Hepimiz çalışma arkadaşlarımızı anamızdan babamızdan çok görüyoruz. Günde 8 saat desek yılda 2000 saat filan yapıyor. Birlikte bu kadar zaman geçirdiğimiz kişilerle insan elbette belli bazı müştereklerde buluşabilmek; en azından ofisin yazılı olmayan kuralları konusunda anlaşabilmek istiyor; ama işte, hayaller, hayatlar...
Bazı insanlar, dünyaya adeta size ofisi çekilmez kılmaya ant içmiş gibi geliyorlar. Bu tiplerin 15 özelliğini sizin için listeledik.
İçten bir teşekküre niçin erinirler anlamak mümkün değil. Gün boyunca yan yana, omuz omuza çalışırsınız ama minnet nedir bilmez.
Elbette herkes bir iş günü boyunca dalgınlıklar ve aşırı yoğun anlar yaşayabiliyor. Ancak ekipten gelen e-postaları ve telefonları öncelikli saymak nasıl bu kadar zor; anlayamazsınız. Bu sayede hiçbir işi de hızlıca çözebilmeniz mümkün olmaz. Size sizi 'sallamıyor' hissettirmesi de cabası.
Elde Türk kahvesi herkesi çekiştirir. Bugün dedikodusunu yaptığı insanla yarın bir bakarsın gül gibi geçinir.
Mütevazı olmak ona göre değildir. Çevresine iddialı mesajlar vermekten ya da onlara tepeden bakmaktan çekinmez.
Kahve makinesinin ayarlarıyla oynar, kimseye sormadan klimayı kökler, ortak kullanıma ayrılan her şeyi kendi masasına götürür geri koymaz; ya da eşyaların yerlerini değiştirir.
Yeni gelen elemana arkadaşça ve yol gösterici bir tavır takındığını, destek olduğunu göremezsiniz; ilgilenmez bile.
Eşyalarını, çalışırken faydalandığı yerleri, raporlarını, hiçbir şeyini size de sunmayı kendiliğinden teklif etmez. Veya sizde olmayan bir becerisi hakkında size de bir şeyler öğretmeyi aklının ucundan geçirmez.
İşler ne kadar yoğun olsa da herkesin bir özel hayatı olduğunu asla düşünmez. Alakasız saatlerde işle ilgili şeyler için arar, mail atar; dönüş ister.
İblis yaa...
Örneğin kişisel bir sorun, hastalık ya da benzeri problemler yüzünden çalışacak durumda olmayan iş arkadaşınızın iş yükünün azıcık bir kısmını da ben alayım dediğini duyamazsınız.
Tamam, bu tabii gayet kabul edilebilir bir tercih; ama yine de onun da o ekibin bir parçası olduğunu, ekibe aidiyet hissettiğini ve ekibi dışarıda vakit geçirmeye değer bulduğunu görmek istersiniz.
Sadece bir dinleyici olmadığı gibi, “aktif” bir dinleyici de değildir. Biri sorunlarından bahsettiğinde ilgisiz ve ifadesiz görünür, sorular sorarak durumu irdelemeye yardım etmez.
Ya ekibin hedefleriyle tutarlı hedefleri yoktur, ya da düpedüz geçimsizdir işte. Huysuzlanır, söylenir, mızmızlanır, ses yükseltir, tersler. Ağzının ortasına çarpasınız gelir.
Stratejileri müzakere etmez, anlaşma yolu aramaz, öneride bulunmaz ve geliştirilmesi için katkı yapmaz.
Bitti veya bitmedi diye kimseyi de bilgilendirmez. Bu ömür törpüsü arkadaştan, her ofiste en az 1 tane bulunur. Demirbaştır mübarek...
#9 bu maddeyi ben de yapıyorum ama kusura bakmayın sizin o atıştırmalık deyip geçtiğiniz şeyler bende kanıma yarım litre dopamin enjekte etmişim hissiyatı uyandırıyor, yemek yoksa ben de yokum; yemeğime el sürenin de elini keserim -_- iyi günler.
Miranda Priestly i yedirtmeyiz.
dayak isterler