Bu insanlardan bir an önce kurtulmanız önerilir...
Bu insanlardan bir an önce kurtulmanız önerilir...
İyi kalpli insanlarda kusur bulmaya çalışırlar, özenli bir yemeğin eksiklerini sayarlar, bahçedeki erguvanlara laf söylerler... Güzel ve iyi şeyleri düşman olarak algıladıkları için sürekli olarak atak halindedirler.
Kendi çıkarları doğrultusunda insanları yönlendirirler ve isteklerini yapmayı kabul etmeyen kişilere kendilerini kötü hissettirirler, onları suçlarlar. Tongaya düşmemek lazım.
Dünya yalnızca insan ırkına aitmiş gibi davranmakta hiç sakınca görmedikleri gibi hayvanlara ve doğaya zarar verecek hareketler de sergilerler. Bilerek karınca yuvasını bozar veya ağacın dallarını kırarlar...
Yanınızda otururken telefonları çalar ve sizin yanınızda telefondaki kişiye yalan söylemekten çekinmezler. Haliyle, ne zaman doğru ne zaman yalan söyledikleri konusunda hiçbir zaman emin olamazsınız.
İstedikleri şeye kavuşana kadar her yolu mübah görürler. Eğer ki elde edemezlerse bir anda o şeyi kötülemeye başlarlar ve neden elde edemedikleri konusunda sorunu kendilerinde aramak yerine çevrelerindeki insanlardan öfkelerini çıkarırlar.
Sürekli olarak 'Neden onun da benim değil?' düşüncesi ile hareket ettikleri için herkesi ve her şeyi kıskanma potansiyeline sahiptirler. Ve kıskandıkları şeyi kötüleyerek sizi demoralize etmekte bir numaralardır. Kanmayın bu oyunlara efendim!
Yanlış bildikleri herhangi bir şey yoktur. Hatalı oldukları düpedüz ortada olsa da hatalı oldukları konusunda ikna edilmeleri neredeyse imkansızdır. En iyisi kendi hallerine bırakmak olsa gerek.
Bir restorana gittiklerinde, ekip çalışmasında lider olduklarında, arkadaş grubunda söz hakkı onlara verildiğinde... Bunların hepsi onlar için birer fırsattır ve karşılarındaki kişileri ezerek kendilerini tatmin ederler.
Kendileri insan ezmeye alışık oldukları için üstlerindeki kişiler tarafından ezilmeye hazır vaziyettedirler. Bu sebeple onların söyleyebilecekleri en ufak şeyden bile korkarlar ve sürekli olarak o kişilere yaranmaya çalışırlar.
Empati yapmayı bilmediklerinden veya yapmak işlerine gelmediğinden gerçekten yardıma ihtiyacınız olduğu bir anda size yardım eli uzatmazlar, derdinizi anlatırsınız ama büyüttüğünüzü söylerler... Kısaca destek değil, köstek olurlar.
'Üstündeki elbiseye bayıldım! Saçın, makyajın, her şeyin o kadar güzel görünüyor ki!' dedikleri kişi daha mekanın kapısından çıkmadan arkalarından dedikodu yapmaya, onları kötülemeye başlarlar. 🤐
En kötü anlarında yardımlarına koşsanız bile sonrasında onlar için hiçbir önemi olmaz. Sadece kendilerini düşündükleri için kendi işleri görüldükten sonra geri kalanla ilgilenmezler.
Kendilerini düştükleri durumdan kurtarmak için yapmayacakları şey yoktur, iftira da dahil!
Birinin aldatılmış olması, işten çıkarılması veya en yakın arkadaşıyla kavga etmesi onlar için keyif malzemesidir. Üzücü ama gerçek...
Hatta yaptıkları kötülükleri gururla anlattıkları da sıklıkla görülür. Uyarması bizden, dikkat etmesi sizden!
hiç şiir okumamış gibi kötü? şiir sevmemek eksiklik midir, kötülük müdür? rakıdan çaydan sonra bir de şiir muhabbeti çıkacak herhalde..
hele o yüzümüze gülüp arkadan konuşanlar yok mu, en tehlikelisi onlar
çoook doğruydu valla