Gittiğiniz mülakatın ardından haftalar geçti, ses yok seda yok. 'Niye aramadılar?' diye düşünüyorsanız, bazı çok basit şeyleri yanlış yapıyor olabilirsiniz.
Çok daha etkili görüşmeler için nelere nasıl dikkat edilebileceğini sizler için listeledik. 👇
İlklerin ilki izleniminiz sorumsuzluk ve karşı tarafın zamanına saygısızlık üzerine olmazsa gerçekten çok hoş olur.
Diğer yandan, fazlasıyla erken gitmek de sizi bir miktar boş beleş gösterebileceğinden, baktınız ki daha çok var, içeride değil, yakınlarda bir büfede geçirin vaktinizi. 10 dakika erken gelmiş olmak gayet yeterli olur.
Evde sular kesikse arkadaşınızın kapısına bile dayanmanız gerekse bile. (Çıkmış ojeler, kirli tırnaklar, ütüsüz ya da lekeli kıyafetlere değinmeye gerek yok.)
Uygunsuzdan kastımız muhafazakar anlamda değil; kurum kültürüne uygunsuz anlamında. En sık yapılan hatalardan biri.
Tıpkı günlük kıyafetle kurumsal bir firmada görüşmeye gitmemek gibi, aşırı formal giyim de bazı görüşmeler için uygun düşmeyebilir. Biraz firmanın web sitesini, sosyal medya hesaplarını kurcalayın; epeyce fikir verir.
O kadar duş aldınız, düzgün düzgün giyindiniz; hani nereye gitti imaj?
Görüşme öncesi sakinleşmek için bir şeyler içmek isteyebilirsiniz; ama bu da çok iyi bir fikir sayılmaz açıkçası. Hem yine koku riski barındırdığından, hem de gevşemiş sinirleriniz gereğinden fazla konuşmanıza yol açabileceğinden. Bilemiyoruz, böyle bir niyetiniz varsa çıkışa saklayın deriz.
Her bekleme salonunda vardır. Hem belki az sonraki görüşmede artı puan getirecek bir sektör anektodu yakalarsınız.
Yani hiç ilginç değilse bile dergilerle ilgileniyor gibi görünün; daha ne diyelim.
Çünkü hava çok sıcak, toplu taşıma ise zaten eziyet. Ancak son toparlanmaları, ruj sürüp saç düzeltmeyi bekleme odasında değil tuvalette yapın.
Poşetler, su şişesi, mont, hırka vb gereksiz yükleri görüşme odasına taşımak yerine resepsiyonda (ya da arabada) bırakmak daha akıllıca. Bir portfolyo, bir not defteri ve kalem kafi.
Ama asabi de gözükmenin de hiç lüzumu yok. Sürekli ne zaman içeri alınacağınızı sorup sıkıntıdan patlayan, sinirli tavırlar sergilemek de sık yapılan bir başka hata.
Görüşmeye gittiğiniz şirket evinizden bile daha rahat bir ortama sahipmiş gibi gözükebilir; görüşen kişi de tam bir minnoş olabilir. Ancak kesinlikle kendi dozunuzu kaçırmayın. Bunun sonu genelde argoya, hatta belki hafif küfürlü konuşmalara kadar gidiyor çünkü...
Azıcık gergin, sinirli ve negatif olsanız anında anlıyorlar. Asla negatif tavır sergilemeyin, eski işinizle, patronunuzla ilgili kötü konuşmayın.
Genel olarak mızmızlanıp şikayet etmeyin...
Böylelikle, 'rastgele ve işsizlikten başvurdum' yerine 'inceledim ve çok ilgimi çektiği için başvurdum' imajı güneş gibi parlar.
Öylesine bile başvurmuş olsanız yapın araştırmanızı.
Her şeyi 15 dakika boyunca bir çırpıda anlatmak yerine özet geçin, merak uyandırın. Karşı tarafı soru sormaya teşvik edin. Gereksiz detay ve hikayelere de girmeyin; soruyu cevaplayın.
Çünkü ne yazık ki bu özellikler sıklıkla kendine güvensizlikle ve hatta yetersizlikle karıştırılıyor. Yani demin 'soruyu cevaplayın' derken tek kelimelik cevaplar verin deyişimiz, ağzınızdan zorla laf alınsın anlamında değil.
İçe dönük ve utangaç bir yapınız varsa, bir soruyu cevaplamadan önce birkaç saniyeliğine kendinize düşünmek için vakit ayırın; daha rahat cevaplamanıza yardım eder.
(Zaten genel olarak sosyal ilişkilerinizde insanların sözünü kesmeyin; dünyanın en kaba hareketi bu olabilir...)
Sürekli kıpırdanmak, gülümseyememek, kambur ve kapalı bir duruş, stres belirtileri, göz teması kuramayış, bacakları sallayıp durmak, ellerin devamlı bir şeylerle oynaması gibi davranışlar kötü bir vücut dili sergiler.
Görüşmeyi yapan kişinin hakkınızdaki araştırmayı ne kadar derine götürdüğünü, eski işverenlerinizi arayıp aramadığını, sosyal medya hesaplarınıza göz gezdirip gezdirmediğini asla bilemezsiniz.
Çaresizlik belirten davranış, bakış ve cümleler aklınızın ucundan bile geçmesin. İstekli ve hevesli gözükmenin dozu kolaylıkla kaçabiliyor çünkü...
tek bir ipucu veriyorum: torpil bulun.