KHK (Kanun Hükmünde Kararname), Bakanlar Kurulunun, doğrudan doğruya anayasadan veya yasama organından yetki devri yoluyla aldığı, sınırlı bir yetkiye dayanarak yapılan, sonrasında yasama organının denetimine tâbi olan, normlar hiyerarşisinde ise kanun düzeyinde yer alan düzenleyici bir işlem olarak tanımlanmaktadır.
Bu içeriğimizde KHK hakkında merak edilen bilgilere ulaşabilirsiniz.
KHK (Kanun Hükmünde Kararname), Bakanlar Kurulunun, doğrudan doğruya anayasadan veya yasama organından yetki devri yoluyla aldığı, sınırlı bir yetkiye dayanarak yapılan, sonrasında yasama organının denetimine tâbi olan, normlar hiyerarşisinde ise kanun düzeyinde yer alan düzenleyici bir işlem olarak tanımlanmaktadır.
KHK, parlamentonun tasdiki ile şekli ve organik anlamda kanun gücü kazanmaktadır. Türkiye'de 'Bakanlar Kuruluna belli konularda kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi vermek' 1987 Anayasasının 87. maddesi ile TBMM'nin görev ve yetkileri arasında sayılır.
KHK, olağan ve olağanüstü olmak üzere ikiye ayrılır. Türkiye'de olağan KHK'lar Bakanlar Kurulu tarafından çıkarılır. Bu yetki kurula, yetki kanunu ile TBMM tarafından verilir. Temel haklar, kişi hak ve ödevleri, siyasi hak ve ödevler ile ilgili düzenleme yapılamaz.
Olağanüstü KHK'lar, cumhurbaşkanı başkanlığındaki Bakanlar Kurulu tarafından çıkarılır. Bunun için TBMM'den yetki almaya gerek yoktur. Uluslararası hukuktan doğan yükümlülükleri yerine getirme koşulu ile her alanda düzenleme yapılabilmektedir.
KHK'lar, hem meclisten siyasi denetime hem de Anayasa Mahkemesi'nden yargısal denetime tâbidirler.
Kanun Hükmünde Kararname (KHK), Anayasa'nın 91. maddesinde şu şekilde düzenlenmiştir:
'Türkiye Büyük Millet Meclisi, Bakanlar Kuruluna kanun hükmünde kararname çıkarma yetkisi verebilir. Ancak sıkıyönetim ve olağanüstü haller saklı kalmak üzere, Anayasanın ikinci kısmının birinci ve ikinci bölümlerinde yer alan temel haklar, kişi hakları ve ödevleri ile dördüncü bölümünde yer alan siyasi haklar ve ödevler kanun hükmünde kararnamelerle düzenlenemez.'