Bu sorunu çözmek için Fransız Bilimsel Araştırmalar Merkezi, Fransız Doğa Tarihi Müzesi, Çin Bilimler Akademisi, Shaanxi Arkeoloji Enstitüsü ve Aberdeen Üniversitesi’nden araştırmacılar bir araya geldi.
Araştırmacılar DNA örneği yokluğunda, küçük kedilerin kemiklerini ayırt etmenin tek yolu olan geometrik morfometrik analiz uyguladı. Küçük kedilerin kemikleri arasındaki morfolojik farklılıklar, geleneksel tekniklerle çoğu zaman fark edilemeyecek kadar küçük ve az.
Çalışmada Shaanxi ve Henan’da bulunmuş MÖ 3500-2900 yıllarına tarihlenen beş kedinin çene kemiklerini incelendi. İnceleme sonucu tüm kemiklerin Pars kedisi olarak bilinen, ve Doğu Asya’da hala yaygın olarak yaşayan Prionailurus bengalensis ‘e ait olduğu ortaya çıktı. Bu vahşi kedi türü Yaban kedisi’nin uzak bir akrabası ve insan varlığının yoğun olduğu yerlere sık sık uğramasıyla biliniyor.
Orta Doğu ve Mısır’da olduğu gibi büyük ihtimalle bu örnekte de, Pars kedileri, tahıl depolarına dadanan kemirgen hayvanların bolluğu nedeniyle buradaki Neolitik yerleşimlere yöneldi.
ne çini ne evcilleştirmesi yemişlerdir onlar kedileri
http://www.savageandfree.com/misir-seyahati/