Eskişehir'de yaşadıkları yerde internet altyapısı olmadığı için pandemi nedeniyle okullara ara verilmesinden bu yana eğitimleri aksayan üç kardeş, yetkililere yardım çağrısında bulundu.
Eskişehir'de yaşadıkları yerde internet altyapısı olmadığı için pandemi nedeniyle okullara ara verilmesinden bu yana eğitimleri aksayan üç kardeş, yetkililere yardım çağrısında bulundu.
Koronavirüs pandemisi nedeniyle uzaktan eğitime geçilmesinin ardından neredeyse bir yıla yakın zaman geçti. Ancak her öğrencinin eğitime erişme fırsatı bulunmuyor.
Eskişehir'de yaşayan Demir ailesi, bulundukları yerde internet altyapısı olmaması ve çocukların derse girebileceği teknolojik aletlerin bulunmaması nedeniyle dokuz aydır ders göremiyor. Alpu ilçesinde bulunan aile, Bozan Mahallesi'nin merkezine beş kilometre uzaklıkta yaşıyor. Çobanlık yapan baba Halil Demir, “Çocuklarım derslerinden mahrum kalıyor, tek isteğim onların okuması” diyerek yetkililerden yardım istiyor.
Ailenin en büyük çocuğu olan 14 yaşındaki İsmail Demir, şunları söyledi:
“İnternet olmadığı için canlı derse giremiyoruz, tablet veya bilgisayar da yok. O yüzden okullar kapandığından beri canlı derse katılamıyoruz. Yetkililerden yardım istiyorum. Pandemiden önce de zor şartlar altında okula gidiyorduk ama bir şekilde idare ediyorduk. Şimdiyse arkadaşlarımdan geri kalıyorum. Onlar canlı derse katılırken ben katılamıyorum. Devlet görevlilerinden bizimle ilgilenmelerini bekliyoruz.”
Üçüncü sınıfa giden 8 yaşındaki Arafat Demir ise okuluna büyük bir hasret duyduğun aktardı. Arkadaşlarını çok özlediğini belirten Arafat Demir, “Arkadaşlarım canlı derslere giriyorlar ama internetimiz olmadığı için ben giremiyorum. Öğretmenimle okullara ara verildiğinden beri görüşemedim, onu da özledim. En çok hayat bilgisi dersini seviyordum, onda daha başarılıydım. Artık her şey düzelsin istiyorum” şeklinde konuştu.
Doğuda çalıştığım zamanda birçok köy ve ilçede bulundum yaptım diye demiyorum ama yüzlerce çocuğa kişiye yardım topladık elbise ayakkabı okul malzemesi vs . Daha sonra ise yaardım ettiğim köylerdeki kişilerin mal varlıkların çok fazla olduğunu gördüm , sadece çocuğa ve okula yapılan yatırımları aileler gereksiz gördükleri için çocuklarını o durumda bırakıyorlarmış. Nasıl olsa devlet ya da birisi gelip yardım ediyor diye,meğerse yıllardır alışagelmiş bir durummuş. Daha sonra Tokat Sivas samsun sinop köylerinde bulundum hayatında çikolata yememiş çocuklar ayakkabısız çocuklar gördüm.Elektiriği olmayan köyler gördüm. Yapılan yardımları siz bunları başka ihtiyacı olana verin dediler.Evet doğuda da cidden fakir aileler var lakin 100 kişiden 10 kişi fakirse 100 kişi de fakir gibi davranıyor. Diğer illerde ise 100 kişiden 50 kişisi fakir ama kimse kolay kolay yardım kabul etmiyor. Bunlar bneim kendi gördüğüm ve yaşadıklarım.
evinde televizyonu olmadığı için sokağa çıkma yasağının olduğu gün işini yapmaya giden ayakkabı boyacısına tv 'hediye eden' güruh buraya da tablet gönderir.Sonra da derler 'Türkiye'de yoksulluk sorun olmaktan çıktı.'
fatih projesi vardi ??? alan sirketler isler biraz daha bolup bir sonraki anlasmada daha fazla para almak icin devam ettigi varya hani bitmeyen ne oldu ? o paralar ile ne koylerde ne alt yapilari yapilirdi , abi ben hep dedim hep diyecegim bu ulkeden bir sey olmaz.