Kedilerin, daracık yerlerden hiç zorlanmadan geçtiklerini görmek hepimizi büyülemiştir. Peki, gerçekten de nasıl oluyor da tıpkı sıvı gibi küçücük yerlerden bile geçebiliyorlar?
2014 yılında yapılan yarı şaka bir araştırmada, kedilerin sıvı olup olmadığı bile sorgulanmıştı! Elbette araştırma bir şakaydı ancak kedilerin inanılmaz esnekliğini açıklamak için geleneksel sıvı mekaniği yeterli olamıyor. Buradaki kilit nokta, kedilerin benzersiz omuz yapısı.
İnsanlarda omuz kemerini, kürek kemikleri ve köprücük kemikleri oluşturur. Bu kemikler birbirine bağlı olup, vücudumuza sert bir destek sağlar. Ancak kedilerde durum biraz farklı.
Onların kürek kemikleri ve köprücük kemikleri sadece kaslarla vücutlarına bağlanmış durumda. Yani kemiklerin sağladığı sertlik yerine, kediler kaslarının esnekliğine güveniyorlar.
Kedilerin köprücük kemikleri bizimkine göre oldukça küçük. Bu sayede vücutları, büyük bir esneklik kazanıyor. Hatta bu esneklik, kedilere avlanma sırasında avantaj sağlıyor.
Küçük hayvanları yakalamak veya potansiyel avcılardan saklanmak için küçük alanlara girebilme yeteneği, evrimsel olarak onların hayatta kalmasına yardımcı oluyor.
Kedilerin bıyıkları, sadece süs ya da yüzlerini tamamlayan sevimli bir detay değil. Bıyıklar, kedilerin dar alanlardan geçip geçemeyeceklerini ölçmelerine yardımcı oluyor.
Çünkü bıyıklar, derilerinin içine oldukça derin yerleşmiş ve sinir uçlarıyla dolu. Yani kediler bir yerden geçmeye çalışmadan önce, bıyıkları sayesinde o yerin genişliğini ölçüyorlar.
Bu hassas navigasyon sistemi sayesinde kediler, çoğu zaman geçecekleri boşlukları bıyıklarıyla tarayarak doğru bir karar veriyorlar.