Kaynak:
http://www.kasapdoner.com
Amerikan sinemasının en büyük eksikliğini açıklama vakti geldi. Ne klişe diyaloglar ne de gereksiz dramalar... Döner! Öncelikle uyaralım, bu liste önemli ölçüde “spoiler” içerir.
Amerikan sinemasının en büyük eksikliğini açıklama vakti geldi. Ne klişe diyaloglar ne de gereksiz dramalar... Döner! Öncelikle uyaralım, bu liste önemli ölçüde “spoiler” içerir.
Kevin Spacey’i sorgulayan polis abilerimizin kendisinin büyük patron olduğunu anlamaları için epey bir ipucuna ihtiyaç duyduğunu ve bu ipuçlarını kendisi polis merkezini terk etmişken bir araya getirebildiğini hatırlarsınız. Peki ya, sorgu esnasında kendisine döner ikram edilseydi ne olurdu? Elbette, tüm o sakat rolünü bir anda kenara bırakır ve dönerin kendisine kattığı samimiyetle ister istemez kendini ele verirdi. Sinematografik değerini düşürecek olsa da, toplum kazanırdı.
Büyük dedektif “Johnny” arkasından çevrilen entrikayı birçok kere çözebilirdi aslında, hatta kendisini hedef haline getiren o büyük zaafını bile ortadan kaldırırdı. Eğer filmin daha en başında, o takipten önce dedektifimiz Döner yemiş olsaydı, böyle garip korkulara düşmezdi. Kayıtlara geçmemiş olsa da, yüksekten uçan tüm kahramanların temel besini Döner’dir.
Blues seven kardeşlerimiz, hapishane dönüşünde eğer döner yemeye gitmiş olsaydı, o büyük paralara ihtiyaç duydukları dönemde, o konser senin bu konser benim dolaşmak yerine, Kentucky’de döneri asıp gerçek lezzeti tatmamış Amerikan’lar sayesinde çok daha kolay yetimhanelerini kurtarabilirlerdi.
Gezmek elbette güzeldir, fakat gördük işte çok gezene ne olduğunu. Halbuki o gezinin İstanbul ayağı masaya gelen bir dönerle devam etseydi, o tadı bırakamayan maceraperestlerimizin başına olmadık işler gelmezdi. Gerçekçi olalım lütfen, döner yiyemeyeceğiniz bir yerde ne kadar vakit geçirebilirsiniz ki?
Öncelikle belirtmeliyiz ki, İstanbul’da öyle bir Pazar yeri veya öyle bir kasaba yok. İstanbul’da döner var. İstanbul’da kasap döner var. Sayın Bond, tamam yeteneklisin, aslan gibi bir yüreğin var ama İstanbul’a gelmişken bir porsiyon Döner yemiş olsaydın, daha da iyisi KasapDöner yemiş olsaydın, bak bakalım İngiltere veya MI6 umurunda olur muydu? Tamam filmin akıbeti açısından çok da hoş olmazdı ama gerçekçi olalım değil mi?
Macera arayan öğretmenimizin bulduğu kitap, gerçek bir maceraperestin notları değil de, Döner yemiş bir lezzet avcının notları olsaydı eğer, alınacak bilet Lisbon’a mı olurdu kesinlikle tartışılır. Üstüne üstlük bu kez öylesine büyük bir şevkle gelmek isterdi ki öğretmenimiz İstanbul’a, alacağı bilet tren değil uçak bileti olurdu.
Tam olarak bu sahnede Norton ağabeyimiz, (Namı diğer “Narrator”) o bahsettiği tek düze yemekler yerine döner sipariş etseydi, bütün o beyin rahatsızlıkları son bulacaktı. Dönerden aldığı lezzetle birden bire hayatındaki değişiklikleri doğru yönde yapacak ve bizi Tyler Durden’la tanıştırmak zorunda kalmayacaktı. Evet. Acı belki fakat bütün o dövüş kulübü efsanesinin tek sebebi Norton’ın uçakta döner yememiş olması.
Evet yanlış okumadınız. Nefret dolu gözlerle dünyaya bakan Voldermort’un hayatındaki en büyük eksikliğin sevgi olduğu doğru elbette ama bunun sebebini sorgulamalıydık belki de. Üstün zekası Dumbledore’a Hogwarts’ta haftada en azından bir gün Döner çıkartmayı akıl ettirseydi, Tom Riddle gayet sevgiyle büyüyecek, topluma ve kendisine yararlı bir birey olarak yetişecekti. 8 filmlik bir seri ortaya çıkmazdı belki fakat onlarca insanın da ölmesine gerek kalmazdı.
Di Caprio yıllardır kendisine Oscar’la arasındaki sorunu sorup duruyor olmalı. Bakınız Döner’le ilgili bilinmesi gereken en önemli şeylerden biri de, rüyalara girmesi fakat hiçbir zaman gerçek tadını vermemesidir. Inception’ın senaristleri bu gerçeği bilselerdi belki de topaç çevirmek yerine daha makul ve lezzetli bir çözüm bulurdu. Haliyle eşini kaybetmeyen kahramanımız da böylesine tehlike dolu maceralara atılmadan filmini tamamlardı. Ve en nihayetinde Caprio da hakettiği Oscar’a uzanabilirdi. Evet, Oscar’ın yolu da bazen bir porsiyon dönerden geçebilir.
Korkusuz kahramanımız Bruce Wayne elinden geleni daima yaptı. Fakat babası için aynı şeyi söylemek mümkün mü? Ne yazık ki hayır. Eğer ailesini yarasaların dans ettiği bir müzikal yerine Kasap Döner’e getirmiş olsaydı, o hırsızla karşılaşmayacak ve Gotham babasının çabalarıyla çok daha erkenden çok daha temiz bir şehir haline gelecekti.
Başarılı kurgu, iyi oyunculuk hepsine tamam. Peki ya gerçeklik? Döner’in gerçekliğiyle kendine gelmiş bir insan asla kendini sanal bir aşka kaptıramaz. Haliyle senaryonun herhangi bir yerinde dostumuz dönerle tanışsaydı, böylesine hüzünlü bitmek zorunda kalmazdı filmimiz. Hatta biraz da klişeyle, döner yerken bir yan masada oturan hayatının aşkıyla tanışabilirdi.
Tarantino, Inglourious Basterds’ın açılış sahnesi için hayatımdaki en iyi açılış sahnem demiş. Keşke bir de bize danışsaydı. Kaçak aileleri saklamaya çalışan dostumuz eğer kumandana süt yerine ayran ve döner ikram etseydi, olacakları tahmin edebiliyor musunuz? Kumandan bütün bu savaşın anlamsızlığını fark edecek ve bu lezzetin peşinden koşmak için Türkiye’ye sığınma talebinde bulunacaktı. Dolayısıyla küçük kızımız kaçmak zorunda kalmayacak ve bir sinemayı ateşe vermeyecekti. Bu hikayede Hitler hayatta kalacaktı gibi görünüyor olabilir fakat emin olun gerçeklik katıldığında Döner, Hitler’i de yola getirecektir.
Hatırlayacağınız üzere, serinin ikinci filminde bir geriye gidiş sahnesi vardır. Michael babasına asilik yapmak için orduya yazılacağını söyleyecektir. Her şeyin bu sahneyle başladığını düşünürsek eğer, döner masasına oturmuş bir ailede babaya karşı (özellikle de böyle bir babaya karşı) bu tip asiliklerin yapılması söz konusu bile olamazdı. Yani aslına bakılırsa Vito Corleone’nin belki de en büyük kabahati evlatlarına yeterince döner yedirmemiş olmasıydı.
İngiliz beyefendisi Sherlock’un asıl hikayesi şöyledir: İstanbul’da yediği dönerin sırrını çözmeye çalışan Holmes, bu sırrın peşinden ne kadar koşturduysa da maddesel çözümlemeleri yetersiz kalmıştır. Dönere katılan sevgi ve lezzetin sırrını kavrayamayan Sherlock, İngiliz vatandaşlığından ayrılarak kendini bu sırrı çözmeye adamıştır. Fakat bu hikaye sinemaya aktarıldığında yeterli gişeyi elde edemeyeceğini düşünen Hollywood sineması, senaryoyu değiştirerek bu hale getirmiştir.
Bu kez ne yazık ki, kötü ellere düşen döner, kahramanımız Luke’un canını yakacaktır. Luke’u karanlık tarafa çekmek isteyen İmparator, çaresiz kaldığı için son kozu olan döneri ortaya koyar. Dönerin lezzetiyle başı dönen Luke, birden bire bu lezzetin devamlılığı için imparatorun emrine girer. Ve ne yazık ki, döner, koskoca bir galaksinin akıbetini değiştirir.