Geçtiğimiz günlerde Kartalkaya’da meydana gelen otel yangını, sadece can kayıpları ve maddi yıkım değil, aynı zamanda Türkiye’nin eğitim ve liyakat sistemindeki çarpıklıkların da acı bir yansıması oldu. Yangın sırasında yaşananlar ve sonrasında ortaya çıkan ihmaller zinciri, ülkemizin uzun süredir görmezden geldiği bir gerçekle bizi bir kez daha yüzleştirdi: Eğitimsizlik ve liyakatsizlik, insan hayatını tehlikeye atmaya devam ediyor.
Kartalkaya’da Otel Yangını: Eğitim ve Liyakat Eksikliğinin Acı Bedeli
0
Eğitim sistemindeki boşluklar
Yangın öncesinde ve sırasında otel çalışanlarının kriz yönetiminde başarısız olması, temel eğitim eksikliğini gözler önüne seriyor. Çalışanlar, yangın söndürme tekniklerinden habersiz, tahliye sürecinde ise tamamen yetersizdi. Bu, sadece bireysel bir ihmalle açıklanamaz. Bu olay, otelcilik sektöründe çalışanların yeterince eğitilmediğini, bu tür eğitimlerin ya göz ardı edildiğini ya da kağıt üzerinde bırakıldığını gösteriyor. Halbuki yangın gibi acil durumlara hazırlık, sektörde çalışan herkes için zorunlu bir standart olmalıdır.
Bir ülkenin eğitim sistemi, sadece bireysel başarıyı değil, toplumsal güvenliği de sağlamalıdır. Yangınla mücadelede yetersiz kalınmasının nedeni, yalnızca otel çalışanlarının eğitimsizliği değil; aynı zamanda bu eğitimi zorunlu kılması gereken sistemin eksikliğidir. Mesleki eğitimden uzak, yüzeysel bilgiyle donatılmış bir iş gücü, felaketlerde çaresiz kalmaya mahkumdur.
Otelin yangın güvenliği denetimlerini yapan kişilerin yeterlilikleri ve atama süreçleri de ayrı bir tartışma konusudur. Liyakat yerine kayırmacılık esas alındığında, teknik bilgi ve yetkinlikten yoksun kişilere kritik görevler verilmesi kaçınılmaz hale gelir. Yangından sonra ortaya çıkan raporlar, denetimlerin yetersiz olduğunu ve birçok eksikliğin göz ardı edildiğini gösteriyor. Peki, bu denetimlerden sorumlu kişiler bu göreve nasıl geldi? İhtiyaç duyulan teknik bilgiye gerçekten sahipler miydi? Yoksa bir tanıdık referansı ile mi o koltuklara oturdular? Bu soruların yanıtı, sadece bu olay için değil, ülke genelinde benzer trajedilerin önüne geçmek için de önemlidir.
Liyakat sistemi, bir ülkenin kalkınmasının temel taşıdır. Ancak liyakatin yerini nepotizm, siyasi bağlantılar ve çıkar ilişkileri aldığında, bu durumun bedelini en ağır şekilde sıradan insanlar öder. Kartalkaya’daki yangın, liyakatsizliğin bir toplumun güvenliği üzerindeki doğrudan etkisini gözler önüne sermiştir.
Bundan sonra ne yapılmalı?
Bu tür faciaların bir daha yaşanmaması için hem eğitim hem de liyakat alanında köklü reformlara ihtiyaç vardır:
1. Mesleki Eğitim Zorunluluğu: Otelcilik sektörü başta olmak üzere, riskli alanlarda çalışan herkesin düzenli ve kapsamlı bir şekilde kriz yönetimi ve acil durum eğitimi alması zorunlu hale getirilmelidir.
2. Liyakat Temelli Atamalar: Denetim ve güvenlik gibi kritik pozisyonlara atamalarda, siyasi ve kişisel ilişkiler değil, bilgi ve beceri esas alınmalıdır.
3. Bağımsız Denetim Mekanizmaları: Otellerin ve diğer işletmelerin yangın güvenliği denetimleri, bağımsız ve yetkin kuruluşlar tarafından düzenli olarak gerçekleştirilmelidir.
4. Toplumsal Farkındalık: Halkın genel yangın güvenliği ve acil durumlarda ne yapması gerektiği konusunda bilinçlendirilmesi için kamu kampanyaları düzenlenmelidir.
Kartalkaya’daki yangında kaybettiğimiz insanlar, yalnızca birer istatistik değil; her biri birer hayat, birer hikayeydi. Bu trajediyi unutmamak ve aynı hataları tekrar etmemek için eğitimde kaliteyi, liyakatta ise adaleti sağlamak bir zorunluluktur. Aksi takdirde, eğitimsizliğin ve liyakatsizliğin yarattığı bu tür trajedilere yenilerini eklemekten başka bir şey yapmış olmayız.
Unutmayalım: İnsan hayatı, ihmallerin bedelini ödeyecek kadar ucuz değildir.
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio
