Sanatçının asıl dikkat çekmek istediği nokta; kör dürtülere kapılıp, ilerleme maksadıyla çıktığı yolda, sürekli tavizler veren insanoğlunun yaşadığı trajedilermiş.
Sanatçı Cai Guo-Qiang'un, çocukluk çağında yaşadığı travmaları çarpıcı bir şekilde yansıtan bu enstalasyon; bir piano ve çevresine yerleştirilmiş sandalyelerin üzerini kaplayan örümcek ağlarından oluşuyor.
Minik bir pencereden geçip, geniş bir alana süzülen binlerce kağıt uçak; aslında sanatçı Dawn Ng'nin giderek kabaran sıla hasretini, ifade etmesinden başka bir şey değilmiş.
Yaklaşık 12 metre uzunlukta olan ve kongre merkezinin cam duvarlarına dayanan bu şirin mavi ayı; Sanatçı Lawrence Argent'in hayata ve olaylara dair meraklı bakış açısının, bir tezahürü.
Sicilya asıllı sanatçı Giuseppe Licari'nin, tavandan birer avize gibi sarkıttığı bu ağaç kökleri; toprak altı zenginliğinin, sağlıklı bir orman için ne denli önemli olduğuna dikkat çekiyorlar.
Merkez noktasında içi su dolu bir havuz olan ve çevresi aynalarla çevrili küçük bir odada, tavandan sarkıtılan 150 kadar ufak ampulle oluşturulan bu harikulade atmosfer; sanatçı Yayoi Kusama'nın sınırsız hala gücünün eseri.
Sanatçı, Nele Azevedo'un WWF (Dünya Doğal Yaşamı Koruma Vakfı) ile birlikte gerçekleştirdiği bu enstalasyon projesinin amacı, küresel ısınmaya karşı bir farkındalık yaratmakmış.
İnsanları tuhaf bir biçimde evin duvarında gördüğünüz bu enstalasyonun sırrı; 45 derecelik bir açıyla yerleştirilen devasa bir aynada saklı. Sanatçı Leandro Erlich'in amacı ise eğlenceli bir ortam yaratmakmış. Ortaya çıkan sonuca bakınca, 'E istediği olmuş' diyebiliyoruz..
Belirli bir yöne doğru hareket ederken, aniden durup, asılı kalmış gibi görünen nesnelerin oluşturduğu bu enstalasyonun; asıl dikkat çekmek istediği şey; tüm evrenin görünmez bir gücün çevresinde, ahenk içinde hareket etmesiymiş.
Bir nehrin içinde, akıntıya karşı koşmaya çabalayan bu atlar; sanatçı Richard Morse'un, kanserle giriştiği ölüm-kalım mücadelesinin ve zorlukların üzerinden gelmek konusunda gösterdiği azmin birer temsilcileri.
İngiliz tasarımcı Paul Cocksedge'a ait bu çalışma, sanki rüzgarda aşağı doğru uçuşan kağıtlar gibi görünen bir ışık enstelasyonu. Her biri A3 boyutunda elle şekillendirilmiş 200 yapraktan oluşan enstalasyon, 25 metrelik boyuyla oldukça dikkat çekici.
Küba asıllı Amerikalı sanatçı Jorge Rodriguez Gerada'nın uluslararası bir festival için hazırladığı bu enstalasyon; Belfast'lı bir çocuğun, umutları ve hayallerini yansıtıyor.
Tadashi Kawamata'nın ilk bakışta çevre sorunlarına işaret ediyormuş gibi görünen enstalasyonu; sandalyeleri kullanarak, geçmişte kalan ve artık unuttuğumuz güzel anıları, bir nevi yeniden anımsatma çabası.
Her çocuğun hayalidir, gökkuşağı altından geçmek. Yetişkinler içinde durum pek farklı değil. Anaisa Franco'ya ait bu enstalasyon da, işte bununla ilgili.
Enstalasyonla ilgili ilhamı, 2011 yılında gerçekleştirdiği Avustralya seyahatinde alan Cai Guo-Qiang'un, ülkesi Çin'e döner dönmez üzerinde çalışmaya başladığı bu enstalasyon; tüm türlerin bir arada ve rahatsız edilmeden yaşayabildiği bir dünya temasını işliyor.