Kaynak:
http://imgur.com/gallery/Z1hC8
Karşınızda farklı yaşam tarzlarını ve geleneklerini koruyarak toplumdan soyutlanmış bir şekilde yaşantılarına devam eden 17 ilginç kabile:
Karşınızda farklı yaşam tarzlarını ve geleneklerini koruyarak toplumdan soyutlanmış bir şekilde yaşantılarına devam eden 17 ilginç kabile:
Ataları Karadeniz ve Sibirya bölgeleri arasında yaşamış bu yarı göçebe kabile, sürüleriyle birlikte Batı Moğolistan boyunca ilerlemeye devam ediyor.
Geçimleri büyükbaş hayvancılığa dayanan bu kabile, ilk yolculuklarını 500 yıl önce Kenya'nın kuzeyine doğru gerçekleştirdi. Aynı bölgede Kalan Samburular 5-6 haftada bir yer değiştirerek göçebe geleneklerini sürdürdüler.
Papua Yeni Gine'de yaşayan Huli kabilesi, kendi saçalarından yaptıkları ince işlenmiş peruklarla tanınıyor.
16. yüzyıldan beri aynı şekilde yaşayan kabilenin çobanları, Kuzey Namibya'da son derece tehlikeli bir çevrede yaşıyor.
Papua Yeni Gine'nin dağlık bölgesinde yaşayan Asaro kabilesi, binlerce yıldır dış dünyadan soyutlanmış bir şekilde yaşıyor. Kendilerine hayalet benzeri bir görüntü vermek için vücutlarını düşmanlarını korkuttuğuna inandıkları grimsi bir çamurla kaplıyorlar.
Yali kabilesi Papua ve Endonezya'nın Jayawijaya Dağı aralığında Baliem Vadisinde yaşıyor. Yali ya da ''Dünyanın Efendileri'', çok eşlilik ya da hediye alışverişi gibi Papua yöresine özgü, diğer tüm kabilelerin de uyguladığı benzer gelenekleri paylaşıyor.
Bu grubun bin yıl önce, İran'dan Batı Hindistan çöllerine doğru göç ettiği düşünülüyor. Erkekler hayvan sürüleriyle ilgilenirken, kadınlar para işleri ve köy yönetimiyle uğraşıyor.
İzole olmuş bir diğer kültür olan Maoriler, 13. yüzyıldan bu yana gelişen, kendilerine özgü bir sanat, dil ve mitolojiye sahip. 18. yüzyılda Avrupa'yla iletişim kurmalarına rağmen, günümüzde hala geleneksel yaşam biçimlerini sürdürmekteler.
Ayinlere ve danslarına büyük önem veren bu kabile, Vanuatu Adalarında yaşıyor. Toka adı verile festivalleri, farklı yerli gruplarla dostça ittifak kurmalarının sembolü olarak gösteriliyor.
Bu etnik grup, yerli ve göçebe Qiang kabilelerinin soyundan oluşuyor. Tibet inanışları, antik şaman Bon inancından gelen sayısız sembolik gelenek ve uygulamadan oluşuyor.
Bu grup, ilginç bir şekilde Sibirya'da yaşayıp da Rusların saldırılarına uğramayan tek kabile olarak günümüze geliyor. Chukotka yarımadasında yaşayan kabile, Sovyetler Birliği tarafından hazırlanan silahlar test edilmesi, kirlilik ve yıkıma rağmen hayatta kalmayı başarıyor.
Küçük bir tarım kabilesi olan Kalam, Papua Yeni Gine'nin dağlık alanlarında yaşıyor. Bölgedeki düşman kabileleri korkutmak amacıyla, peruk, maske ve yüz boyama teknikleri kullanıyorlar.
Bu göçebe atlı kabile, ilk olarak 18. yüzyılda ortaya çıkıyor ve Güney Amerika'nın farklı bölgelerinde bulunan Cimarron sığırını avlamaya başlıyor. ''Özgür ruh'' anlamına gelen Gaucho, giderek artan sığır ticareti tarafından tehdit ediliyor.
Yılda 5 ile 10 kez yer değiştiren, ren geyiği çobanlığı yapan bu göçebe kabile, kuzey bölgelerindeki ormanlarda yaşıyor. Halen 44 ailenin bulunduğu grup, azalan nüfusu ve evcilleştirdikleri ren geyikleriyle ayakta kalmayı başarıyor.
Tibet'in kültürel tarihiyle çok sayıda ortak özellik taşıyan, Nepal Mustang'da yaşayan grup, 1991 yılına kadar dışarıdan gelen hiçbir yabancıya izin vermedi. Toplumdan soyutlanmış bir şekilde yaşayan kabilenin birçok üyesinin, hala dünyanın düz olduğuna, hastalıkların kötü ruhlar tarafından çıkarıldığına, keşişlerin hastalıkları şeytan çıkarma yöntemi ile iyileştirdiklerine inandıkları biliniyor.
Kuzey Hindistan'da bulunan Ladakhi üyeleri, yılın 4 ayı çiftçilik yapıyor, 8 kış ayında ise çok az çalışarak festival ve kutlamalar düzenliyor.
Bu kabile yerleşik yaşayan Ladakhlar'dan oldukça farklı. Kendi karakterlerini yansıtan, güzel bir şekilde işlenmiş kıyafetleri, kendilerine özgü-eşsiz bir dilleri, kültürleri ve sosyal yapıları bulunuyor.
strateji oyunlarindan ogrendigim bir sey varsa, icine kapanik, haritaya yayilmadan kendi halinde oynayan her zaman geri kalip, oyunu kaybeder. ha bu kabilelerin daha mutlu yasamlari olabilir, ona sozum yok ama eninde sonunda ilerlemeyi red edip, kendi icine kapanmanin bedelini odeyeceklerdir. dunya cicek tarlasi degil, insan turude cicek cocuk degil. ilerleyip guclenenlerin eski yasami tercih edenlere saygisi kendi cikarlari ile ters dusene kadar surer.
şunlardan birinde yaşasaydık ya, ne sınav, ne iş, ne vergi ne de trafik derdimiz olurdu.
cano aşireti var bir de terlikle vajina döverek rakibini korkutan....