Takvimler 2000 yılını gösterirken, hosteslik mesleğini bırakan 21 yaşındaki Lucie Blackman birkaç aylığına Japonya'ya gitmişti. Ancak birkaç ay sonra babası, Lucie'nin çalıştığı gece kulübündeki arkadaşından kaybolduğuna dair bir telefon aldı. Acılı babanın aylarca süren uğraşlarının ardından Lucie'nin ve 400 diğer kadın kurbanın başına gelenler teker teker ortaya çıktı... 👇
Lucie'nin gidişinden iki ay sonra babası Tim Blackman, Tokyo'da bir kulüpte hostes olarak çalışan kızının kayıp olduğuna dair bir haber aldı. İngiltere'nin Kent konutluğunda yaşayan Blackman ailesi için bu haber, yaşayacakları zorlu sürecin başlangıcı oldu.
Aradan aylar geçti, 2001 yılının Şubat ayında Lucie'nin parçalanmış cesedi Tokyo'nun bir saat dışındaki balıkçı köyü yakınlarında bir mağarada bulundu ve olayın suçlusu olarak Joji Obara isimli bir adam yakalandı.
Peki olayın aslında neler oldu?
Bunların dışında da 'dohan' ismi verilen randevular vardı. Çalışan kadınlar, müşteriler kulübe gelmeden önce onlarla akşam yemeği yiyordu.
Japonya'ya gelen Tim, kızı yabancı uyruklu bir işçi olduğu için ilk önce ciddiye alınmadı ancak kendi çabalarıyla bir basın toplantısı düzenleyerek 30 bin kayıp posterini şehrin dört bir yanına astırdı.
Bu sırada dünya manşetleri Lucie'nin gizemli bir tarikata katıldığını veya borç yüzünden kaçırıldığını öne sürüyordu.
Çavuş Junchiro Kuku, Roppongi bölgesindeki kulüpte çalışan yabancı bir hostesin, düzenli müşterisi tarafından deniz kenarına götürülmek üzere davet edildiğine dair bir rapor buldu.
'Bir noktada bilincini kaybetti ve saatlerce uyudu. Uyandığında başı çok ağrıyordu ve kendisine ilaç verildiğinden şüpheleniyordu. Dedektifler raporu hazırlayan kulüp müdürünün güvenilmez bir adam olduğunu söylediler. Kimse onun söylediklerine güvenmemeliydi. Bunun çok saçma olduğunu düşündük.'
Her biri adamın genellikle Porsche ya da Mercedes marka gösterişli bir araba kullandığını ve kendilerini okyanus manzaralı bir akşam yemeğine davet ettiğini söyledi.
Monica adlı bir İngiliz kurban, polisin Zuchi Marina olarak tanımladığı ve şehir merkezinden bir saat uzaklıkta, palmiyelerle çevrili bir okyanus kıyısına götürüldüğünü bildirdi.
Japon alfabesi Kanji'de Obara ve Orihara (şirketin adı) benzer sembollere sahip.
Obara'ya babasından 30 milyon sterlinlik bir servet miras kalmıştı ve bir dizi lüks mülke sahipti. Komşuları onu 'yalnız' biri olarak tanımlıyordu.
Bu arada Obara'nın dairesinde arama yapan polis, kendisini şeytan olmaya adadığını yazdığı tüyler ürpertici bir not defteri buldu. Ayrıca kadınların 'sadece seks için iyi' olduğunu yazmış ve kadınlara yönelik saldırılarını 'fetih oyunu' olarak tanımlamıştı.
Müfettiş Yardımcısı Tokie Maruyama, 'Hiç bu kadar aşağılık bir şey görmemiştim, onun gibi insanlar olduğunu hiç düşünmemiştim.' diyerek gördüklerini anlatıyor.
Memurlar kurbanların kimliklerini tespit etmek için kasetleri titizlikle incelediler ancak Lucie'nin adı yoktu. Çavuş Mitsujo Yamaguchi, 'O genç memurlardan birkaçı ruhsal çöküntü yaşadı, aynı suçları tekrar tekrar izlemek zorunda kaldılar.' diyor.
Evinde ele geçirilen makbuzlar, polisin hareketlerini takip etmesini sağladı ve muhtemelen Lucie'nin kaybolduğu gün saat öğlen 15.00'te buluştuğunu, Marina'ya gittiğini, garsonun onu hatırladığı restoranda durduğunu ve saat 17.00'de dairesine gittiğini gösterdi.
O akşam bir apartman sakini, içeriden gelen gürültü nedeniyle yöneticiye şikayette bulundu. Cesedi oraya attığından şüphelenen polis bir arama ekibi oluşturdu.
'Telefon geldiğinde nerede olduğumu çok iyi hatırlıyorum. Bir arka sokakta duruyordum ve Jake, 'Onu bulmuşlar' dedi. O ana kadar hep umutluydum. Yirmi dakika sonra Japon tercüman beni aradı ve diş kayıtlarını aldıklarını ve kesinlikle Lucie olduğunu söyledi. Sokakta durdum ve bağırdım. Lucie'nin ölmüş olabileceğine ilk kez o zaman karar verdim.'
Ailenin temyiz başvurusunun ardından Tokyo Yüksek Mahkemesi Aralık 2008'de Obara'yı Lucie'nin kaçırılması, parçalanması ve cesedinin yok edilmesi suçlarından suçlu buldu.
Arama çalışmalarını yürüten Başkomiser Katsuyoshi Abe, 'Lucie'nin yabancı bir ülkeden çalışmak için gelmiş olması ve böylesine kötü bir suçun kurbanı olması kalbimde bazı duygular bıraktı. O zamandan beri her yıl onun ruhunu yatıştırmak için oraya gidiyoruz. Ve huzur içinde yatması için dua ediyoruz.' diyor.
Siz ne düşünüyorsunuz bu korkunç hikaye hakkında?
Buyurun yorumlara...
Ortada 400 kurban var ama Japon polisinin bundan haberi yok.
Okurken kanım dondu..
Japonya kadınlar için ne berbat bir ülke. Adamı suçsuz çıkarmak için ellerinden geleni yapmışlar. Dışına bakınca süslü bir ambalajı olan bozulmus bir abur cubur gibi.