Bu içerik bolca ironi içerir, anlayana...
Bu içerik bolca ironi içerir, anlayana...
Sonuçta onun yüzünden bir sürü şeyi yapamadınız, öyle değil mi? Hırsınızı alabilmek için çocuğunuza sürekli bağırın ve yaprak bile kımıldasa onu suçlayın. Böylece hem duracağı yeri bilir hem de gelişimiyle ilgili çok fazla engelle karşılaşır; asalak olabilmesi için bundan daha iyi bir adım olamaz.
Televizyonun sınırsız manyaklığında kendisini kaybetmesine izin verin ki etrafta gerçek olmayan şeyleri gerçekmiş gibi algılayarak yaşasın. Türk dizilerini izlesin, partner ya da kayıp bulma programlarına yorum yapsın, Survivor izleyerek kendinden geçsin. Sadece çizgi filmle olmaz yani, bu ülkede yaşadığını hissetsin çocuk!
Ne demek kendi yemeğini kendi yemesi, kendi başına uyumayı öğrenmesi, odasını toplaması?! 30 yaşına da gelse çoraplarını yerden toplayın. Başka türlü bu türün devam etmesi mümkün değil. Nesillerinin tükenmesini istemeyiz, öyle değil mi?
Anlamaz yaa, boş verin...
Biricik yavrunuzu başkalarının yavrularıyla kıyaslayın, ona kendini yetersiz hissetmesi için elinizden geleni yapın. Sonuçta onu hayata hazırlıyorsunuz!
Cinsiyetçi yaklaşımlarınızın tamamını benimseyebilmesi için aşağılamayı da ihmal etmeyin: 'Karı gibi ağlama, erkek dediğin öyle yapmaz, erkekler pembe giymez' deyin. Oyuncak olarak tabanca alın, şiddeti benimsemesini sağlayın.
Böylece sizsiz bir adım bile atamayacak bir çocuk yetiştirmiş olursunuz. Her zaman size muhtaç, 30 yaşında bile...
Pespembe bir dünya kurun, bütün insanların iyi olduğuna inandırın, her istediğimi 'Aman da benim minik prensesim' diyerek gerçekleştirin, sürekli güzelliğinden bahsedin ve Paris Hilton gibi olmasını izleyin. Nefis bir çalışma...
Sokakta hayvan gördüğünüz anda kaçın ve çocuğunuzu da kaçırın, hayvanlara kötü davranın, hayvan sahiplenenlerle ilgili atıp tutun. Sonuçta en üstün tür insan evladı, bunu sürekli olarak hatırlatın.
Sadece umduğunuzla kalabilirsiniz ama siz yine de deneyin ya, denemekten bir şey olmaz. Çocuk dediğin azıcık korkacak hem... Yokluğunuzla imtihan olsun ki kıymetinizi anlasın.
Hem sürekli cep telefonunuzla ilgilendiğiniz için çocuğunuz dünyayı sırf oradan ibaret zanneder, ne kadar güzel!
Parayla her şeyi yapabileceğine inandırın ki büyüyünce karşılaştığı ilk zorlukta ortada kalsın, ne yapacağını bilemesin.
Kimseye yardım etmesine tabii ki izin vermeyin, sonuçta herkes kendi eder ve kendi bulur. Yardımlaşmak da acizlikten başka bir şey değil, insanlara kendisini öyle açmasına izin vermeyin.
Bizi böyle yetiştirmediler ancak böyle yetiştirilmişler yüzünden çok yıprandık...Keşke bizi de böyle bencil sorumsuz yetiştirselerdi de dünya bize de güzel olsaydı :))
Ben hemen hemen böyle yetiştirildim ama yetiştirmek herşey olmuyor sonuçta o çocuğun da eğilimleri merakı öğrenme isteği kısaca kendi tercihleri var.Herşey için aileleri suçlamaktan vazgeçelim.Onlar elindeki imkanların en iyisini çocuğuna sunuyor ve kendilerinden daha az zorlansın istiyorlar.Çünkü hayatın acımasızlığını onlar daha iyi biliyorlar :(