Eğitim, hayatımızın vazgeçilmez bir parçasıdır ve tartışmasız bir öneme sahiptir. Bu, bireylerin yaşamlarında başarılı olmalarını sağlayan bir araçtır ve toplumun genel refahına katkıda bulunur. Eğitim, bireylerin yeteneklerini ve becerilerini geliştirmelerine yardımcı olur, böylece daha iyi bir yaşam kalitesine ulaşmalarını sağlar. Fakat okullarda verilen eğitimin yeterliliği ve işlevselliği uzun süredir tartışma konusu.
Size okul zamanımdan örnek: İmam hatip lisesindeydim (2014 yılı) Aynı sınıfta eğitimine birkaç yıl ara verip hafızlık okumuş bizden birkaç yaş büyük abilerimiz vardı ve gayet edepli, arada sırada diğer çocukların da kulağını çeken öğrencilerdi, Allah var hiç zararlarını görmedim. Gene aynı sınıfta sırf puanı orayı tuttuğu için imam hatibe gelmiş, akıllı tahtadan sapıkça içerikler açan, öğretmenleri taciz eden, sırf daha cüsseli olduğu için kendinden zayıflara sataşan, para isteyen orospu çocukları da vardı. (etrafındaki eline çakı alınca aslan kesilen kancıkları da unutmamak lazım) Velhasıl okula boş gidip boş gelmemdeki en büyük etken bunları içime atmam oldu. Şimdilerde kendimi toparlamış ve hırs dolu olsam dahi giden yıllarımı telafi edemiyorum. Ailesinin adam edemediği bu piçlerin kaç milyon tane hayatı bok ettiğini siz düşünün, Okula herkesi almasınlar bence.
Sanayide ustanın şamarıyla adam olacak tipi öğretmenin önüne koymak. Öyle güzel bir cümle kurdu ki vallahi helal olsun. Şuanki nesili görünce dayak ister istemez şart gibi görüyoruz.
Çok doğru tesbit bunu yazan öğretmen ise bununda öğretmen olmaması lazım tespit yazamıyor daha ama cahil bir adamın durum değerlendirmesini “tesbit” etmiş. Yazık öğretmen ve öğrenci sistemin amansız çarklarında yok oluyor…!