Çektiğiniz korku filmlerine biraz Hollywood havası katmaya ne dersiniz?
İşte Hollywood korku filmlerini aratmayacak filmler yaratmak için uygulamanız gereken 14 tüyo...
Çektiğiniz korku filmlerine biraz Hollywood havası katmaya ne dersiniz?
İşte Hollywood korku filmlerini aratmayacak filmler yaratmak için uygulamanız gereken 14 tüyo...
Karakterinizin sorunlu bir evliliği olabilir. Boşanmış ya da boşanmak üzere olabilir. Çocuğunu kaybetmiş veya çocuk sahibi olmak isteyip de olamayan, ağır travmalar yaşamış bir karakter olmalı.
Gereksiz şekilde kocaman, bol odalı, mütemadiyen loş ve her yeri cam olan bir ev seçmelisiniz. Depresif karakterlerimiz bu evde yaşayacak. Mümkünse evin tavan arası, bodrum katı neyin olursa çok iyi olur. Kapılar falan hep camlı olsun. Bol cam lazım unutmayın!
Garip sesler duyma, bodrum katındaki çamaşır makinesine kıyafetlerini yerleştirirken silüetler görme falan... Ama her şey yavaş yavaş ilerlemeli, öyle pat diye konuya girmeyin.
Bu psikopat çocuk karakterimiz, kimsenin görmediği hayali arkadaşlardan bahsedip kendi kendine konuşacak. Aptal tekerlemeleri tüyler ürperten bir şekilde tekrar edecek ve korkunç korkunç resimler çizecek.
Ana karakterin yaşadığı metafizik olayları muhteşem mantık yürütme kabiliyetiyle çözümlemeye çalışıp söylenenleri asla ciddiye almayacak. 'İlaçlarını aldın mı Cesika?' falan diye arada sorar bu. Ana karaktere azıcık deli muamelesi yapar. Zaten genelde erken ölür. Sizinkini de erkenden öldürün. Gelenek bozulmasın.
Tavan arasında ya da bodrum katında yaşanan garip bir olay sonucu bulunan fotoğraflar, yaşanılan yerin geçmişine dair izler, ne bileyim, ses kayıtları, video kasetler, gizemli, ürpertici görüntüler kullanmalısınız. Ama filmin sonuna kadar bu gizem çözülmesin. Seyircinin kafasında bir soru işareti kalsın.
Filmin sonuna kadar parlak ışıklar, güneş falan olmayacak!
Evi gözlüyormuş gibi bekleyen bir silüet uygun olur. Ana karakterden başka kimse görmeyecek bunu tabii.
Duyduğu her tekinsiz sesi takip eden, bahçede gördüğü ürkünç silüetlerin peşinden giden ve birinin o evde öldüğünü öğrendikten sonra hemen taşınıp gitmek yerine evdeki ruhları araştırıp ısrarla dertlerini öğrenmeye çalışan bir hayalet sevici olmalı.
O polisler sakın ha olayın üzerine tam vaktinde gelmesin! Geldiklerinde de ana karaktere inanmayıp deli muamelesi yapsınlar.
Ana karakterinize inanan ve ona yardım eden tek kişi bu olacak. Bu da erken gidenlerden olacak ne yazık ki... Çünkü ana karakterin her şeyle tek başına yüzleşmesi gerek.
Hollywood korku filmlerinin vazgeçilmezlerinden biri işte bu kapı zorlamalı sahnelerdir. Sebepsizce zorlanan, dışarıdan açılmaya çalışılan kapılar, titreyen kapı tokmakları anlamsız bir gerginlik yaşatsın.
Tam sönmese bile yanıp yanıp sönsün. Cızırdasın. Gıcıklık yapsın azıcık.
Ama bunların hepsi yanıltıcı çünkü bir korku filmi asla iyi sonla bitmez. Filmin sonunda her şey iyiye gitmiş gibi hissettirip, seyirci tam mutlu olup rahatlamışken bütün olanları tersine çevirecek bir sahne koyun. 'Olaylar burada bitmedi, şeytan çıkmadı, ruh gitmedi. Kimse sonsuza dek mutlu yaşamayacak' mesajı verin. Bu kısmı sizin hayal gücünüze bırakıyorum.
stephen king ağlıyor..
Oysa ki birazcık Agatha Christie okumak korku filmlerine çok şey kazandırabilirdi.....
Bizim yeni filmlerde ücra köyler, mutlaka ama mutlaka bir arkeolog ve ekibi (tüm arkeologların affına sığınıyorum) şahkülü kaymış teyzeler, atarlı dedeler var... Mekana iki arapça sallıyon (küfür filan da fark etmiyo) ortaya da işsizlikten insanlarla şapan cinleri koydun muydu tamamdır. Holivutlan Türkiye karması bişi çıkıyo ortaya...