Bugüne kadar gök cisimlerinin aldığı birçok farklı şekli gördük: göz, çiçek, kalp ve daha nicesi... Elbette bu gök cisimlerinin ve şekillerinin hiçbirinin, bizim ilişkilendirdiğimiz bu şekillerle bir alakası yok. Bizler, evrimsel süreçte tanıdığımız şekilleri görmeye yatkın olacak şekilde özelleşmiş beyinlere sahibiz. Beyin, bir yapının tüm detaylarını algılamaktansa, onu kabaca da olsa tanıdığı bir şekle benzetip öyle görmeyi tercih eder. Böylesi daha kolaydır. İşte beynimizin şekilleri ve cisimleri birbirine, özellikle de tanıdığı şekillere ve cisimlere benzetmesi sonucu oluşan sanrıya, 'pareidolia' denir.
Burada gördüğümüz de, bunun bir örneğidir. Hubble Teleskobu tarafından çekilen bu fotoğraftaki gök cisimleri, adeta bir 'gülen surat' yaratmaktadır. Kozmik bir gülen surat! J1038 kümesine ait bu gök cisimleri, Dünya'dan 4.5 milyar ışık yılı uzaktadır. Bir diğer deyişle, bu gök cisimlerinden bizim Dünya'mıza bakan zeki yaşam formları varsa, şu anda gezegenimizin daha yeni doğduğu, üzerinde hiçbir yaşamın bulunmadığı ve halen ağır bir meteor bombardımanı olduğu, Güneş Sistemi'mizin erken dönemlerini görebiliyor. Çünkü örneğin İstanbul'dan şu anda çıkan bir ışık, yani medeniyetimize ait görsel bilgi, oraya ancak 4.5 milyar yıl sonra ulaşabilecek!
Bu kadar uzak gök cisimlerinin bu kadar parlak ve net olabilmesinin tek yolu, kütleçekim lensleme etkisi denen bir olaydır. Galaksi kümeleri uzay-zaman dokusunu bükerek adeta bir mercek etkisi yaratırlar. Bu da, uzak cisimlerin irileşerek daha net hale gelmesini sağlar. Bu, elbette onları görmek için kullanabileceğimiz hoş bir özelliktir.
neler var aq ne büyük bir evrende yaşıyoruz admin hakan güzel şeyler yazmış tebrik ederim.