Ama Katy'nin bu sorunu yaşamasının sebebi çok daha kötüydü. Sonrasında bu süreci daha kolay hale getirmek için göğüs pompası kullanmaya başladı. Bu sırada bir yumru fark etti. Doktora gitti ve testler, taramalar yapıldı. Sonuç ise Katy'nin bütün dünyasını başına yıktı.
Çocuklarıyla beraber olamayacağını düşünerek endişe duyan ve yıkılan 38 yaşındaki kadın, kitlenin alınması için ameliyata girmeye karar verdi.
'İki haftadan daha uzun bir süreyi yoğun bakım ünitesinde geçirdik. Sürekli hastaneye geldik gittik. Ebeveynliğe güzel bir başlangıç olmamıştı ama işlerin daha kötüye gideceğini bilmiyorduk. O zamanlar kızları emzirmeye çalışıyordum ama yeteri kadar sütüm olmadığı için zorlanıyordum. Şimdi geriye dönüp baktığımda görüyorum ki, bir şeylerin yolunda olmadığı ortadaymış. Göğüs pompası kullanmaya başladım ve pompayı kullanmadan önce memelerime masaj yapıyordum. O zaman bir şeylerin yolunda olmadığını anladım. Birden bire ortaya çıkan sert bir yumru fark ettim. İlk başta meme iltihabı olduğunu düşündüm ama yine de doktora gittim. Başka zaman olsa görmezden gelirdim ama çocuklar olduğu için doktora gitmek zorundaydım. Bana antibiyotik verdiler ama o kitle geçmedi. Sonrasında meme röntgeni ve biyopsi için doktora gittim. Bir hemşire beni desteklemeye gelmişti. Bize eşlik etti ve kapıyı kapattı. Korkmuştuk ama pozitif kalmaya çalıştık.'
Bir sonraki hafta kitlenin alınması için ameliyata girecekti.
'O noktada yalnızca kitlenin alınmasını istiyordum. Daha önce hiç ameliyat olmamıştım. Ama o an yapılmasını istiyordum. İki küçük bebeğimi düşününce bu haberi kaldırmak gerçekten zor olmuştu. Korkunçtu ama gerçekçi yaklaşıyordum olaya. Dayanmak zorunda olduğumu, ameliyat olmak zorunda olduğumu ve kızlarım için iyileşmek zorunda olduğumu biliyordum. Annem ve babam oldukça dikkatliydiler. Ameliyattan sonra kızlarımı tutmama bile izin vermiyorlardı. Yanımda duruyorlardı ama ağladıklarında onlara sarılamıyordum.'
'İki bebeğe bakarken kanser tedavisi görmek gerçekten zor ve mümkün olan yardımı kabul etmek zorundasın. Ailem benimle yaşamaya başladı. Bana ve bebeklere yardım etmek istediler. Kanser herkesi etkiliyor. Ayrıca bize yardım etmek için kendi hayatlarından vazgeçtiler. Çocuklarım o zamanlar dört aylıktı. İyi bir anne olmak için elimden geleni yapıyordum ama duygusal olarak oldukça zordu.'
'Eşim bu sürecin zor olduğunu düşünüyordu. Rahatlamak için spora gidiyordu. Çok fazla konuşkan bir insan olmadığı için, o da süreçle bu şekilde başa çıkıyordu. Üçüncü bir şahısla konuşmak iyi geleceği için yalnızca kişisel antrenörü ile konuşuyordu. Sanırım eşler bütün bu durumlarda kayboluyorlar. Onların da yardıma ihtiyacı oluyor. Bu yıl Kasım ayında New York Maraton'da koşacak. Gelirini ise bağışlayacak. Eşim şu an 40 yaşında ve böyle harika bir şey yapmak istedi.'
'Kendimi çok şanslı hissettim çünkü birçok insan tedavim boyunca beni destekledi. Ama küçük kızlarıma istediğim şekilde bakamamak beni çok üzdü. Macmillan Kanser Destek Bilgi Merkezi hem bana hem de aileme gereken bilgiyi verdi. Babam bunun gerçekten yardımcı olduğunu düşünüyordu. İkimiz de birçok broşür okuduk.'
'Tedavim biteli bir yılı geçti. Öğretmenliğe geri döndüm ve ikizlerime iyi bir anne olmak için elimden geleni yapıyorum. Her zaman kanserin yeniden nüksedebileceğinden endişe ediyorum. Kızlarımın bensiz büyüyecek olmasını düşünmek bile istemiyorum. Ama ben iki çocuk annesi bir kadınım ve bu düşüncelerin beni olumsuz etkilemesine izin veremem.'
Bu illette yakınların desteği çok önemli. Hep birlikte kenetlenerek başarmışlar.
Katty adına çok mutlu oldum. Fakat başka tanıdığım 3. Evre başlangıcında 1.5 sene dayanabildi 😞