He değersizlik hep değersizlik… Anlamsız istekler, hep beklentiler… Bir dostum çok olur ve zaman zaman hayattan söz ederken Platon’un şu hikâyesini anlatır: Platon’a sormuşlar; “İnsanoğlunun sizi en çok şaşırtan iki davranışı nedir?” Platon tek tek sıralamış; “Çocukluktan sıkılırlar ve büyümek için acele ederler. Ne var ki çocukluklarını özlerler. Para kazanmak için sağlıklarını yitirirler. Ama sağlıklarını geri almak için de para öderler. Yarınlarından endişe ederken bugünü unuturlar. Sonuçta ne bugünü ne de yarını yaşarlar. Hiç ölmeyecek gibi yaşarlar. Ancak hiç yaşamamış gibi ölürler.” İnsanın kara kutusu gibi bu değer ya da değersizlik duygusu.