Hitler Almanyası ve acımasız uygulamalarını hepimiz biliyoruz. Tıpkı bizlerde yıllar sonra bile uyandırdığı o rahatsızlık hissi, o dönemde ortaya çıkan salt zulüm ve insandışılık bu uygulamaları onaylamayan bir grup Nazi askerini de içten içe huzursuz ediyordu.
Özellikle de Claus von Stauffenberg ve arkadaşlarını.
Her ne kadar Polonya ve Fransa Seferleri Hitler'in itibarını sağlamlaştırmaya yetse de ordu içerisinde yaşanan iftiralar ve çekişmeler, hareketin başlangıcından itibaren bir şeylerin yanlış gittiğini düşünen fakat sesini yükseltmekten korkan muhalif bir kanadın oluşması için yeterli ortamı sağladı.
Bazı generallerin de dahil olduğu direniş organizasyonu başarısız suikast girişimlerini de planlıyordu. Hitler'in uçağına yerleştirilen ve içki şişesine yerleştirilen fakat patlamayan bomba, planların gerçekleşmesine en yakın an olabilirdi.
Fakat daha büyüğü ve daha 'garantili' bir plan hayata geçmek üzereydi.
İlginçtir, bu dönemde bu olası planlardan haberdar olan bazı generaller ve mareşaller oldukça titiz davransa da, darbeye destek vermeyen bazı komutanlar dolaylı olarak yaklaşan bu tehlikeyi görmezden geliyordu.
Albay Stauffenberg, Afrika'da tek kolunu ve tek gözünü kaybetmişti. Planların başındaki General Tresckow ile tanışmadan evvel de Almanya'nın başındaki en büyük tehlikenin Hitler ve onun zorla uygulamaya koyduğu ideolojisi olduğu düşüncesindeydi, bu fikirlerini kimse daha önce duymamıştı.
Ona göre yukarıda da görebileceğiniz, partinin önde gelenlerinden Himmler, Göring, Goebbels'in de bir şekilde bu plan dahilinde ortadan kalkması gerekiyordu. Onları öldürmek bir şekilde mümkün olmasa bile partiden tasfiyeleri şarttı.
Savaş sonrasında aldığı yaralar Stauffenberg'in cepheden uzak kalmasını ve tüm bu detaylarla suikasti planlayabilmesinin yolunu açmıştı.
Suikastten haberdar olan fakat savaşların gidişatından dolayı Hitler'e güveni kalmadığı için Gestapo'ya bu durumu ihbar etmeyen üst düzey komutan Erwin Rommel, bu planda başarılı olurlarsa onların yanında olacağını belirttiğinde plan uygulamaya koyuldu.
Suikastin ilk adımı olarak suikastten 20 gün önce, Stauffenberg planların bir parçası olarak Yedek Ordu'ya atandı. Böylece Hitler'in de katıldığı askeri toplantılarda bulunabilme imkânına sahip oldu.
İçinde bombayı da bulundurduğu çantasını masanın üzerine koydu ve Hitler'in sorularını yanıtlamaya başladı. Soru faslı bittikten birkaç dakika sonra bir telefon görüşmesi yapmak için izin alarak odadan ayrıldı, çantasını Hitler'in yanıbaşında bırakmıştı.
Çantanın Hitler'in görüşünü kapattığını düşünen bir asker tesadüfi olarak çantayı ondan biraz daha uzağa koydu. Planlanan mesafenin biraz daha kısa olması gerekiyordu.
Her şeyin planladıkları gibi gerçekleştiğini arkadaşlarına aktardı ve Hitler'in öldüğünü rapor etti, yalnız bilmediği şey Hitler'in bu girişimden birkaç sıyrıkla kurtulmuş olmasıydı.
Olay sonrasında bu suikasti planlayanların kimler olduğu araştırılmaya başlandı, önceleri bilgisi olan fakat görmezden gelen tüm komutanlar bildiklerini anlattılar. Steuffenberg'in de aralarında bulunduğu asıl planlayıcılar aynı gece yakalandı ve tahmin edildiği üzere kurşuna dizildi.
Bununla bitti mi? Tabii ki hayır.
20 Temmuz 1944, kimileri için bir ihanet kimileri içinse bir kahramanlık günüydü, yıllar geçtikçe kahramanlık payesi daha ağır bastı. Olayın ardından elli yıldan fazla bir zaman geçtikten sonra Almanya Cumhurbaşkanı Horst Köhler de direnişçileri yurtsever olarak anarak bu defteri kapattı.
Hatta direnişçiler adına bir anıt ve olayın kahramanı olarak anılan Stauffenberg'in büstü Berlin'e inşa edildi.
Bir Alman kahramanı olarak anılan Stauffenberg'i tabii ki kahramanlığın beyazperdedeki yansıması olan Tom Cruise'un canlandırdığını belirtmemize gerek bile yok.
Fedekârlık olmadan başarı olmaz. Çantayı bırakıp gitmek yerine kendi hayatını da ortaya koysaydın tarih bu gün seni kahraman olarak yazardı, şimdi ise başarısız bir aptal.
Hitler’i tutan orospu çocuğu IŞİD teröristleri gelmiş.Filistin’de sırf müslüman olduğu için ölen çocuklara üzülürsünüz ama zamanında sırf Yahudi olduğu için çocukları öldüren Hitler’i seversiniz.Bu yüzden tüm dünya sizi katil,terörist olarak görüyor.Çokta iyi yapıyorlar sizin gibilere.
Kahraman değil, haindir.