Baron tırtıllarının bu ayrıntılı şekil ve renkleri, özellikle yapraklar üzerinde kamufle olabilmek için evrimleşmiştir. Yapraklar haricinde bu kadar başarılı bir kamuflaj gösteremezler. Bu üstün kamuflaj yetenekleri sayesinde avcılara yem olmadan beslenebilir ve üreyebilirler. Sadece Hindistan ve Güneydoğu Asya'da bulunan bu tür, genellikle Kuala Lumpur'un mango ağaçları üzerinde görülür. Mango çiftçileri tarafından da çok sevildikleri söylenemez; dolayısıyla kamuflaj, dolaylı yoldan insan türünden saklanma konusunda da avantaj sağlamıştır.
Kürkleri genellikle kum sarısı rengindedir. Vücutlarındaki çizgiler çok zor görülür. Gözleri büyük ve yeşilimsi sarıdır, burnu siyahtır. Sürekli kumlu ortamlarda yaşamaya uygun adaptasyonlar geçirmiştir. Kafatası yapısı kumlardan gelen titreşimleri algılayacak şekilde özelleşmiş ve gözler kısık kalacak şekilde adaptasyon geçirmiştir. Böylece kumlar arasında uç derecede iyi duyabilir ve gözleri kum fırtınalarından etkilenmez. -5 derece ile 52 derece arasında sağ kalabilirler. Genellikle yiyecek bulabilecekleri tüm kumlu bölgelerde, çöllerde, kurak alanlarda görülürler
Orta ve Güney Amerika'da yaşayan Potoo'ların tam 7 farklı türü bulunur. Geceleri avlanır, gündüzleri ise tüylerindeki muazzam kamuflaj özelliği sayesinde ağaçların üzerlerinde güven içerisinde uyurlar.
Tüyleri, tam da bir ağaç kabuğunu andıran renk ve desenlere sahiptir. Bu sayede, ağacın üzerinde onları fark etmek mümkün olmaz.
Uçan sineklerle ve böceklerle beslenirler. Potoo'ların enteresan bir özelliği, yuva yapmamalarıdır. Onun yerine, çürümüş bir ağaç kabuğunun içerisine ufak bir delik açar ve yumurtalarını buraya koyarlar. Bu deliğin özelliği, sadece yumurtayı alabilecek kadar olmasıdır. Bu sayede, başka bir canlı giremez.
Kamuflajın ustalarından bir diğeri, Pleuronectiformes takımından olan yassıbalıklardır. Yassıbalıklar, isimlerinden de anlaşılabileceği gibi, denizlerin tabanlarındaki kumlu alanlara gömülüp, avlarını bekleyen veya avcılarından saklanan türlerdir.
Resimdeki Geko için Madagaskar yağmur ormanlarının usta kamuflaj sanatçısı dersek, yeridir. Gekoların çoğu, düzgün yüzeylere yapışabilir. Ayak parmaklarının uçları çaprazlama ya da yelpaze biçimi dizilmiş deri kıvrımları sayesinde genişletilmiştir.Parmakların altlarında çok sayıda mikroskobik, çengel biçimi sert kıllarla dolu yastıkçıklar vardır. Kuyruk yapıları ise çok çeşitli olabilir. Ana besin kaynakları ise böceklerdir.
Ortadoğu ve Afrika'da görülen bu tür, adını yaşam alanından ve baş tarafında bulunan boynuz benzeri çıkıntılarından almıştır. Renkleri, kamuflaj konusunda başarılı olmalarının ana unsurudur. Sabırlı avcılardır. Avlarını kendilerini kuma gömerek saatlerce bekleyebilirler. Sıcaklığın aşırılığı sebebiyle kendilerine has bir hareket etme biçimleri vardır. Bu hareket biçimi izleyenlerde yılanın çoğu zaman hangi yöne hareket ettiği hususunda bir yanılgı oluşturur.
Diğer baykuş türlerine göre ayakları tüysüzdür, kulaklıdır. Kahverengi ve gri renkli olabilir. Karın ve göğüs kısmı dikine siyah çizgilidir. Kamuflaj yeteneği sayesinde güçlükle fark edilir. Gözleri sarıdır. Gececidir. Her 5 saniyede çıkardığı “Prrrp!” şeklindeki sesin yardımıyla, civardaki yırtıcıları kendinden uzak tutmaya çalışır.
Bu tilkinin kürkü kışın beyaz, yazın koyu kahverengidir. Bu sebeple, özellikle kış aylarında, takdir edeceğiniz gibi ustaca kamufle olurlar. Kutup tilkisi uzun, bol tüylü ve dolgun kuyruğunu şiddetli soğuklarda bir atkı ya da yorgan gibi kullanır. Koku alma yetisi çok gelişmiştir. Hızlı bir koşucu, iyi bir yüzücüdür, Kuzey Kutbu'nda kış başlangıcında, mart-nisan aylarında doğru kutup tilkisi çifti gelecekteki yavruları için barınak hazırlarlar. Aslında bu barınaklar kuşaktan kuşağa miras kalır. Bazılarının 300 yıl kadar kullanıldığı saptanmıştır
Adından anlaşıldığı gibi, Vietnam kökenli bu kurbağa, yosunların arasına girince derisini dikenli ve pürüzlü hale getirebiliyor. Bu sayede çevreyle tam bir uyum içine giriyor ve fark edilmiyor. Tehdit edildiğinde ise ölü taklidi yapma gibi bir yeteneği var.
Afrika'da yaşayan ufak bir peygamberdevesi türüdür. İngilizcede -hayalet peygamberdevesi- (ghost mantis) adıyla bilinir. Kamuflaj ustasıdır ve kendini kuru yapraklara benzeterek gizler ve böyle pusuya yatıp avlanır.
Sahip oldukları renk yaprakla birebir benzeştiğinden, en büyük düşmanları olan kertenkele ve kuşların çekirgeleri fark etmeleri genelde mümkün olmaz. Böylece çekirgeler güvenlik içinde yaşamlarını sürdürür ve beslenirler.
Bu böcek yavaş hareket etmesi ve kamuflaj yapması ile tanınır. Uzun bedenleri, bacakları, antenleri ve renkleri ile tıpkı bir çalıya ya da çomağa benzerler.
Tüylü kurbağa balıkları, deniz dibinde yaşayan bir bitki gibi görünmeleri sebebiyle hem kamuflaj ustalarıdır hem de avlanma.
Dekoratör yengeçler, kendilerini gizlemek için su dibinde bulunan yosunlar ve çeşitli maddelerle kendilerini kaplarlar. Sonucunda ortaya çıkan, organik ve inorganik maddelerin bir araya gelmesiyle oluşan görüntü, yengecin hem avcılardan korunmasına hem de avlanmasına yardımcı olur..
Bu canlılar güney ve batı Avustralya sularının yerlisidir ve genellikle sığ, ılık sularda kalırlar. Adları görünümlerinden gelir, uzun yaprak görünümlü çıkıntılar tüm vücutlarından çıkmaktadır. Bu çıkıntılar itici amaçla kullanılmazlar, yalnızca kamuflaj için kullanılırlar. Yapraklı Deniz Ejderi, boynunun kabarık kısmındaki göğüs yüzgeci ve kuyruğun sonuna yakın olan sırt yüzgeci ile ilerler. Bu küçük yüzgeçler neredeyse saydamdır ve su üzerinde sakince ilerlerken yüzgeçlerini ince ince dalgalandıkları için zor fark edilirler, bu nedenle suda yüzen bir deniz yosununu andırırlar.
Akrep balıkları ılıman ve tropik kuşaktaki deniz yatağında yaşar ve hiçbir zaman açık denize çıkmazlar. Bu balıklar etoburdurlar ve küçük balıkları yerler. Göğüs bölgelerindeki yüzgeçler balığın düşmanlarını engellemek için kullandığı mükemmel silahlardır. Balığın kırmızı-beyaz çizgileri yaşadığı mercanların içinde kamufle olmasını sağlar. Akrep balığı son derece renkli bir görünüme sahiptir ama aynı şekilde yaşadığı mercanlar da çok renkli olduğu için mercanların içinde kolaylıkla kaybolur. Bu da av olma riskini azaltır. Aynı zamanda avına da rahatlıkla yaklaşmasına olanak verir.