Aldatılan insanların hikayelerine çok sık rast geliyoruz. Peki üçüncü kişilerin hikayeleri? Bir ihanete ortaklık ettiğini itiraf eden kişileri ve daha birçok sinir bozan hikayelerini sizler için derledik👇
Aldatılan insanların hikayelerine çok sık rast geliyoruz. Peki üçüncü kişilerin hikayeleri? Bir ihanete ortaklık ettiğini itiraf eden kişileri ve daha birçok sinir bozan hikayelerini sizler için derledik👇
Ondan hoşlanmaya başlamıştım ancak hislerimi kendime sakladım. Birkaç ay sonra okuluna geri döndü ve orada bir kız arkadaşı oldu. Bana tatillerde takılmamız için mesaj attı. Beraber takıldık. Zaten her türlü onu aldatacaktı, en azından ben de keyif almak istedim (18 yaşımın saçma bahanesi). Şimdi nişanlılar ve 8 yıldır beraberler. Yıllar içinde üç dört kez bizi mesajlardan ve Snapchat'ten konuşurken yakaladı. Ama yine de ondan ayrılmadı. O yüzden kız için kötü hissetmeyi bıraktım.
Ve şimdi nişanlılar. 11 yıldır onun için aşkımı erteledim ve ona hiçbir zaman 'neden' diye sormadım. Hiç çıkmadık ama birbirimiz için oradaydık. Aramızda kimsenin bulamayacağı türden bir bağ vardı. Artık konuşmuyoruz. Onu özlüyorum. Kız içinse kötü hissediyorum. Onu hala seviyorum.'
Düğününde şahidi bile olmuştum. Sonrasında kötü bir ayrılık geçirdim. Bir daha asla doğru insanı bulamayacakmış gibi hissettim. Aldatıldığımı öğrenen yakın arkadaşım da bana karısını beni sevdiği gibi sevmediğini ve benimle evlenmiş olması gerektiğini söyledi. O zaman 'diğer kadın' oldum. Beni sürekli eşinden boşanacağı, benim doğru insan olduğum gibi yalanlarla bekletti. Bir yıla yakın bir süre beni oyaladı ve tüm bu karmaşanın içine sürükledi. Ne kadar aptalmışım. İlişkimiz herkes tarafından biliniyordu ama o zamanlar hayatımı kimse için yaşamadığımı düşünerek umursamıyordum.
Mental sağlığım çökmüştü, bitik ve yalnızdım. Eşinin biliyor ya da bilmiyor olmaması beni ilgilendirmiyordu. Ondan ayrıldım ve oradan taşındım. Şimdi olmam gereken doğru insanla beraberim ve mutlu bir evliliğim var.'
Aramızda güçlü bir bağ oluştu. Sınıf arkadaşlarımız bile bunun farkındaydı ve beraber nasıl yakıştığımızı söyleyip duruyorlardı. Bir gece, sınıf arkadaşlarımızdan biri parti verdi ve o gece beraber olduk. Dürüst olmam gerekirse hayatımdaki en iyi deneyimlerimden biriydi. Birkaç gün sonra arkadaşlarımızdan biri onun aslında bir kız arkadaşı olduğunu ancak ondan asla bahsetmediğini, o yüzden kimsenin bilmediğini söyledi. Hemen onunla konuştum ve bana bunu söylemediğini çünkü onunla çok mutsuz olduğunu söyledi. Kız arkadaşı başka bir okuldaymış ve onunla benimki gibi bir bağa sahip değilmiş. Tüm etiği bir kenara bırakarak birkaç ay boyunca onunla beraber olmaya devam ettim. O ve kız arkadaşı sonunda başka sebeplerden dolayı ayrıldılar. Görünüşe göre kız beni hiç öğrenmemiş. Biz de mezun olduğumuzda görüşmeyi bıraktık ve uzağa taşındık. Şu anda birbirimize birkaç saatlik mesafede yaşıyoruz ve o benim en iyi arkadaşlarımdan biri haline geldi. Hiçbir zaman birbirimize aşık değildik ama birbirimizi seviyorduk. Hayatımdaki en büyük derslerden biriydi.'
Beni evliliğin bittiğine inandırdı. Hatta hep ne kadar kötü olduğundan bahsederdi. Bekardım ve zihnimde bir yetişkinin benimle bir ilişkiyi sürdürmek istediğine inanmıştım. Baştan çıkarıcı, kötü kadın değildim. her şey onu bir daha ne zaman göreceğimi sorduğum zaman son buldu. Çünkü hep ona göre plan yapardık. Bir anda bana evlilikte her şeyi bitirmenin o kadar kolay olmadığı ile alakalı bir şeyler dedi. Oysaki sorduğum şey bu bile değildi. Her şey tek taraflıydı: Risk alan oydu, bense sadece ona saygı duyuyor ve zaman veriyordum. Bir bakıma o sadece manipülatif ve yalancı birisiydi. Ona inandığım için bir aptal gibi hissediyorum.'
Bir erkeğin sonunda bana ilgi duyuyor olmasına sevinmiştim, o kadar popüler değildim ki bir erkeğin metresi olmayı göze almıştım. Bir süre sonra bu durum midemi bulandırdı ve ondan uzaklaştım. İstismara uğradığım bir ilişkiydi. Uzun lafın kısası, kendinizi sevin millet.'
Kız arkadaşı ona kötü davranıyordu -Onu küçümsüyor, isimler takıyormuş ve aşırı sahipleniciymiş- Bana yazmaya başladı ve ben de olabildiğince işleri yüzeysel tuttum çünkü bir kız arkadaşı olduğunu biliyordum. Bir gece, bir parti verdi. Sarhoştuk ve aramızda bir şeyler oldu. O geceden sonra uzun ilişkimiz başladı. Randevulara çıkıyorduk, birbirimize hediyeler alıyorduk, birbirimizin evine gidiyorduk. En sonunda aşık olduk. Bana nişanlımdan ayrılmamı söylediğinde ayrıldım. Ama o kız arkadaşını hiç bırakmadı. En sonunda gidip kıza her şeyi kanıtlarıyla birlikte anlattım. Bu onu o kadar sinirlendirdi ki bana onun önünde sadece canımı yakmak için korkunç şeyler söyledi. İşi bıraktım, daha iyisini buldum ve şimdi de sağlıklı bir ilişkiye sahibim.'
Hislerime karşı uzun bir süre savaştım ama ona aşık oldum. İkimiz de aşıktık. Tek istediğimin o olduğunu biliyordum. O zamanlarda hikayemizin kısa sürecek olmasını düşünmedim. Onunla olabildiğim kadar beraber olmak istiyordum. Kulağa biraz klişe gelecek ama ilişkisinde hiç de mutlu değildi ve zoraki bir birlikteliği vardı. Çünkü kız, onlar tanıştıktan birkaç ay sonra hamile kalmış. İkisi de mutsuzdu. Bir yıl sonra kız bizi öğrendi, onlar ayrıldı ve biz evlendik. O zamandan beri 6 yıldır beraberiz, bir çocuğumuz var ve birbirimize çok aşığız! Dürüst olmam gerekirse hiçbir zaman pişmanlık duymadım çünkü o hayatımın aşkı. Sadece garip bir zamanda tanıştık. Ondan hiçbir zaman sevgilisinden ayrılmasını beklemedim. Bebekleri yüzünden bunu yapmanın zor olacağını biliyordum. Kız bizi öğrenene dek bir yıldır aramızda gizli bir sır olarak sakladık.'
Biraz iyi hissetmek için ve dışarıda neler olduğunu görmek için bir randevu uygulaması indirdim. Tatlı bir çocukla tanıştım ve iyi anlaştık. Aynı gece beraber takıldık. Her gün mesajlaşmaya ve görüntülü konuşmaya başladık. Hep benimle buluşmaya çalışıyordu. Bir gün 3 yıllık sevgilisinden DM aldım. Uzak mesafe ilişkisiymiş. Mesajlaştığımızı görmüş ve ona neler olduğunu sormuş. Sadece bir kez öpüştüğümüzü söylemiş. Sadece bu olmadı... Diğer kadını öğrenen kız arkadaş konumundan, diğer kadın olmaya geçtim. Hayatın döngüsü...'
O zamanlarda bana eşinden ayrı olduğunu ve iki çocuğunun olduğunu söyledi. İş yerinde yakalanmadan küçük kaçamaklar yapmanın heyecanlı bir tarafı vardı. İş dışında telefonda konuşmak ve mesajlaşmaktan başka pek bir şey yapmadık. Bir gün bir arkadaşımla öğle yemeğindeyken beni eşi aradı ve kocasının peşini bırakmamı söyledi. Hemen yüzüne kapadım ve sonra gidip ona bunu sordum. Barışmışlar, bana hiç söylemedi ve eşi ilişkimizi öğrenmiş. Bu bizi durdurmadı. Ama ben bağlanacak birini bulduğumda tamamen bitti.'
7 yıldır beraberlermiş (evli değillerdi), o yüzden ilk tanıştığımızda arkadaş kalmak için elimizden geleni yaptık. Ama o kadar hızlı birbirimize aşık olduk ki, bir baktım beraber taşınmayı ve ikimiz için bir gelecek planlamaya başlamışız. O sevgilisinden ayrıldığında korkunç hissettim. Daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştım ve kızın durumunu düşündüğümde onun için üzüldüm. Birlikte İtalya'ya taşındık ve bir süre sonra evlendik. Açıkçası hiçbir pişmanlığım yok. Eminim bunun için çoğu insan benden nefret eder ama günün sonunda ne önemi var? Hayatının aşkını bulduğunda onunla birlikte olmaz mısın? Hala kızı düşündüğümde kötü hissederim ve bu suçluluk duygusu bir süre benimle kalacak gibi. Ama sonuç olarak, ikisi birbirine göre değildi ve çok fazla problemleri vardı. O benim en iyi arkadaşım, nasıl tanıştığımızdan nefret etsem de pişman değilim. Başıma gelmiş en iyi şey.'
Sizin düşünceleriniz neler? Yorumlarda buluşalım...