İnsanın içi cız ediyor gerçekten...
İnsanın içi cız ediyor gerçekten...
Annesiyle babasının ayrılması onu ve bir yaş küçük kardeşi John'un hayatını derinden etkiliyordu. Annesi Pearl, çocuklarını bir bakımevine bırakmıştı.
O mıntıkadaki belki de tek siyah onlardı. O çift sayesinde mutlu bir çocuklukları oluyordu...
Norwich City'te kariyerine başlayan delikanlı, 1978'in sonunda profesyonel sözleşmeye imza atmıştı. WBA karşısında ilk lig maçına çıktığında, tarihler 13 Ocak 1979'u gösteriyordu.
Bir yaş küçük kardeşi John da Norwich altyapısında top koşturuyordu. Abisi her gün ünlenirken, o gölgede kalıyordu...
Bu vole ikâmetini, Nottingham'a aldırmıştı. Artık, Şampiyon Kulüpler Kupası şampiyonu apoletli takımdaydı...
Ada'da bu unvanı alan ilk siyah futbolcu o olmuştu. Justin'den beklenti haliyle çok büyüktü...
32 karşılaşmada sahne almış, kısır bir sezon geçirmişti. Belki de bunun etkisiyle delikanlı kendisini gece yaşamına kaptırıyordu...
İngiliz futbol tarihinin en büyük teknik direktörlerinden biri olan hocası Clough, sonradan söylediği homofobik sözler ve tavrı için pişman olsa da, iş işten geçmişti.
Fakat olmuyordu; eski formunu asla yakalayamıyordu. Kardeşi John ise gittiği Wimbledon'da markalaşmış, 1988'de de Federasyon Kupası'nı kaldırmıştı.
Siyasetçilerle ilişkileri tabloid basınının manşetlerini süslerken, kariyerinin zirvesindeki kardeşi John abisinin gey olmasını bir türlü kabullenemiyordu.
Ölümünden sonra Amerikan polisinin delil yetersizliğinden dosyayı çoktan kapatmış olduğu ortaya çıktıysa da o artık mezardaydı.
Hakkında bir soruşturma bile yoktu ancak o ailesinin gözünde bile suçluydu...
Aslında sadece bu bile çok şey anlatıyor. Bugün bile gey olduğunu açıklayabilen sporcuların azlığı, önemini tokat gibi yüzümüze çarpıyor.
Tam da doğum günümde intihar etmiş...