Hayvanlar alemi belki de insanlardan daha ilginç özellikler ve keşfedilmeyi bekleyen gerçeklerle dolu. Bu ilginç özellikleri ile bizi şoka sokan hayvanlardan biri de sincaplar. Oldukça zeki hayvanlar. Öyle ki kendi içlerinde şehir bile kuruyorlarmış. Peki nasıl mı? 👇
Sincaplar, Kuzey Kutbu tundrası ve tropikal yağmur ormanlarından çiftliklere, banliyölere ve büyük şehirlere kadar her yerde yaşarlar. 278'den fazla tür ve 51 cinsle tüm modern memelilerin en çeşitlileri arasındalar.
Sincaplar ortalama 13 cm boya sahip oluyorlar. Afrika cüce sincabından, Hint dev sincabına veya Çin'in kırmızı-beyaz dev uçan sincabına kadar değişen türlerde farklı boylara sahipler. Onlar ise üç metreden daha uzun bile olabiliyor.
Sincapların yaşamları boyunca sürekli büyüyen dört ön dişi vardır. Bu, kesici dişleri sürekli bir şeyler kemirmeye dayanmasına yardımcı olur, aksi takdirde dişleri hızla dökülürdü.
1987 ve 1994'te NASDAQ borsasını kısa bir süre kapatan kesintiler de dahil olmak üzere, son 30 yılda ABD genelinde yüzlerce elektrik kesintisinden sorumlu tutulan tek şey sincaplar. Çünkü bunu çok iyi beceriyorlar.
Yetişkin ağaç sincapları normalde yalnız yaşarlar, ancak bazen şiddetli soğuk dönemlerinde gruplar halinde yuva yaparlar ve birbirlerine sarılmış bir şekilde dururlar.
Sincap aileleri kendi içlerinde farklı sosyal türler içerir. Örneğin çayır köpekleri adındaki sincap türü karmaşık iletişim sistemlerine ve büyük kolonilere sahip sosyal sincaplardır. Kendi içlerinde yüzlerce dönüm alana yayılabilen şehirler kurarlar.
Onlara gölge kuyruk denmesinin sebebi ise çok hızlı hareket etmeleri ve adeta birer gölge gibi hiç görülmemeleri.
1850'lerde, New York Central Park gibi kentsel şehir parklarındaki sincaplar nadir görülen bir manzaraydı. Ağaç sincapları, 19. yüzyılın ortalarında birçok ABD kentinden neredeyse yok edilmişti. Neden kasten sincap öldürdükleri ise bir muamma.
ABD'deki habitatları yok olduktan sonra batı Kuzey Amerika'dan Avrupa ve Güney Afrika'ya kadar kendi doğal alanlarının dışındaki yerlerle de yayıldılar.
İngiltere'de istilacı olarak zararlı bir hayvan olarak anılıyorlar çünkü bir zamanlar şehri gerçekten de istila etmişlerdi.
Sincaplar, yılanlar, çakallar, şahinler ve baykuşlar da dahil olmak üzere birçok avcı için önemli bir besin kaynağı. Uzun zamandır insanlar tarafından da avlanıyorlar ve bir zamanlar Kentucky burgoo ve Brunswick yahnisi gibi Amerikan yemekleri için temel malzeme onlardı.
Örneğin ağaç sincaplarının izleyicileri kandırmak ve hırsızları kovmak için sahte delikler kazdığı biliniyor. Zekaları ile insanları şaşırtıyorlar.
Bazı yer sincapları kış uykusuna yatar, ancak çoğu sincap türü kışı geçirmek için yiyecek önbelleklerine güvenir. Bu, hırsızlara karşı savunmasız olmasına rağmen, tüm yiyeceklerini tek bir yerde saklamak anlamına gelir. Kış uykusu yerine birçok sincap, yiyeceklerini yüzlerce veya binlerce saklanma yerine yayarak kışı geçirir.
2008'de yapılan bir araştırma, bazı sincapların eski çıngıraklı yılan derilerini topladığını, çiğnediğini ve ardından kürklerini yalayarak o kokuyla yırtıcılardan saklanmalarına yardımcı olan bir tür 'çıngıraklı yılan parfümü' yarattığını buldu. Kulağa inanılmaz geliyor değil mi?
Kuzey Amerika'da tamamen beyaz veya tamamen siyah bir sincap görürseniz, muhtemelen kılık değiştirmiş gri veya tilki sincaptır. Siyah varyasyon, birçok hayvanda meydana gelen koyu pigment gelişimi olan melanizmin bir sonucu iken; beyaz varyasyona ise albinizm neden olabilir.
Ulusal Sağlık Enstitüsü tarafından finanse edilen bir araştırmaya göre, kış uykusundayken yer sincapları, felç hastalarının beyin hasarından korunmasına yardımcı olabilecek bir özelliğe sahiptir.
Sincaplar kış uykusuna yattığında, beyinleri, insanların belirli bir felç türünden sonra yaşadıklarına benzer şekilde, kan akışında önemli ölçüde azalma yaşar. Ancak sincaplar kış uykusundan sonra ciddi bir etkisi olmadan uyanırlar.
Uçan sincaplar aslında uçamaz. Ağaçtan ağaca kaymak için uzuvları arasındaki deri kanatlarını kullanırlar, bu nedenle daha uygun bir şekilde isimleri 'kayan sincaplar' olabilir.
Dağ sincapları ABD ve Kanada'da yüzyıllar boyunca hava tahmincileri olarak kutlanıldı, ancak becerileri biraz abartılmıştı. Sincaplar havanın nasıl olacağını önceden sezer ve ona göre yiyecek depolarlar.
Sincaplar, karmaşık yüksek frekanslı seslerini ve kuyruk hareketlerini kullanarak iletişim kurar. Sesi kendi bölgelerindeki rakipleri korkutmak, komşuları bölgedeki yırtıcılara karşı uyarmak, bir yırtıcıyı azarlamak için kullanırlar. Böylece ayrılma, çiftleşmeyi başlatma ve yavru durumunda yiyecek isteme eğiliminde olurlar. Araştırmalar ayrıca, özellikle yiyecek çalmakla ilgiliyse, birbirlerini izleyebileceklerini ve öğrenebileceklerini bulmuşlardır.
Sincaplar teknik olarak küçük bir hırsızlığın kurbanları sayılabilir çünkü gömülü yiyeceklerinin tahmini yüzde 25'i başka sincaplar tarafından yeniyor. Diğer failler arasında bu yiyecekleri çalmayı başaran kuşlar da var.
Bir sincap bir fındığı gömdüğünde, çoğu zaman geri dönüp yer. Ancak gömülü fındıklarının hepsini kazmazlar ve sincapların kaybettiği yiyecekler bile gerçekten kaybolmaz, çünkü bu fındıklar basitçe yeni ağaçlara dönüşür.
Bir sincap bir yırtıcının yanındayken veya tehdit altında hissettiğinde, çok hızlı kaçmaya başlar. Ancak koşma tarzı basit olmaktan çok uzaktır ve onu yakalamaya çalışanı şaşırtarak ortadan kaybolur çünkü zikzak şeklinde kaçarlar.
Yemek bulmakta da en az kaçmakta oldukları kadar ustalar. Çoğu vahşi hayvan gibi sincapları takdir etmenin en iyi yolu onları izlemek, onlarla etkileşime girmemek. Sincaplar gibi yaban hayvanlarını beslemek genellikle kötü bir fikirdir, çünkü insanları bir besin kaynağı olarak tasvir eder ve doğal yiyecek aramayı bırakarak gittiğiniz zaman ölürler.
Çok seviyorum ben bu namıssızları çok şirinler, bizim vardı bi tane kedi yavrusu kadar bişey, evin içinde bi kaybolsun saatlerce bulamıyorduk
sincaplarla fareler aynı hastalıkları taşırlar..ay ne tatlı derken dikkat edersiniz