İstanbul Komünist Belediye Başkanı Tarafından Yönetilseydi Olması Muhtemel 23 Gelişme

07.12.2015 - 12:12

Önümüzde tek bir örnek var; Tunceli/Ovacık Belediyesi’ndeki uygulamalardan, gördüklerimizden bir çıkarım yapmaya çalışacağız. Elbette ki 3.300 nüfuslu bir yer ile 15 milyon nüfuslu İstanbul’un kıyas götürmeyeceğinin farkındayız, ancak hayal de mi kurmayalım?

İşte komünist İstanbul. Maddelerin her biri Ovacık Belediyesi’nin icraatları bire bir örnek alınarak hayal edilmiştir.

1. Sur önlerinde, kendi bahçelerinde tarım ile uğraşan insanların topraklarını elinden almak yerine bizzat onlara destek olunurdu. Görseli

2. Sanayinin yanı sıra İstanbul buram buram bir tarım kenti olma yolunda ilerlemeye başlardı.

3. Satılan ürünlerden elde edilen gelirlerle fakir öğrencilere eğitim imkanı sağlanırdı.

4. Raylı ulaşım sistemlerine çok daha fazla ağırlık verilirdi.

5. Bu arada ulaşım olabildiğince ucuz olurdu, büyük olasılıkla öğrenciler ve yaşlılar bedava taşınırdı.

6. İstanbul’un her mahallesinde halk meclisleri kurulmaya başlar, halk yönetimde azami söz sahibi olurdu.

7. İstanbul’un yollarında makam aracı göremezdik, çok araba sevdalısıysa kendi aracını kullanmak zorunda kalırdın.

8. Belediye binasına girip başkanı görmek çok zor olmazdı.

9. Parayı verenin düdüğü çaldığı değil, parasız olanın daha fazla hürmet gördüğü bir belediyecilik ile tanışırdık.

10. İstanbul bir AVM cenneti değil, yeşil cenneti olma yoluna girerdi.

11. İstanbul turizm konusunda hazırdan yemeye devam etmez, alternatifler geliştirmeye başlardı.

12. İstanbul’da cami, kilise, sinagog, cemevi, vb. ibadethane ayrımları ortadan kalkardı.

13. Başkan kazandığı paralarla “tatlıcı” açmak yerine eğitim, kültür, sanat, spor, vs. için yoluna giderdi.

14. Başkanı ayda yılda bir düzenlenen törenlerde, açılışlarda, karşılamalarda, vs. değil, her gün, her an aramızda görme imkanımız olurdu.

15. Zenginlerin yalıları, villaları, yatları için uğraşan bir belediye yerine gecekondu mahallelerine, banliyölere eğilen bir belediyeciliğin tadına varırdık.

16. Tiyatroyu, operayı, baleyi, modern sanatları, vs. gereksiz görmeyen bir belediyemiz olabilirdi.

17. İstanbul’daki park sorununu “rant kapısı” haline getirmeyen bir yaklaşım benimsenirdi.

18. Yoksullara, evsizlere yardımı bir reklam aracı olarak değil, bir sorumluluk olarak gören anlayışla tanışma fırsatımız olurdu.

19. Sokak sanatçılarını toplamak yerine, onlara destek olan bir belediyemiz olurdu.

20. Alkol satılan mekanların üzerine karabasan gibi çöken değil, herkesin eğlenme hakkında, yaşam tarzına saygılı birileri tarafından yönetiliyor olurduk.