'Sapiens' kitabı ile 'Bugüne kadar nasıl geldik?' sorusunun cevabını mükemmel bir şekilde anlatan yazar Yuval Noah Harari, yeni kitabı 'Homo Deus' ile 'Bundan sonra ne olacağız?' sorusuna ışık tutuyor.
Biz de çarpıcı fikirleriyle yarınımızı ele alan yazarın, Sapiens'leri Homo Deus'lara evirdiği gelecek kurgusunu sizler için derledik.
Hazırsanız yolculuğumuza başayabiliriz.
20 yıldır süren mutlu bir evliliğiniz var. Çünkü zaten ikiniz de 'Google Life' programına bilgilerinizi senkronize etmiş ve mükemmel bir birlikteliğiniz olacağına karar vermiştiniz.
Ama bugün protein ve omega 3 değerleriniz birazcık düşük çıktı düne göre.
Tabii ki nöral aktivasyon işareti ile.
Aynı zamanda fırını 400 dereceye ayarlamak ve 4 bardak kahve içmek isteyip istemediğinizi soran, AR kontakt lensle onaylayabileceğiniz bir bildirim aldınız makineden ve tabii ki onayladınız.
Çünkü kulaklıklar bundan tam on yıl önce kullanılmaz hale geldi..
Az tuzlu yumurtalarını ve günün geri kalanında tüketecekleri tek şeker olan meyvelerini hazırladınız yine.
Ki zaten çocuklarınız genetik olarak tuzlu, şekerli ve şişmanlatan yiyeceklere karşı isteklerini bastırabilecek şekilde tasarlandılar. Bu yüzden onları mutlu etmek için hazırladığınız yiyeceklerden daha lezzetlisi düşünülemez.😍
Çünkü yeni ilaçlar artık sağlık-gen düzenlemesi zamanından önce doğanlar için cömert diyetler yapabilmeye olanak sağlıyor. Yani istediğiniz kadar kızartma ve tatlı serbest.
Ama tam kapıdan çıkmadan bir bildirim alıyorsunuz:
'Çok yakında grip olacaksınız, etrafta virüsler dolaşıyor.'
Amman dikkat!! 😱
'Kapınızın önüne drone tarafından paket bırakıldı.'
Tam zamanında! Paketinizin içinde ailenizi ve sizi etraftaki salgına karşı korurken aynı zamanda da bağışıklık sisteminizi güçlendirecek ilaçlar var.
Kapıya adımınızı attığınız an, kendi kendini kullanabilen aracınızın kapınızın önünde olduğunu görüyorsunuz. Hem de kararlaştırdığınız saatte.
Ayrıca biliyorsunuz ki işten çıkacağınız saatte yine tam olarak iş yerinizin önünde olacak. Üstelik aynı arabanın olması da gerekmiyor.
Maalesef bunu otomatikleştirecek yeterli bir teknoloji getirilemedi.
Fakat terapistlik, bebek bakıcılığı, temizlikçilik, yardımcı asistanlık ve aşçılık gibi hâlâ insan dokunuşuna ihtiyaç duyulan gerçek işler için oldukça rekabetçi bir pazar var.
Sanal dünyada fiziksel ihtiyaçlarınıza cevap verebilecek yeterli memnuniyet ve gelir elde edebilirsiniz.
Ama tam işten ayrılırken yarının seçim günü olduğunu hatırladınız.
Yarın hükümeti yönetecek olan bir sonraki 'algoritmaya' oy vereceksiniz.
Ayrıca olası sorunlarla nasıl başa çıkacaklarıyla ilgili bir hipotez de sunuyor size. Salgınlar, doğal afetler, iç savaşlar, uluslararası savaşlar gibi.
Ülkenizin dört bir yanındaki kurumlarda üretiliyor bu algoritmalar ve siz de favorinizi belirliyorsunuz. Hoş sizinki zaten hep belli.
Çünkü bu sene Google mühendisleri tarafından tasarlanan sistemde daha yenilikçi bir yön var. O da yargıda daha çok insanların baskın olduğu bir yapı.
Hmm..ilgi çekici ama riskli..
Bu yüzden hayal birleştirici programınızı kurup bütün gece aklınızı boşaltarak doğru seçeneği çözümlemesini sağlayacaksınız. Böylece sizin yerinize o düşünürken siz de rahat bir uyku çekebileceksiniz.
O zaman şunu söyleyebiliriz ki aslında imkansız gözüken tüm bu teknoloji ve bu programlar üretildi. Mesela Google Life. Araştırmacılar, kişilğinizi eşinizden daha iyi tanıyacak algoritmaları geliştirdiler. Hem de facebook beğenilerinize göre.
Biyosensörler sizin psikolojik tepkilerinizi izleyerek sizin gerçekte birine karşı ne hissettiğinizi bildirecek size.
İster inanın ister inanmayın ama şu an zaten pek çok uygulama sizin kalp atışınızı, beslenme alışkanlıklarınızı ve sağlık verilerinizi takip ediyor. Bunlar da size kahvaltıda ne yemeniz gerektiğini söyleyen uygulamaların temel verisetlerini oluşturuyor.
Market alışverişi gibi.
Mesela bir günlük diyet sonuçlarınızı tutan 'akıllı' tuvaletler.
Hükümeti makinelere teslim etmek riskli olabilir bu yüzden kendinizi daha belirgin düzenlemeler isterken bulabilirsiniz.
Algoritmaların hükümetteyken nasıl bir başarı göstereceklerinin ve sorunlarla nasıl başa çıkacaklarının ipuçlarını veren sistemler olsa daha iyi olmaz mıydı?
Duygusal olarak yanlış gelse de gerçekçi olarak bakıldığında bizden daha iyi oldukları alanlarda yetkiyi onlara bırakmak aslında çok mantıklı.
Dünyanın işlevini sürdürebilmesi için insan emeğine ihtiyaç duyulmadığı noktada yaşamlarımızın ne anlamı kalacak?
Çünkü bizlerin sahip olduğu ama hâlâ teknolojide var olmayan bir şey var:
Teknoloji ne kadar gelişmiş olursa olsun, gözlemcilere, moderatörlere ve insan yargısına ihtiyaç duyacak. Unutmamak gerekir ki, gözlemlerimiz ve dünyayı algılayıp aktarmaktaki yeteneğimiz olmadan teknolojinin varlığı anlamsız olacak.
Avakadoyu niye biz kesiyoruz la bir tane kesme robotu icat edemedik mi
Yıl 2050. Uyanıyorsun. Sabah da olabilir gece de. Radyonu açıyorsun, diğer kurtulanlardan radyo yayını yapanların yayınlarını tarıyorsun. Dışarıdaki radyasyon oranının hala çok yüksek olduğunu söylüyorlar. Yorganı kafana çekip geri yatıyorsun...
Böyle olmasını kim ister ki ? Kendi arabanı kullanmıyorsun, kas gücünle hiçbir şey yapmıyorsun, üstüne senin yerine düşünebilen bir teknoloji var yani düşünmüyorsun da. Bitki gibi fotosentez yaparak yaşamak isteyenler için güzel bir gelecek. Benim için değil.