Tersine göçün her geçen gün arttığı İstanbul, 20 yıl aradan sonra ilk kez bu yıl nüfus kaybederken, gidenler en çok da hayat pahalılığından ve kalabalıktan yakındı.
Tersine göçün her geçen gün arttığı İstanbul, 20 yıl aradan sonra ilk kez bu yıl nüfus kaybederken, gidenler en çok da hayat pahalılığından ve kalabalıktan yakındı.
Koronavirüs salgını sonrası eski cazibesini yitiren İstanbul’un artık nüfusu da azalmaya başladı.
Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK), verilerine göre İstanbul’un nüfusu, 2020 yılında 56 bin 815 kişi azalarak 15 milyon 462 bin 452 kişiye düştü.
32 yıl önce Konya Beyşehir’den İstanbul’a taşınan Ahmet Bayram, pazarcılık yaparak hayatını devam ettirdiğini fakat salgınla birlikte iş yapamaz hale geldiğini söyledi.
Doğduğu topraklarda tarımla uğraşarak hayatını devam ettireceğini anlatan Bayram, “Pazarlarda çalışıyordum. Yaştan dolayı da çalışamaz hale geldim. 53 yaşındayım. Kimse iş vermiyor. Köyümüze dönüp sebze ve meyve üreteceğim. Geçim şartları zorlaşıyor. Düzenli bir gelirim yok. Burada her ay kira ödüyordum. Salgın olmasaydı idare edebilirdik ama artık taşınmaya mecburuz” dedi.
Ercan ve Ayşe Yıldırım çifti de memleketlerine dönecek olanlardan. Pandemiyle birlikte elindeki birikmiş parasının bitmesiyle borçlanmaya başladığını söyleyen Ercan Yıldırım, memleketleri Tokat Erbaa’ya taşınarak tarım ve hayvancılıkla uğraşacaklarını söyledi.
İstanbul’da hayatlarını devam ettirmekte zorlandıklarını söyleyen Yıldırım, “Eşimle birlikte pazarcılık yapıyorduk. Bıraktık. Toprakla uğraşmak istiyoruz. Buradaki hayat bizi sıkmaya başladı. Biz iki yıldır taşınmayı düşünüyorduk. Tarım Bakanlığı’ndan bize sera desteği çıktı. Bu ay içinde destek ücretimiz bize teslim edilecek. Biz de memleketimizde çiftçilik ile uğraşacağız. Pazarcılıktan gelirimiz düşünce hibe desteğinin çıkması bize can suyu gibi geldi. Çocuklarımıza taşınacağımızı söylediğimde benim bu kararımı destekleyerek yakında kendilerinin de memlekete taşınmak istediklerini söylediler” diye konuştu.
İstanbul’un kalabalığından çok bıktığını belirten Ayşe Yıldırım ise sadece geride kalan 2 yaşındaki torunundan ayrılacağı için hüzünlü olduğunu söyledi. Yıldırım, “Memleketimde toprakla uğraşmak istiyorum. Buranın kalabalığından ve gürültüsünden bıktım. Nasip bu zamanaymış” dedi.
23 yıldır oturduğu apartmandan ayrılmanın hüznünü yaşayan Fatma Bayram, hasretlik zor ama yapacak başka bir seçeneklerinin olmadığını söyledi. Bayram, “Eşim iş bulamayınca gitmek istediğini söyledi. Ben de durumu gördüğüm için gidelim dedim. Taşınmak benim için zor olacak. Burada torunlarım kalıyor. Hasretlik olacak ama yapacak bir şey yok. Eşim nerdeyse bir yıldır işsiz. İş olmayınca da olmuyor. Şu ana kadar kiramızı çocuklarımız verdi. Düzenli bir işin yoksa İstanbul’da yaşamak zor. Kirayı veriyorsun fatura geliyor. Yeme içme zaten pahalı. En azından memleketimizde yiyeceğimizi üretiriz” diye konuştu.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi tarafından eşyalarını maddi durumlarından ötürü memleketlerine taşımakta sıkıntı yaşayan vatandaşlar için nakliye konusunda yardım yapılıyor.
İsteyen ailelere nakliye yardımının yanında dönüş için otobüs biletleri de satın alınıyor. Bunun için İBB’ye başvuru yapılması şart. Yapılan başvurular incelenip uygun bulunan ailelerin eşyaları İBB tarafından taşınıyor.
E gitsinler tabii, yıllarca yanlış politikalar sonucu iş diye geldi millet istanbul'a bok var. Başka şehirlerde iş olanakları yaratın, insanları yerlerinde kalmaya teşvik edecek bir takım yardımlarınız vs. olsun. Bunca zamandır İstanbul'da yaşayan ciddi bir nüfus zaten bence üç kuruşluk iş uğruna beş kuruşa yaşamaya çalışıyordu. En azından anadoluda mahallene vs. dön, 1 kuruşluk iş yap, 3 kuruşluk yerde yaşa. İyidir iyidir, en azından 4-5 milyon azalsa nüfus efsane rahatlar şehir. En büyük faydası da nüfus artıyor bina yapalım, şuraya da yapılaşalım aptallığına bahane azalması olur. Uzun vadede belki bazı boşalan arazilerde farklı rekreatif, yeşil alan yapılaşmalarının bile önünü açabilir bu boktan sıra sıra dizilmiş apartmanlardansa.
iyi oldu istanbul bi nefes alsın artık ne kadar köylü taşralı varsa geldiği yere dönsün.
TUIK in her soylediginin yalan oldugunu kanitlamak cok zor.2002-2020 enflasyonu yillik ortalama yuzde 60 oldugunu kanitlamak cok zor,multeci cekirge nufusunun 5 milyondan az olmadigini kanitlamak cok zor. En kolay tahilla uyutup yemek.