Koreli çizer Aeppol yalnızlığın değerini anlatmak için kolları sıvamış... İllüstrasyonları öyle güzel ve sıcak ki; insanın derhal kendisiyle baş başa kalası geliyor. 😍👏
1. Popüler olma, başkaları tarafından kabul görme ve sevilme ihtiyacıyla yanılıp da yalnızlığın kıymetini unuttuğumuz oluyor bazen...
2. Koreli çizer Aeppol tam da onu anlatmak için kolları sıvamış...
3. İllüstrasyonları öyle güzel ve sıcak ki; insanın derhal kendisiyle baş başa kalası geliyor...
4. Resimlerinin güzel ve gizemli havası herkesi etkisi altına alıyor hemen. 😍
5. İçimizi huzurla dolduran bu çizimlerin ilham kaynağıysa...
6. Koreli sanatçının çocukluğundan beri sevdiği peri masalları ve doğanın ta kendisi. 🦄
7. Her bir illüstrasyon, yalnız kalmanın daima gözden kaçan huzurlu ve mutlu yanlarını vurgular nitelikte.
8. Aeppol hayatınızdaki herkesi boşverin, yapayalnız kalın demiyor tabii...
9. Parmak bastığı nokta; zamanın nasıl geçtiğinin bile anlaşılmadığı hızlı şehir hayatından biraz olsun uzaklaşıp...
10. Kendi iç sesine yönelmek ve doğanın güzelliklerini görüp takdir edebilmek. 🤗
11. "Kore diğer ülkelerde nasıl anlatılıyor bilmiyorum ama burada bir sürü güzel, huzurlu ve sakin yerler var."
12. "Her hafta sonu resimlerim için tema bulmak üzere oralarda mola veriyorum ve mükemmel fikirlerle geri dönüyorum."
Ben de şehir hayatından, kalabalığından, iki yüzlü insanlarından, saçma sapan işlerden ve stres olmaktan bıktım. Ormanın içinde, çıtır çıtır şöminenin yandığı bir kulübede kahve içmek, yağmurda ormanda yürüyüş yapmak, geceleri yıldızları seyretmek, toprak kokusunu içime çekmek istiyorum. Çimlere yatıp gökyüzünü seyretmek, gözlerimi kapatıp rüzgar hafif hafif eserken, güneşin tenimde süzülmesini istiyorum. Sonra borçlarım aklıma geliyor vazgeçiyorum. Maalesef insanın paraya ihtiyacı var. Zengin olmadığımız sürece kafa dinlemek için bir yere kaçmak fikrini unutun. Haftanın bilmem kaç günü çalışıp, kalan günde de dinlenerek ömür geçiyor.
kesinlikle harfiyen katılıyorum . başımı alıp gideyim diyorum sonra borçlarım aklıma geliyor sonra çalışmam gerektiği zaten başka bişey yapmak için ne para kalıyor ne de zaman resmen bir kutunun içine hapsolmuş ve aynı döngüde gidip geliyoruz hayatımız da hiç bi ekşın durumu yok .
Ben de şehir hayatından, kalabalığından, iki yüzlü insanlarından, saçma sapan işlerden ve stres olmaktan bıktım. Ormanın içinde, çıtır çıtır şöminenin yandığı bir kulübede kahve içmek, yağmurda ormanda yürüyüş yapmak, geceleri yıldızları seyretmek, toprak kokusunu içime çekmek istiyorum. Çimlere yatıp gökyüzünü seyretmek, gözlerimi kapatıp rüzgar hafif hafif eserken, güneşin tenimde süzülmesini istiyorum. Sonra borçlarım aklıma geliyor vazgeçiyorum. Maalesef insanın paraya ihtiyacı var. Zengin olmadığımız sürece kafa dinlemek için bir yere kaçmak fikrini unutun. Haftanın bilmem kaç günü çalışıp, kalan günde de dinlenerek ömür geçiyor.
Ben bu resmedilenleri her gün yaşıyorum. Valla yalnızlık gibisi yok.
çizimler bildiğin miyazaki kokuyor.