Hayat aslında başlangıçlar ve bitişlerden ibarettir. Bunları bazıları ufak başlangıçlarken bazıları da büyük başlangıçlar olabilir. Aslında her başlangıç da birer bitişten ibarettir. Üniversiteyi başka bir ilde okumuş eski öğrenci bireyin de baba evine dönmesi bir açıdan gariptir. Kesin dönüş bayram tatilleri veya yaz tatillerindeki dönüşe benzemez. İç burkar. Çoğunlukla mezuniyet de kürkçü dükkanına dönmekle noktalanır.
Kayıt telaşı, yurt, ev arayışı, zorlu dersler, not ortalaması hesapları, finallerden önce sabahlamalar gelir aklına. Yurdun kantincisinden üst sınıfta not istediğin kişilere kadar herkes gözünün önünde canlanır. Acı veya tatlı yaşanmışlıkların, hayallerin, beklentilerin hepsi bir anda aklına gelir.
Elbette bu uzun sürmeyecek.
'Şunu da yedim, şimdilik şuraya koyayım.', 'Amaaan bulaşıklar biriksin, bir ara hallederim.' gibi bir cümleyi aklından bile geçiremezsin.
-Daha iş bulamadın mı?
-En iyisi devlet kapısı.
-Bizim oğlan dönmedi. Orada iş bulmuş.
Yok öyle gece yarılarına, sabahlara kadar takılmalar. O telefon çalacak!
'Okul da bitti ne bok yiyeceğiz şimdi?' tarzı gelecek planları.
Tüm sınıfını toplasan evi onun kadar hızlı hizaya sokamazsın. Onun bir saate sığdırdığı işleri halletmen günler sürer.
lanet olsun canım salçalı makarna çekti
Yaş 30 hala okuyorum :D
25 yıl geçti hâlâ bazı geceler makarna yapıyorum, canım çekiyor.