11 yaşındayken limb-girdle musküler distrofi tanısı alan Holly Warland, her gün çektiği acıların son bulmasını ve ötanazinin yasallaştırılmasını istiyor. Hadi buyurun Metro kaynaklı haberimizin detaylarına.
11 yaşındayken limb-girdle musküler distrofi tanısı alan Holly Warland, her gün çektiği acıların son bulmasını ve ötanazinin yasallaştırılmasını istiyor. Hadi buyurun Metro kaynaklı haberimizin detaylarına.
Limb-Girdle Musküler Distrofi (LGMD), kol ve bacak kaslarında güçsüzlüğe yol açan bir grup kas hastalığının taşıdığı ad. Bu hastalıkta en çok etkilenen kaslar, bedene yakın olanlar- özellikle omuz, üst kol ve alt karın kasları.
Bu hastalığın bazı türleri birkaç yıl içinde yürüme yeteneğinin kaybına ve ciddi hasarlara yol açarken, diğer bazı türler yıllar içinde çok yavaş seyrediyor ve önemli bir hasara yol açmıyor. Bu yüzden, LGMD tanısı konan her hastanın yaşayacağı süreç birbirinden farklı oluyor.
Psikoloji okuyan ancak hastalığı yüzünden okulu bırakmak zorunda kalan Holly, 'Hastalığım geçici bir şey değil ve hiçbir zaman iyileşemeyeceğim. Hastalığımı iyileştirecek hiçbir ilaç yok, ilaçlar anca acımı hafifletiyor. Benim gibi onuruyla ölmek isteyen insanlara farkındalık yaratmak için vücudumun günden güne nasıl çöktüğünü Instagram üzerinden paylaşmaya başladım.' diyor.
Doktorlar Holly'nin 50-60 yaşlarını görebileceğini söylemesine rağmen Holly, elden ayaktan kesilip başkalarına muhtaç yaşamak istemiyor.
'Daha fazla dayanamayacağımı hissettiğim anda hayatıma son vermek istiyorum. Ölmek için de medikal bir yardıma ihtiyacım var ve kimsenin benim ölümüme yardım ettiği için ceza almasını istemiyorum.'
Arkadaşlarının sürekli gerisinde kalan ve çok çabuk yorulan Holly'e 11 yaşındayken LGMD tanısı konulmuş. Günden güne vücudunun güçsüzleşeceğini bilen Holly, pes etmemiş ve üniversitede psikoloji bölümü kazanmış. Ancak hastalığı yüzünden 2016 yılında okulu bırakmak zorunda kalmış.
'Hayatımızı kontrol eden birçok yasa var ancak nasıl ve ne zaman öleceğimizi kontrol eden çok az yol var. Bütün engelli insanlar ölmek istiyor gibi bir algı yok tabii ki ama en azından onlara bir seçim şansı verilmeli.'
'Ateist biri olarak ölünce her şeyin biteceğini düşünüyorum. Ölümden korkmuyorum, ölüm sadece geride bıraktığınız insanlar için zor bir şey. Düşünecek çok zamanım oldu ve gerçekten ölmek istediğime karar verdim. 'Ötanazi' kelimesi kulağa negatif bir şeymiş gibi geliyor, ben bu kelimeye 'ölmeye yardım etmek' diyorum.'
Holly, ailesine ölmek istediğini söylediğinde tüm ailesi çok üzülmüş. Ancak Holly her gün çektiği acıları onlara anlattığında ailesi de onu anlamaya başlamış. Holy, 'Ailem beni o kadar çok seviyor ki verdiğim karara artık saygı duyuyorlar.' diyor ve ekliyor 'Instagram hesabımı böyle bir hastalıkla yaşamanın nasıl bir şey olduğunu anlatmak için kullanıyorum. Acı içinde yaşıyorum. Ölmek için önümdeki tek engel yasalar. Benim paylaşımlarımı görüp fikri değişen tek bir insan bile beni mutlu eder.'
Kimse keyfine ben ölmek istiyorum demez zaten . Nasıl acı çekip dayamıyorlarsa artık çok kötü bir durum . Biz burdan ne desek boş ancak yaşayanlar bilir.
İnsan doğmak için izne ihtiyaç duymuyorsa ölmek için de izne ihtiyaç duymamalı. Sonuca gidecek eylemi yapacak gücü yok işte, acı çekiyor kendi iradesi ile ölmek istiyor. En az yaşama hakkı kadar gerekli bir hak.
Ötenazi yasal hak olmalıdır. Kimse yapılacak bir şey kalmadığında can çekişmeye mahkum edilmemelidir. Bilinç insanı hayvandan ayıran en önemli durumdur ve kili bilinçli olarak bunu istiyorsa hayatına son vermeyi reddetmek ve onu acıya mahkum etmek işkencedir.