Koronayı atlattık derken ortaya çıkan maymun çiçeği hastalığı yeni kabusumuz olmuş durumda. Hatalığa yakalanan bir adam da hastalık süresince neler yaşadığını anlattı. Buyurun detaylara 👇
Koronayı atlattık derken ortaya çıkan maymun çiçeği hastalığı yeni kabusumuz olmuş durumda. Hatalığa yakalanan bir adam da hastalık süresince neler yaşadığını anlattı. Buyurun detaylara 👇
'Anlamadığım şey, test kapasitesinin ne kadar az olduğuydu: o noktada, şehrin günde yalnızca on testi işleme kapasitesi vardı. Hafta sonu birkaç erkekle birlikte oldum. Daha sonra, 1 Temmuz'da kendimi çok yorgun hissetmeye başladım. Titreme ve kas ağrılarıyla birlikte yüksek ateşim vardı ve lenf düğümlerim çok şişmişti. İlk önce kendi kendime Covid testi yaptım, sonuç negatif çıktı. Sonra maymun çiçeğinden şüphelenmeye başladım.'
'Son on yıldır çalışmalarım öncelikle cinsel sağlık ve üreme sağlığı ve haklarına odaklandı, bu yüzden salgını en başından beri takip ettim. New York, 23 Haziran'da ilk aşı sürüşünü başlattığında aşı olmaya bile çalışmıştım. Ancak randevu almaya çalışan diğer New Yorkluların büyük çoğunluğu gibi, şansım yaver gitmedi.
Belirtilerim başladıktan iki gün sonra döküntü, anorektal lezyonlar olarak başladı. Anüsümde ve rektumda ağrılı yaralar vardı. Başlangıçta acı verici, kaşıntılı bir histi. Bu noktada korkmadım. Bana hafif olacağı söylendi ve altta yatan bir hastalığı olmayan tamamen sağlıklı bir bireydim. Ama ne kadar kötü olacağı hakkında hiçbir fikrim yoktu.'
'Maymun çiçeği hastalığını tedavi etmek için kullanılan antiviral ilacı, TPOXX'u istedim ama önce pozitif bir test sonucuna ihtiyacınız var. Bu yüzden beni Tylenol ile eve gönderdiler. (Avrupalı düzenleyiciler TPOXX'u etkili bir maymun çiçeği tedavisi olarak onayladılar, ancak FDA yalnızca çiçek hastalığını tedavi etmek için onayladı. CDC, TPOXX stokunu elinde bulunduruyor ve maymun çiçeği salgınları sırasında 'özenli kullanımına' izin veriyor.)
'Kelimenin tam anlamıyla her yerde lezyonlar geliştirdim. Lezyonlar, sonunda patlayacak olan sivilceli kabarcıklara dönüşmeden önce sivrisinek ısırıkları gibi görünmeye başladılar ve sonunda bir yara izi bırakmadan önce kabuklandılar. Kafatasımda, yüzümde, kollarımda, bacaklarımda, ayaklarımda, ellerimde, gövdemde, sırtımda ve beşi de sağ dirseğimde vardı. 50'den fazla lezyonum, 39 derece ateşim ve panik atağa neden olan yoğun ağrım vardı. İronik olarak, lezyonlarımın olmadığı tek yer penisimdi. Boynumdan aşağı vücudumun her yerinde kurdeşen, baş ağrısı, parmaklarımda ve omuzlarımda artrit ağrısı ve kaval kemiğimde ayağa kalkamayacak kadar acı veren garip bir ağrı oluştu.'
'Duş almak ve lezyonları temiz tutmak çok acı vericiydi. Yıkanmak benim için iki saatlik bir süreçti. Test verdikten dört gün sonra pozitif çıktığıma dair bir telefon aldım. Ama bunun ötesinde bir bilgi vermediler. Bu yüzden antivirallere nasıl erişebileceğimi görmek için etrafı aramaya başladım. CDC'nin tedavi için kimin dikkate alınması gerektiği konusunda rehberlik ettiğini biliyordum ve buna anorektal lezyonları, boğaz lezyonları ve dermatolojik rahatsızlıkları olan insanlar da dahildi, ben de öyle yaptım.'
'Acil servis bakteriyel bademcik iltihabı olduğunu belirledi ve bana bir tur antibiyotik verdiler. Ama onlardan antiviraller istediğimde, onları bana vermeyeceklerini söylediler çünkü sadece ciddi şekilde bağışıklığı baskılanmış insanlara verdiler. Onlara, 'Bu, CDC tedavi yönergeleri değil' dedim. Almadılar ve beni saat 2'de taburcu ettiler. İnanılmaz moralim bozuldu. Ertesi akşam, sonunda Columbia Üniversitesi Irving Tıp Merkezindeki bir klinikten bir telefon aldım. Savunma Bakanlığı'nın benim davamı üstlenmelerini istediğini söylediler. Görünüşe göre ben de tedaviye davet edilen şanslı azınlıktan biri oldum. İlaç insanlarda kapsamlı bir şekilde test edilmediğinden, oldukça önemli bir bilgilendirilmiş onay ve alım süreci vardır. Klinikte yaklaşık bir saat geçirdim ve iki haftalık bir TPOXX kaynağıyla çıktım. Çok rahatladım.'
'Çok fazla pastırma ve krem şanti yiyorum ki bu tedaviyle ilgili en sevdiğim şey. Lezyonlar çok çabuk kurumaya başladı ve şimdi sadece üç küçük kabuk kaldı. Sadece son birkaç gün içinde acı çekmeden tuvalete gidebildim. Hala izolasyondayım. Şu anda evden ne kadar bıktığımı anlatamam. Tedaviye başladıktan sonraki gün, 13 Temmuz, nihayet 26 Haziran'da maymun çiçeğine maruz kalmış olabileceğimi söyleyen sağlık bakanlığından bir temas izleyicisinden bir telefon aldım. Ona zaten maymun çiçeği olduğumu söyledim ve bana semptomlarımı sordu. Görüşme yaklaşık yarım saat sürdü ve belli ki bir senaryo okuyordu. Sonra 'Tamam, zaman ayırdığın için teşekkürler, geçmiş olsun' dedi ve telefonu kapattı. Bana hangi bağlantılarım olduğunu sormadı bile.'