İnsan en kolay kendini kandırır, bunun içindir ki içinde yanan ateşi söndürmek için garip garip hallere girmekten çekinmez. Çünkü kendine inanacağını bilir… Bunu yapmayın, içinizdeki gerçek duygularla yüzleşin, üzülecekseniz üzülün, ağlayın… Ağlayın ki çıkış yolunu bulmak için bir adım atmış olun.
Kendi dertlerinizi, sorunlarınızı görmemek için Güzin Abla’ya, Ruşen Abi’ye döndünüz. Çünkü başkalarının dertleriyle uğraşmak kendi sorunlarınızla yüzleşmekten daha kolay. Başkalarına akıl vermek, onlar için çareler üretmek kendinizi ikna etmekten çok daha kolay. Nereye kadar?
Sıkıntılı ruh halinizle ortalarda dolaşırsanız mutlaka birileri size “neyin var?” diye soracak ve siz de içinizde olanlar hakkında konuşmak zorunda kalacaksınız. Oysa uzaklaşarak, içinizdekileri derinlere gömene kadar kendinize zaman kazandırmak çok daha akıllıca bir fikir değil mi? Değil!
Çünkü başka işlerle uğraşmanın kafanızı dağıttığına ve içinizdeki volkanla yüzleşmemenizi sağladığına inanıyorsunuz. Ama onun bir yere gittiği yok haberiniz olsun.
Size neyin var diyene verdiğiniz tek cevap bu. Sürekli iyisiniz, hep iyisiniz, yok bir şeyiniz, harikasınız… Hı hı tabii.
Bir savunma mekanizması olarak saçma sapan bahaneler bulma yolunu tercih ediyorsunuz. İçinizde kopan fırtınaların üstünü örtmek için “millet neler yaşıyor ya!” argümanı harika değil mi?
Her şeye bu kadar olumlu yaklaşmak, her şeyde pozitif bir şeyler aramak hiç hayra alamet değil. Derdinize dert katmamak için bunu yaptığınızı adınız gibi biliyorsunuz, o halde bırakın bunu yapmayı da içinize bir dönün. Pozitif pozitif nereye kadar?
Bizce değil, bu sadece içinizde biriken depremin enerjisini boşaltmak için seçtiğiniz bir yol sadece. Yeni mazeretler üretiyorsunuz, aman dikkat!
Elbette değil, sadece siz öyle olmasını istiyor ve her şeyi şakaya vuruyorsunuz. Dışarıdan ne kadar eğlenceli görünürseniz o kadar az anlar insanlar içinizdekileri. Siz öyle sanıyorsunuz.
Kusura bakmayın ama bomboş bir uğraş sizinkisi, bombooş! En psikopat insanların bile dışa vurduğu duyguları varken siz ne kadar saklanabileceksiniz bu duygusuzluk maskesinin arkasına?
Ama siz uğraşıyorsunuz, sizi her arayana, her yardım isteyene elinizdeki her şeyi bırakıp koşuyorsunuz. Aslında siz onlara gitmiyor, kendi sorunlarınızdan kaçtığınızı, uzaklaştığınızı düşünüyorsunuz.
Her davete, her partiye, her arkadaş toplantısına koşarak giden bir siz varsınız. Arkadaş grubunuzun olmazsa olmazı oldunuz, hatta çoğu zaman etkinlikleri, buluşmaları ayarlayan, herkesi arayan, davet eden, çağıran sizsiniz. İşe yarıyor mu bari?
Bunu kabul edin ve duygularınızı yaşamaya başlayın. İçinizde gömecek yer kalmadı artık.
maske cıkaran gıf hangı video,film