Dünya Ekonomi Forumu'nun her yıl yayınladığı Küresel Cinsiyet Ayrımı Raporu, kadınların yıllar geçtikçe iş yaşamında tırnaklarıyla kazıya kazıya önemli yollar kat ettiğini gösteriyor. 2006'dan bu yana dünya genelinde, çalışma hayatında kendine yer açan kadınların sayısı belirgin biçimde arttı; parlamentolarda da öyle. Ancak yine de mesleki cinsiyet eşitsizliği konusunda alınması gereken yol çok uzun. The Economist'in iş hayatındaki cinsiyet eşitsizliği konulu raporu hiç de iç açıcı değil.
Ve sonuçlarını ortaya koyarken bu 7 göstergeyi temel almış: Cinsiyetler arası eğitim eşitsizliği, iş gücüne katkı, cinsiyetler arası gelir eşitsizliği, üst düzey yönetimde kadın istihdamı oranı, yönetim kurullarındaki kadınların oranı, hamilelik ve doğum sonrası imkanlar; ve parlamentodaki kadın oranı.
* 100 üzerinden puanlarla.
En tercih edilesi ilk 2 ülke Finlandiya ve Norveç. Bu ülkeler 25-64 yaş arası kadın çalışanlara sunduğu olanaklar kadar, parlamentoda yüksek kadın temsili ile de dünyanın en iyileri.
Fransa, kadınların yönetim kurullarında kendilerine yer bulabilme oranı en yüksek ülkelerden. Yine de orta ve üst kademe yönetim pozisyonlarında çok parlak olduğu söylenemez.
Kadın dayanışmasına verdiği destekle bilinen yeni Kanada başbakanı Justin Trudeau'nun da gayretleriyle 2016 raporunda Kanada'nın sıra atlaması bekleniyor.
Neredeyse tüm dünyaya kafa tutabilen bir kadın başbakana sahip Almanya'nın OECD ortalamasının altında kalması beklenmedik.
ABD 42.7%'lik bir oranla, üst düzey kadın yönetici istihdamında dünyanın epey ilerisinde bulunuyor.
Bu 4 ülkeyi listenin en dibinde yer almaktan kurtaran en önemli sebep ise, kadın ve erkeklere sağlayabildiği eğitim imkanlarındaki eşitlik.
Bu 28 OECD ülkesi içerisinde Türkiye, Japonya ve Güney Kore en son sırada kalıyor. Özellikle de kadınların iş gücüne katılım oranı konusunda Türkiye son sırada. Japonya kadınların parlamentoda en az temsil edildiği ülke; Güney Kore'de ise cinsiyetler arası gelir eşitsizliği en yüksek.
Öte yandan, ücretli hamilelik ve doğum izni konusunda Türkiye, Japonya ve Güney Kore'nin; Danimarka, Norveç, Kanada ve Avustralya'dan daha iyi koşulları olduğu görülmüş. ABD'de ise böyle bir kavram dahi yok.
(Her figür çeyrek milyar kişiye denk geliyor.)
Sonuca baktığımızda, geçtiğimiz 10 yılda kadın istihdamı ve kadın çalışanlara sağlanan koşullar konusunda pek çok adım atıldıysa ve iyileştirmelere gidildiyse de, iş yaşamında tam manasıyla 'cinsiyet eşit' bir ülke gezegende henüz ne yazık ki yer almıyor...
Herkes hakettiği yöneticiler tarafından yönetilir derler....