'İyilik, insanlık sanatıdır.' demiş Nizami. Ne kadar iyi icra edebiliyoruz bu sanatı? Son yaptığımız iyiliğin üzerinden ne kadar zaman geçti?
Ne olursa olsun yine de insanlığa olan umudumuzu korumamız gerektiğini kanıtlar nitelikteki insanların aramızda olduklarını bilmek ne güzel...
Gelin Dünya İyilik Günü'nde bu insanlara bir göz atalım!
Postacı, 50 civarı kitap gönderileceğini düşünürken muhteşem bir şey olur: Yardım çağrısı tahmininden fazla insana ulaşır ve dünyanın her yerinden insanlar kitap göndermeye başlar. Kitaplar gelmeye başladığında, Mathew gözlerine inanamaz. “Kitapların benim için olduğunu söyledikleri zaman, bir yanlışlık olduğunu düşünmüştüm. Ama gerçekten benim içinmiş!” der Mathew.
Desteğini şu şekilde belirtiyor: 'Ben 6 yaşındaki oğlu ile birlikte yaşayan bekar bir anneyim. Barınağa ihtiyaç duyan bir çocuğu evime alabilirim. Öğretmenim ve gelecek çocuğa İzlandaca konuşma, okuma, yazmayı öğretebilir, topluma uyum sağlamasını sağlayabilirim. Bir çocuğun ihtiyaç duyabileceği kıyafet, oyuncak, yatak gibi her şeye sahibiz. Uçak biletlerini de ben karşılarım.'
Bir kez daha anlıyoruz ki iyilik yapmayı hükümetlere bırakacak olursak dünyanın iyi bir yere dönüşeceği günleri daha çok bekleriz.
Dünya İyilik Günü'nüz kutlu olsun!
Dayanamayıp ağladığım bir galeri. Bir iyilik diğerini doğurur, iyi ki var bu insanlar...
bu iyilikler bana yapılmış gibi mutlu oldum Allah hepsinin işini gücünü rast getirsin
gözlerim doldu ciddi ciddi