Bir insan yetiştirmenin ne kadar zor olduğunu tüm anne ve babalar olarak hepimiz biliyoruz. Geleceğini inşa etmek, iyi bir yere gelmesi için çalışmak, fedakarlıklarda bulunmak, tüm hayatı ona göre düzenlemek... Ama belki de en zoru doğru bir miras bırakmak. Mal, mülk, para her şey olur da işte bunlar olmazsa olmaz diyeceğiniz şeyleri sizler için derledik.
İlk sırada tabii ki sevgi var. Doğru şekilde sevilen ve sevildiğinin farkında olan tüm insanlar kendisinden sonra gelecek nesle de aynı sevgiyi iletir. Benzer şekilde hayvanları ve doğayı sevmek insanları her zaman daha iyi yapar. Dünyadaki hiçbir canlıya zarar verme hakkının olmadığını da bu sayede öğrenir.
Dünya değiştiği, geliştiği ve her an bambaşka bir yere dönüştüğü için yaşam boyu öğrenmeyi motto haline getirmesi onu hayatta her zaman farklı bir noktaya yerleştirir, ait olduğu topluma daha faydalı bir insan yapar.
Fikirleri konusunda her daim özgür olan, sorgulamaktan çekinmeyen ve ne olursa olsun analitik düşünme yeteneğini kaybetmeyen her birey geleceğimizi doğru bir şekilde inşa eder. Gördüğü, duyduğu, okuduğu her şeye inanmaması; yukarıda da bahsettiğimiz üzere yaşam boyu öğrenmeden uzaklaşmaması gerektiğini ancak analitik düşünmeyle öğrenir.
Atalarımızın da dediği gibi, sabrın sonu selamettir. Sabırlı olmayı, sebat etmeyi bilen her birey sonunda istediğine kavuşur. Bütün başarıların ancak mücadele ile kazanılabileceğini kavrayan çocuk zaten sabrın ne demek olduğunu öğrenir.
Karşısındakinin duygularını ve düşüncelerini anlayarak ona yaklaşan ve hislerine saygı duyan her birey gerçek sevginin ne anlama geldiğini bilir. Başkalarının acılarına sırt çevirmeyen, mutluluklarına ortak olan onları yargılamadan dinleyen bir insandan daha iyi ne olabilir ki?
Zeka katsayısı ya da işlevselliğini belirten rakamlar ne olursa olsun, bir anne ve babanın çocuğuna miras bırakması gereken en önemli şeylerden biri problem çözme becerisidir. Bunun da yolu kaynakları doğru kullanmasını öğretmektir.
Her ne kadar cinsiyet bağlamında değişse de, içinde yaşadığımız toplumun gerçeklerini doğru aktarmak, kötümserliğe kaptırmadan aktarmak bir çocuğa bırakılabilecek en güzel miraslardan biridir. Hangi tabakadan olursa olsun, toplumdan kopmadan yetiştirmek zahmetli de olsa meyvesine değer.
Toplumun yozlaştığını, dünyanın artık daha kötü bir yer olduğunu düşününce ahlaklı bir birey yetiştirmek elbette çok zor ama az sayıdaki bu insanlara ne kadar katkı yapılırsa dünya o kadar güzel bir yer olacaktır. Vicdanlı, merhametli ve ahlaklı olan her birey toplumu daha iyi bir yere taşır.
Karanlığa adım attığında içindeki sese kulak veren ve mantığıyla hareket ederek doğru yolu bulan her çocuk kendini geleceğine ve toplumun gerçeklerine en doğru şekilde hazırlar.
Kalıplara sokmadan, bireysel gelişimlerini tamamlamalarına izin vererek ama kibirden de uzak tutarak yetiştirilen bireyler duygularını doğru bir şekilde ifade eder.
Herkese eşit yaklaşmak, kimsenin çıkarı için başkalarını ezmemek, her zaman adaletli olmak ve onurlu davranmak bizi her zaman bir adım ileri götürür. Çocuklukta öğrenilen bu davranışlar hayatta her zaman başarı ve mutluluk sağlar.
Değişmeyen tek şeyin değişim olduğunu anlatmanın ve değişime açık olmanın insan hayatında nasıl büyük bir devrim yaratacağını her bireyin öğrenmesi gerekir. Bir çocuğa bırakılabilecek en önemli miraslardan biri de budur.
Çocukluk yıllarını sevgiyle, huzurla ve mutlu bir şekilde geçiren her birey sağlıklı bir ruha sahip olur.
'Hani nerede mal, mülk, para?' diyenler için maddi olarak bırakılabilecek en güzel şey iyi bir kütüphanedir.
Türkiye de anne babalar ne hikmet ise kazayla oluyorlar yada kaynana çenesi kapamak için doğuruyorlar. ne eğitim ne de karakter eğitimi asla yok. para da bırakamıyorlar ayrıca. kız çocuk 5yaşına gelince su getir diye emirler başlıyor. çocuk 10yaşına gelince kalk kız çay koy 15yaşında gelinlik kız oldun temizlik yap okulda dersleri zayıf olur kocaya vercez diye tehtid ederler ist dışına okumaya göndermek için evde olay çıkar zaten. okudu geldi diyelim iş bulamasa bile görücü gelir evlenir ve eve kapanır. çocuk erkek olursa 5yaşında göster pipini diye alıştırıp çocuğa cinsel mahremiyeti öğretmezler çocuk 10yaşına gelir kız kardeşini ezer abi yetkisi gelir. 15yaşında adam olur okursa iyi okumazsa tamirciye vericem diye tehtid edilir. çocuk okur gelir iş aramaz kimse karışmaz erkek adam üzerine gitme derler sonra kör kütük susturacakları bi kız bulup alırlar düzen de böyle sürer gider.
kesinlikle başlık duygularımı özetliyor.. Hiçbirinii ondan öğrenmediğim bir babam var teşekkürlerr hayat..!
Bir insan bir dünya..