksiktir. Ev sanki sürekli senden bir şey bekler. Aile evindeki bereketin kendiliğinden olmadığını anlarsın. O liste bir türlü bitmez...
Sen ne kadar kurulamaya çalışsan da lekeler hep bir yerden çıkar. Aile evindeki o cam gibi lavabolar gözünün önüne gelir. Demek ki parlaklık kendiliğinden olmuyormuş.
Sofra hazırdır ama ortam boştur. Aileyle yenen yemeklerin sıcaklığını o an daha çok özlersin. Bir tabak bile anı çağırır.
Yatağa takmaya çalıştığın çarşaf bir türlü köşeyi tutmaz. Annenin bunu 10 saniyede yapmasını düşününce hayret edersin. Ev işlerinin küçük ama etkili yetenekler istediğini fark edersin.
Kalabalık bir akşamdan sonra ortalıkla baş başa kalırsın. Annenin ‘hiçbir şey yok kızım’ deyişinin aslında büyük bir fedakârlık olduğunu anlarsın. Misafir ağırlamak artık farklı bir anlam kazanır.