Elbette birçoğumuzun geçmişe dönüp düzeltmek istediği sayısız pişmanlığı vardır. Bu, insan doğasının bir parçasıdır ve yaptığımız hataların üzerinde durmak yerine, onlardan ders çıkarıp ilerlemeye çalışmak gerekir. Bu, hem kişisel hem de profesyonel hayatımızda bize yardımcı olacaktır.
Yağmurlu bir gündü okula arabayla gidicez bindik arabaya yanımızdan bir kız geçti yürümesinde bir enteresanlık vardı annem onuda alalım dedi sınav var ilk ders geç kalıcam stresiyle gidelim dedim daha sonra o kızın kemik erimesi olduğu için öyle yürüdüğünü öğrendiğimden beri içimden atamadığım bir vicdan azabı yaşıyorum tabii yıllar geçti şimdi keşke ben sınava geç kalsaydım ama o kız o gün arabaya binseydi..
8 yaşındaydım bisiklet sürüyordum, 14 - 15 yaşlarında bir kız çantasını zor taşıyordu, acelesi vardı benden yardım istedi, bisikletimin önüne çantayı arka (milin üzerine ayaklık konuyordu, bir kişi arkada ayakta durup gidebiliyordu) kızı da arkaya ayakta bana sarılır vaziyette gittiği yere bıraktım, gittimiz yerde siyah arabanın içinde bekleyen 45 - 50 yaşlarında bir adam vardı, kız büyük bir sevinçle o arabaya bindi, o kadar sevinçli idi ki, bana teşekkür etmeyi unutmuştu, aradan bir hafta geçti kızdan haber alınamıyor, aylar yıllar geçti. tam 25 sene geçti kızdan haber alan yok, kıza keşke seni götüremem deseydim, kızı ölüme mi götürdüm, bilinmezliğe bilmiyorum.