Tarih kendi başına birçok olaya şahitlik etmiştir. Taht kavgalarından kardeş katline, savaşlardan icatlara tarihin tozlu raflarında keşfedilmeyi bekleyen onlarca olay bulunuyor. Peki tarihte yaşanmış en kanlı taht kavgalarını hiç merak ettiniz mi? Listede III. Mehmed ile birlikte şaşıracağınız bir isim daha var! Gelin beraber bakalım... 👇
Tarihteki en kötü şöhretli kraliyet kardeşi çatışması denilince akla Osmanlı hükümdarı III. Mehmed ile kardeşleri ve üvey kardeşleri arasındaki çatışma gelir. Sultan olduktan sonra Mehmed, kardeşlerinden ve üvey kardeşlerinden on dokuz tanesini öldürdü. Buna rağmen bu durum o zamanlar Osmanlı İmparatorluğu yasalarına göre yasaldı. Sultan, imparatorluğun istikrarı için potansiyel rakiplerin ortadan kaldırılması gerektiğini savundu ve ihanetin bedelini göstermek için kurbanlarını tek bir mezara gömdü. Eylemleri için pişmanlık duyduğu ve mezar alanında ağladığı söylense de ölen kardeşler için artık çok geçti. Bu çatışma örneği bazı kraliyetlerin güçlerini korumak için ne kadar ileri gitmeye istekli olduklarını gözler önüne seriyor.
Hindistan'ın altıncı Babür İmparatoru Alemgir Şah'ın zalimliği ve acımasızlığı ile ün salmıştı. 1659'da, tahtın rakip bir davacısı olan küçük kardeşi Dara Shikoh'un idamını emretti. Sonrasında Alemgir Şah kardeşinin kesilmiş başını babaları Şah Cihan'a gönderdi. Bu hareketi, bir lider olarak gücünü ve kuvvetini göstermek ve babasına halefiyet mücadelesini kazandığını kanıtlamak için yaptı. Bu ürkütücü intikam kararı tüm kraliyet tarihindeki en yoğun kardeş rekabetlerinden biri olarak tarihe geçti. Hikaye, insanların düşmanları olarak algıladıkları kişilerden tam olarak intikam almak için ne kadar ileri gidebileceklerini gözler önüne seriyor.
Tarihteki en ünlü kardeş rekabetlerinden biri olarak, 'Kanlı Mary' olarak da bilinen Mary I, üvey kız kardeşi I. Elizabeth'i, onu devirmek için bir komploya karıştığı iddiasıyla Londra Kulesi'ne attı. Mary, VIII. Henry ve Aragonlu Catherine'in kızı, Elizabeth ise Anne Boleyn'in kızıydı. Mary, 1553'ten 1558'e kadar İngiltere Kraliçesi iken, Elizabeth 1558'den 1603'te ölene dek hüküm sürdü. Elizabeth bir Protestan'ken Mary sadık bir Katolik'ti ve bu da aralarında daha fazla düşmanlığa neden oldu. Elizabeth, iki ay boyunca Londra Kulesi'nde hapsedildi ve kendisine karşı herhangi bir suçlama yapılmadı. Elizabeth'in idam edilmesi durumunda, destekçilerinin Mary'ye karşı isyan edeceğinden korkuluyordu. İkili, Mary'nin ölümünden kısa bir süre önce sonunda uzlaşsa da, uzun süren rekabetleri İngiliz tarihindeki en dramatik olaylardan biri olmaya devam ediyor.
Roma İmparatoru Septimius Severus ve karısı Julia Domna'nın ikinci oğlu Caracalla, ikisi arasında kanlı bir rekabet patlak verene kadar küçük kardeşi Geta ile hüküm sürdü. 211 yılında annelerinin evinde kalırken Caracalla, Geta ile buluşma ayarladı. Ancak Geta geldiğinde onu bıçaklayarak öldürmeye devam ederken bir grup silahlı asker de bu olaya eşlik etti. Caracalla'nın annesinin kollarındayken kardeşinin öldürülmesini emrettiğine inanılıyor. Bu korkunç cinayetten sonra Caracalla, 217'deki suikastına kadar Roma'nın tek imparatoru olarak tek başına hüküm sürmeye devam etti. Bu olay, tarihte tanık olunan en acımasız kardeş rekabetlerinden biriydi ve dizginlenemeyen hırsın sonuçlarının bir sembolü olarak tarihin tozlu raflarında yer alıyor.
Büyük Moğol fatihi Cengiz Han, savaşta ve kişisel hayatında acımasız olmasıyla biliniyordu. Bunun en uç örneklerinden biri kardeşlerinden birini kendisinden balık esirgediği için öldürdüğü olaydı. Anlatılanlara göre küçük olan kardeş büyük bir balık yakalamıştı ancak Cengiz Han'a vermeyi reddetmişti. Bu Moğol hükümdarını kızdırdı ve bu yüzden adamlarına kardeşini öldürmelerini ve balıkları ona getirmelerini emretti. Bu olay, tarih boyunca meydana gelen kraliyet kardeş rekabetlerinin yoğunluğunu göstermektedir. Cengiz Han'ın bu sembolik örneği en güçlü yöneticilerin bile kardeşler arasında yaşanabilecek küçük kavgalara bile eğilimli olabileceğini hatırlatıyor.
Napolyon Bonapart ve küçük kardeşi Lucien'in hayatları boyunca çalkantılı bir ilişkisi vardı. Bir zamanlar yakın olmalarına rağmen, Napolyon'un siyasi kariyeri ilerledikçe ikilinin arasındaki ilişki kötüleşti. Rivayetlere göre Lucien, ağabeyinin gücünü ve etkisini kıskanıyordu ve bu genellikle aralarında şiddetli tartışmalara yol açtı. Bir süre sonra işler o kadar kötüye gitti ki, Lucien Fransa'yı terk etmeye ve 1810'da Amerika Birleşik Devletleri'nde kendi kendine sürgüne gitmeye karar verdi. Lucien, bir daha geri dönmemek niyetiyle Fransa'yı terk etti. Napolyon'un artan etkisinden dolayı acı çekiyordu ve hedeflerinin göz ardı edildiğini hissediyordu. Lucien ayrılırken, Napolyon'a veda etmeyi reddetti ve aldığı aksiyonları sürekli olarak eleştirdi. Bu durum aralarındaki çatlağı derinleştirdi ve uzlaşmaları biraz daha zorlaştı. İlişkileri çalkantılı olsa da Lucien'in kardeşine hala biraz sevgisi olduğu açıktı. Napolyon'un sürgününü ve ardından St Helena'daki ölümünü duyduktan sonra Lucien, kız kardeşi Eliza'ya yazdı. Sonrasında Lucien Fransa'ya döndü ve Napolyon'la gergin bir ilişki yaşamaya devam etti. İlişkileri mükemmel olmaktan uzak olsa da, en güçlü ailelerde bile kardeşler arasında bu tarz rekabetler oluşabileceğinin popüler örneklerinden bir tanesi...
William'ın oğlu Robert, 1100'lü yıllarda intikam dolu bir ortaçağ figürüydü. Rivayete göre, küçük kardeşleri William Rufus ve Henry, akşam yemeği sırasında üzerine taşınabilir bir tuvalet boşaltarak onu küçük düşürdü. Bu durum Robert'ın kardeşlerini asla affetmemesine neden oldu ve intikam almaya yemin etti. Hikaye sadece bir efsaneye dayansa da geçmişte kraliyet kardeşi rekabetlerinin yoğunluğu hakkında çok şey anlatmaktadır. Robert, kardeşleri ile hayatları boyunca gergin bir ilişki yaşadı ve bu da sonunda William ve Henry'yi devirmek için birkaç girişimde bulunmasına neden oldu. Ne yazık ki Robert için bu girişimlerin hepsi başarısız oldu ve hayatının çoğunu sürgünde geçirdi. Eve dönmesine izin verildiğinde bile kardeşleriyle asla barışamadı. Sonuç olarak, aralarındaki rekabet Robert'ın ölümüne kadar sürdü. Bu hikaye, kraliyet ailelerinin üyelerinin bile yoğun rekabetler yaşayabileceğinin bir sembolü olarak tarihe hizmet ediyor.