Kahraman Güler Yazio: Toplumu Dışlayan Çocukların Notları: İnsan Bütün Acılarından Daha Büyüktür!

Gülüşünün eksikliğiyle uyandım bugün;

bütün gece titremem, keşke soğuktan olsaydı.

Tedirgin bir sarmaşık gibi dolanmıştım onun hayatına, ne zaman gözümün önünden kaybolsa sanki bir bavula toplayıp kendini, gelen ilk trene atlayıp gidecek gibi hissediyordum. Nedenini bilmediğim bir korku; bazen elimden tutup götürüyordu beni sanki yıllarca yol uzağa ve bütün kırgınlıklarımı elime verip kendi hayatımı sorgulatıyordu. Bu, bazen öyle ağır geliyordu ki yer yer yok olmak daha iyi bir çözüm gibiydi sanki. Bazen beni de öylece koysa bir bavulun en küçük cebine, alıp götürse bunca düşüncenin içinden diyordum.