'Şiir kanını kaynatmıyorsa, aniden sırlara pencereler açmıyorsa, dünyayı keşfetmene yardım etmiyorsa, umutsuz yüreğinin yalnızlıkta ve aşkta, şenlikte ve sevgisizlikte eşlikçisi değilse ne işe yarar?' demiş Kolombiyalı şair Eduardo Carranza.
Ruhunuzda oluşan devinimleri kağıda dökmeniz sonucu oluşur şiir, sadece kelimelerden değil, bunun yanında kelimelere aktardığınız duygulardan oluşur şiir, ve hüznünüzü, sevincinizi, aşkınızı, yalnızlığınızı, huzurunuzu, acınızı en iyi şekilde anlatır şiir.
ben sana uyandım yine,
sen başkalarıyla uyurken..
iyi ki her yerdesin tanrım;
yoksa
o'nu uykuda
kime emanet ederdim?
benim kelime hazinem çok geniştir, derdim. Senin bir kelimene yetemedim;
git, ne demekti sevgilim ?
bilerek mi yanına
almadın giderken
başının yastıkta
bıraktığı
çukuru
güveniyordum
oysa ben sevgimize
vapur iskelesi
ya da tren istasyonundaki
saatin doğruluğu kadar
beni senin gibi
bir de annem terketmişti
ki göbeğimde durur
onun yokluğundan
bana kalan
seviştik!
evet bu bir günah
bilirsin tanrı her şeyi görür
sanırım orada durup saatlerce bizi izledi
ama şuna eminim ki
ikimizden biri olmayı her şeyden çok isterdi..
Dünya’nın eksen eğikliği kadar eğilsem sana,
yine dönmezsin etrafımda bilirim.
senin ateşin bana,
karanlığın bana,
tutulman o’na.
bilirim.
üşüyor musun?
üzülme bee!
gel yanıma..
o kadar yaktın ki canımı;
ısınırsın. üşümezsin bir daha.
sana gitme demeyeceğim.
üşüyorsun ceketimi al.
günün en güzel saatleri bunlar.
yanımda kal.
sana gitme demeyeceğim.
gene de sen bilirsin.
yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
incinirsin..
sana gitme demeyeceğim,
ama gitme Lavinia.
adını gizleyeceğim,
sen de bilme Lavinia..
seni anlatabilsem seni...
yokluğun, cehennemin öbür adıdır
üşüyorum, kapama gözlerini...
gülmek diyorum tanrım,
gülmek o'na çok yakışıyor.
izin ver,
yarım yanıma kalsın.
teşekkürler tanrım,
borcum olsun - öderim.
elimden her iş gelir,
yeter ki eli elimde olsun.
Aysel git başımdan ben sana göre değilim
ölümüm birden olacak seziyorum.
hem kötüyüm karanlığım biraz çirkinim
Aysel git başımdan istemiyorum.
hoş geldin kadınım benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsem de yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş leğenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.
hoş geldin kadınım benim hoş geldin
ayağını bastın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
hoş geldin kadınım benim hoş geldin...
bilmezler yalnız yaşamayanlar,
nasıl korku verir sessizlik.
insana insan nasıl konuşur kendisiyle.
nasıl koşar aynalara,
bir cana hasret.
bilmezler..
sen say ki;
ben hiç ağlamadım,
hiç ateşe tutmadım yüreğimi,
geceleri, koynuma almadım ihaneti
ve say ki;
bütün şiirler gözlerini,
bütün şarkılar saçlarını söylemedi,
hele nihavent,
hele buselik hiç geçmedi fikrimden
ve hiç gitmedi,
bir topak kan gibi adın,
içimin nehirlerinden..
bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne.
“o olmazsa yaşayamam.” demeyeceksin.
demeyeceksin işte.
yaşarsın çünkü.
öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki.
çok sevmeyeceksin mesela. O daha az severse kırılırsın.
içimde bir merak
öyle bir merak ki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
suç üstü yakalamak..
benim sana verebileceğim çok bir şey yok aslında,
çay var içersen,
ben var seversen,
yol var gidersen..
açık çay içerdi hep.
demli olunca bardağın diğer tarafından beni göremezmiş,
öyle derdi.
...geçit yok şarkısına aşkın
ah her şey
bir pencereden göründüğü kadar
bir pencere kadar dünya
bir kartpostal gibi geçtiğimiz dünya
kalbim.
kör bir çocuk gibi düşe kalka.
ey gemileriyle birlikte yiten, denizler ve bağlı limanlarıdır!
ki unutulmasın, gerçeklikte gemiler terketmektedir fareleri.
evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
anlatamam, nasıl ıssız, nasıl karanlık...
ve zehir - zıkkım cıgaram.
gene bir cehennem var yastığımda,
gel artık…
sen ol küçük bir kıvrımdan, bir heceden
aşk için bir vaha değil aşka otağ yaratan
sen ol zihnimde yüzen dağınık şarkıları
bir harfin başlattığı yangın ile söndür
beni bir ses sahibi kıl, kefarete hazırım
öyle mahzun ki hüzün ciltlerinde adına rastlanmasın.
bakakalırım giden geminin ardından
atamam kendimi denize dünya güzel
serde erkeklik var
ağlayamam
büsbütün unuttum seni eminim
maziye karıştı şimdi yeminim
kalbimde senin için yok bile kinim
bence sen de şimdi herkes gibisin
Bu can içimde kuştur kunâla
seni görünce titrer,
bu can gözümde muhabbettir kunâla
seni görünce yanar.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
insan
eşref-i mahlûkattır derdi babam
bu sözün sözler içinde bir yeri vardı
ama bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim zaman
bu söz asıl anlamını kavradı
ne yana dönsen batar…
Sen gelsen, bana sarılsan
Üstüm başım aşk koksa…
Düşünüyordum da biz;
Büyüyerek,
çocukluk etmişiz…
Bir zamanlar senin çirkinliklerin de güzeldi,
şimdi güzelliklerin bile çirkin.
Bir öptüm,
bir daha öptüm.
Kimseler görmedi öpüştüğümüzü; yağmurdan başka.
İki gözüm çıksın…
Şimdi ne zaman yağmur yağsa, utanıyorum…
- Ahmed Arif Leyla'sına seslenirken; `Başın gözün ağrımasın`diyor. Sevmek tam da bu.. Eskilerin dediği gibi. __Tek canı sağ olsun da yel essin kokusu gelsin. ./🎈
Kim demiş haram nedir bilmez Hayyam? Ben haramla helali karıştırmam: Seninle içilen şarap helaldir, Sensiz içtiğim su bile haram.
Hasan Hüseyin KORKMAZGİL- gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç ağaçlar bükmesinler n'olursun boyunlarını