Zor duygulardan kaçınmaya çalışmak yerine onları hissetmek için kendinize izin vermelisiniz. Bu duygular gerçek, geçerli ve önemlidir. Durumu farklı bir açıdan görmenizi ve ders almanızı sağlayabilirler. Bu, hissettiğiniz her duyguya göre hareket etmeniz gerektiği anlamına gelmez. Bazen harekete geçmeden önce kendinize zaman vermek önemlidir. Duygularınızı yazarak veya bir arkadaşınız ile konu hakkında konuşarak bu duyguları daha iyi anlayabilir ve rahatlayabilirsiniz.
Bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarda buluşalım...
Derdi tasayı birisine anlatmanın bir faydasını görmedim.Ya karşındaki başka sorunu dinlerken bulursun ya da can sıkıcı hayırlısı buymuş ya boşver ya takma kafaya dediğini. Boş yere de ulan bu dalya..ğa bu kadar laf attık diye bulursun.
Polyannaya ormanda tecavüz ederler. Üst baş paramparça ormandan çıkar. insanlar sorar bu da gülerek "tecavüze uğradım" der. "Kızım manyak mısın buna sevinilir mi?" denince bu da "olsun götü kurtardım" diye cevap verir. Bu aşırı olumluluk böyle bir şey olsa gerek (Not: Polyanna kitabı orjinalinde böyle bir anekdot yoktur ama seviye bu durumdadır).
Meali; hic bi seyin bokunu cikarmayin))