Bir insanın neden delirdiğini anlamanın tek yolu etrafındakilere bakmaktır. Kimse kendi kendine kafayı sıyırmaz. İnsanlar bunda da çok beceriklidir(!). Hırslı bir aile/sülaleye sahipseniz hayatınızı şekillendiren bir sürü travmaya da sahipsiniz demektir. Üstelik çoğunlukla anne babanızdan görmediğiniz bir baskıdır. O zaman mahalle baskısının başka bir türünün kökenine iniyoruz.
Bayramda / yılbaşında / aile toplandığında , bir hayaletsinizdir. Kimsenin gözüne çarpmazsınız. Çünkü, bir çocuğa hırsla yönetilebilecek ne dayatabilirler ki. Ama bu çocuk, neden hayalet olduğunu böylece çok iyi anlamış olur..
Karneyi söylemiyorum bile dahası olmalı. Senede bir olan burs sınavları, dersaneden derece kazanma, tüm şehirde kaçıncı olma..Bir de çocuk sınava hazırlanamadıysa, sınavdan bir gün önce; ağlama krizleri, sınava girmemek için dualar etme halini yaşar.
Asıl kanlı savaş bu yıllarda başlar. Bu defa çocuk akrabalar toplanınca
kaçacak delik arar. Çünkü, ilk soru :'Nasılsın?' yerine 'Kaç puan
alıyorsun?' dur. Türkiye dereceleri beklenir, meraklı akraban dersanene
gizlice gidip sınav sonuçlarının araştırmasını yapar. ( olmaz deme oldu:) ). Gencecik zihinde 'Başaramazsam olamam ' olgusu iyice yerleşir.
Hayatında seni hiç aramayan akrabaların ' Sana güveniyorum' telefon trafiği ile psikolojik baskılarını da yapıp rahatlarlar. Tüm büyük aile tek yürek(!) tercihlerini yapmak için kenetlenir! 'Spartacus' gibi koca bir orduyla savaşıyormuşçasına ' Ben aslında tekrar hazırlanmak istiyorum:/' diye savunsan da..
Genç: 'Lanet olsun! Kurtulayım bu psikolojik baskıdan' der ve gelişine gider nefret edeceği bölüme. Öyle ki bu mahalle baskısı sınava hazırlanmaktan daha katlanılmazdır.
Tam 'yağmurdan kaçarken doluya tutunma' durumu olur. Hata etmiştir. Bırakamaz da. 20 yaşına kadar yerleşen baskıyı kıramaz ve salar, okulla hiç ilgisi olmaz.Tutunamamış hisseder.
'Hiç olmazsa para kazanırım, işimi sevmesem de' der. Ama sevmediği meslek ile nefret ederek başarılı olamayacağını düşünür. Çünkü ' Mükemmeliyetçi' saçma bir tavırla zehirlenmiştir. Diploması çöptür. Yeniden başlamalıdır. Bir yandan hayatını nasıl kuracağını düşünür .18 'egeri dönebilmek için hergün pişman olur.
Aynen üniversite tercih dönemine tekrar dönüştür. İş için delirtmeye başlarlar. Ne anlatsan anlamazlar. Evinde biraz huzurla oturamazsın. Her an tetikte hissi. Arayıp huzurunu bozarlar. 'Şunu bulduk, bunu yap, mutlaka başvur ..' Açmazsın telefonu. Link yollar, mesaj atar olmadı evi arar, anneni babanı arayıp söyler. 84 yaşındaki babaannen yds başvurularını haber verir :)
Yetişkin genç kulaklarını tıkamayı yoksaymayı öğrenmek zorundadır. Eee yani artık farkındadır. İkinci kez aynı pişmanlığı yaşamamak için kendi yoluna devam etmelidir. Baskı altında hissederken, bununla bişeyler için çabalamak çok yorucu, zorlayıcı ve mutlak mutsuz edici olacaktır. Baskı altında hangi başarı seni mutlu edebilir ki. Özgürlük, istediğin şeyi yapmak değil, istemediğin şeyi yapmamaktır aslında!
özgür ruh + hırslı sülale = piskolojik sorunlar
ulan benimde öyle sorunlu akrabalarım var dershaneye gidip kaç puan aldığıma bakıyor sana ne yani sana ne
Özgürlük, istediğin şeyi yapmak değil, istemediğin şeyi yapmamaktır aslında! kesinlikle katılıyorum bu söze. bu mahalle baskısına rağmen istediğin şeyi yapmak özgürlüğün doruk noktası bence :)