10.10.2015 Cumartesi günü, saatler 10:04'ü gösterdiğinde bizim büyük çaresizliğimize bir acı halka daha eklendi. Ankara'da binlerce kişi DİSK, KESK, TMMOB ile TTB’nin günler önce yapmış olduğu çağrıyla 'Emek, Barış ve Demokrasi' mitingi için bir araya geldi. Mitingin toplanma yeri olan tren garı önünde, birbirine 9 metre mesafede ve 3 saniye aralıkla iki canlı bomba, kendini infilak ettirdi. En küçüğü henüz 8 yaşında olan 102 canı kaybettik. Türkiye tarihinde yaşanan en büyük terör saldırısı gerçekleşti. Acı, korku, öfke ve çaresizlik ile sarsıldık. 10 Ekim Ankara Gar Katliamı'nın üzerinden tam 2 yıl geçti...
Katledilenlerden biri arkadaşımın babası. Böyle bir acı, böyle çaresizlik yok. Oradaki insanların devletten adalet beklentisi de yok. biliyorlar zaten kimin yaptığını, biliyorlar karartılan delilleri, duruşmada gülenleri biliyorlar. Tek amaçları onların anısını yaşatmak ve öylesine ölüp gitmelerine izin vermemek. Konuşamıyoruz, anlatamıyoruz bildiklerimizi. Medyada yazmıyor, kimse bu insanların sesini duymuyor. Bugün bu insanları anmak için toplanan gözü yaşlı yakınlarına yine gaz sıkıldı, yine su sıkıldı. Umudumun tükendiği noktadır o Ankara Garı. Pes ettiğim noktadır. Bu denli bir kötülükle, pişkinlikle hiç kimse baş edemez. Nasıl bir acı bu nasıl....
Lan bu halay çekenler değilmi bunlar bu meydan kanlı meydan diyenler olum siz kafayımı yediniz lan tamam tayyibi bizde sevmiyoz malın önde gidenide olum ülkede terör seviciside olmayın amk yoksa daha çok şehitler gelir bu adamlar götümüze kadar dayandı bunları artık bitirmemiz lazım Ve bu saldırada orada hiç bir HDP li millet vekili yokmuş kendinize gelin artık https://www.youtube.com/watch?v=G99rV0fnUns
Biz Uyuyoruz Siz ölüyorsunuz. Adalet mi bu yoksa? Hangi Vicdana sığar sana kötülüğü dokunmamış bir insanın canına mal olmak. Üstelik Barış diye haykırıyorken.